chapter 2

1.2K 22 0
                                    

Pagkatapos magpahid ni ana ng sunblock sa kanyang mukha ay inayos niya naman ang kanyang buhok. Sinigurado na wala kahit ni isang hibla ang makakalabas sa kanyang mahigpit na tirintas.

Tinitigan niya ang sarili sa salamin saka pilit ang iginawad niyang ngiti sa sariling repleksiyon.

As she stared at her lifeless eyes. Hindi niya mapigilang alalahanin ang mama niya na halos isang taon niya ng hindi nakikita at inuuwian.

She's living in her apartment since she leaves their home. Ni kapag tumawag ang mama niya upang kamustahin siya ay hindi neto inoobliga na umuwi siya at bumisita. Ang palage netong pinapaalala sa kanya ay mag-ingat siya palage.

"Bumisita ka dito sa bahay kong may pagkakataon anak. Namimiss ka ni mama okay. Tandaan mo lang ang palage kong bilin sayo. At huwag mo kalilimutan magdasal palage. Mahal na mahal kita ana."

And her mother would hang up their conversation.

Ramdam niya ang paghihirap sa boses ng ina pero wala siyang magawa upang baguhin ang desisyon netong manatiling kasal sa daddy niya.

Her mother chooses herself to sacrifice her own happiness. At unti-unting naiintindihan ni ana ang klase ng pagmamahal mayroon ang mama niya.

A love so deep. A love that is not boastful nor selfish. A love so understanding.

Ni hindi mailarawan ni ana ang sarili kong siya ang nasa sitwasyon ng ina. Hindi kahit kelan siya magiging ganoon. Ayaw niyang magaya sa ina na halos manlimos na ng pagmamahal.

The only thing she could do is to understand her mother even it is the hardest, but she would never support her. Kahit pa biological daddy niya yung nanakit sa sarili niyang nanay. Hinding-hindi niya ija justify ang ginawa ng daddy niya.

Ni hindi niya maintindihan kong bakit naghahanap ng iba ang daddy niya. Her mother was the kindest, most understanding woman pero sa kabila ng lahat ng pang-unawa at kabaitan ay nagagawa parin ng daddy niya na saktan ang ina. Na maghanap ng iba.

Alam ni ana na hindi pare-parehas ang lahat ng lalaki pero yung puso niya nanatiling matigas. Nanatiling may pader. May takot na kahit kelan alam niyang hindi mawawala, hindi matitibag.

Mananatili na sarili lamang niya ang aasahan sa lahat ng problema.

Even when she needed her father the most ay ni hindi niya magawang maitext o matawagan man lamang ang ama.

Ilang beses na ba siyang nagtipa ng mensahe para sa ama na palage din niyang binubura.

She can't send the word she wanted to text him. What if he will reject her? What if he won't comply?

Madaming what ifs na alam niyang walang kasagutan kong hindi niya susubukan.

Bumuntunghininga si ana. Inabot ang backpack at sinukbit saka siya umalis ng apartment, sinigurado na naka lock ang pintuan saka tuloy-tuloy siyang pumasok ng paaralan.

Naging maayos ang sumunod na taon ng buhay niya mula ng magdesisyon siyang manirahang mag-isa.

School has always been easy for her. She dealt her subjects the way she dealt about life. Kumbaga balance lang and she always aces everything.

She works part time as her professors encoder. Idagdag pa ang scholarship na mayroon siya sa pagiging isang cheerleader ng University. She's a team captain at nag-eenjoy siya sa ginagawa at pagsasayaw.

On the other hand. She's running for cumlaude. Pinagbuti niyang talaga ang pag-aaral. Gusto niyang maging maganda at maayos and credentials niya pagdating ng araw na magtatrabaho na siya.

She's planning on having her own business at pinag-iisipan niya pa ang nais at gusto niyang gawin sa buhay. She's taking up BSBA management at halos maning-mani lang ang lahat ng subjects para sa kanya.

Hindi sa pagmamaybang pero matalino siya. Mana nga daw siya sa mommy niya. Yet her mother didn't even used her brain to leave his father and start a new life together with her. Kasi siya, tutugunan niya ang lahat ng pag-aaruga at pagmamahal ng mama niya. Kong pwede lang niyang punan iyon ay gagawin niya.

"Class, pass the printed copies of your subject to miss Sulivan. Ana bring and put your projects in my table o'right" their professor dismissed the class after. Tumayo si ana saka pumunta sa harap ng klase.

Halos nandoon na lahat ang folders na ipinasa ng mga kaklase.

"Tacy, free ka ba after six pm?" si julian, ang kaklase niyang ubod ng bait na kahit panay pang-aasar ang ginagawa ng mga kaklase ay ni hindi man lang napipikon.

Tumango si ana.

"Sunduin kita mamaya ha sa teachers office ka lang di ba?" tumango ulit si ana.

Alam niya kong ano ang kelangan ni julian at naiintindihan niya kong bakit lage siya netong sinusundo. Palage kasing nagpapamasahe ang mommy neto sa kanya.

"Uy hulyan, panay panay yang panliligaw mo kay ana ah. Share share ka naman sa amin anong ng lagay ng panliligaw mo." halata ang ilang sa mukha ni julian sabay kamot niya sa kanyang batok.

"Go now julian. I will just text you later pag tapos na ako sa ginagawa ko." tumango ang pobre at saka mabilis na umalis.

Lumapit kay ana ang isang kaklasemg lalaki saka siya inakbayan.

"Kayo na ba ni julian, ana? Wala na ba akong pag-asa sayo? Palage kitang tinetext at tinatawagan. Sagutin mo naman ako." kantiyawan ng barkada ang maririnig sa loob ng classroom. Pumiksi si ana saka kinuha ang lahat ng folders na naroon.

"Teka, tulungan na kita baka-

"Kaya ko brian." malamig na tinignan ni ana ang kaklase. Pinapahiwatig ng mga mata na alam niya ang nais netong mangyari at binabalaan niya etong huwag ituloy ang binabalak.

Kaso mapilit si brian at pilit na inaagaw sa kanya ang mabigat na folder.

Kainis ha!

Puro kantiyaw naman ang mga tropa neto. Napabuntunghinga si ana. Hinayaan niya na si brian na kuhain ang mga folder saka sinukbit ang backpack at nauna ng lumabas ng classroom.

Nasa likod naman niya si brian at kasunod ang mga alipores neto.

"Jackpot bro! Hanep at pumayag magpahatid sayo ang crush mo. Lol" tawanan na naman sila.

Tuloy-tuloy lang na naunang naglakad si ana habang nakahalukipkip. Ang sama na ng pakiramdam niya dahil sa inis. Ayaw niya talaga na pinapakialaman ang trabaho niya, higit ayaw niya ng may epal na pilit nangugulo sa tahimik niya buhay.

Ni hindi siya lumilingon at tuloy-tuloy lang na naglakad kaya naman hindi niya napaghandaan ang bigla nalang pagsulpot ng kong sino. Gulat na gulat siya ng sabay sila netong matumba. Siya sa ilalim at ang lalaki naman ay sa ibabaw niya. And what's worst! The guy just damn put a kiss on her lips!

Windang na windang ang sistema ni ana!

The Right Kind Of Love ✔Where stories live. Discover now