The Right Kind Of Love ✔

chapter 26

"The ticket is already booked. Did you finish sorting all your requirements ana?" Si kuya flint na nasa kanyang apartment. Halos doon na eto natutulog. Hindi umaalis at binabantayan siya.

Pinilit ni kuya flint ang mommy niya na lumuwas ng siyudad at sumama sa kanila para mabantayan ng maayos kaso ayaw neto umalis. Uuwi pa daw ang daddy raul niya. Mag aantay daw eto.

Sa inis ng kuya flint niya ay nagmadali etong umalis ng bahay nila. Inis na inis eto sa katangahan ng mommy niya. Si ate melda naman ay paulit-ulit ang bulong na mag ingat

"Ingatan mo ang kuya flint mo. Pakakasalan ko pa yan"

Para nga etong tanga na lageng nagnanakaw ng tingin sa kuya flint niya.

Ayaw niya talagang umalis at magstay sa london. Si rextor mula ng huli nilang pag-uusap ay hindi na eto nagparamdam pa. And then she recieve a text from him telling her he wanted to talk to her.

"Meet me at gazebo. 6pm"

Kinakabahan si ana. Ni wala silang anumang pinag awayan ni rextor. Yet she felt something amiss. Like he will leave her. Nangapa si ana ng makakapitan bigla. Halos bumagal ang tibok ng puso.

Naguguluhan siya sa lahat ng bagay. Wala siyang maintindihan bigla.

Her mother just got out from the hospital and then she was admitted and Rextor. Kong kelan niya eto kailangan na kailangan,

Hindi talaga maintindihan ni ana ang halo-halong kabang nararamdaman.

"Everything is settled. Aalis ako at babalik mamayang alas syete. Bukas na ang flight naten ana. Naasikaso na ang lahat ng kailanganin. Don't wonder around at baka kong ano pang mangyari sayo at sa dinadala mo. Nanay is so worried. Kukuhain ko lang ang mga gamit ko at iiwanan ko lang si baste sa isang kaibigan. Dito ka lang"

Umalis na si kuya flint. Si baste ay ang aso neto.

Nang mag quarter to six pm ay umalis na si ana ng apartment. Naglakad lang siya papasok ng university at dumiretso siya sa gazebo. Rextor was already there.

Nang magtagpo ang tingin nila ay seryoso lang siya netong tinitigan. Ang mga mata neto ay kasing lamig ng yelo. Walang kaemo-emosyon.

"Anastasia" tawag  neto nang makalapit si ana.

"Rextor" she answered back. Her eyes spoke of so much longing for him. Pinapakita niya kay rex na namimiss niya eto. She needed him. His hugs and his kisses and those sweet whispers of him. Gusto niyang marinig mula dito na magiging maayos ang lahat na sasamahan at dadamayan siya neto.

"I wanted to end what we have that's why I needed to see you. I am sorry ana, you are just a game I needed to win. And now that I've claimed my price. You are worth the play" walang pasakalye netong sabi. Halos hindi nga maabsorb sa utak ni ana ang bawat salitang binitawan neto. Nakatulala lamang si ana kay rex.

Nakatitig din eto sa kanya pero ang mga mata neto. Wala na ang warmth, ang love. There was nothing in there.

Unti-unti nabasag ang isang malalim na emosyon. Unti-unti nawasak ang puso.

Kuyom ang kamao ni ana. Pilit tinatagan ang sarili. Basag ang puso pero kailangan niyang maging matapang at harapin si Rextor. Huminga siya ng malalim,

"Let's not see each other again, Rextor Elizalde" huling salitang binitawan ni ana.

Ni hindi niya akalaing makakauwi siya ng apartment na wala sa sariling paglalakad.

Naubos niya ang isang basong tubig. Hapong-halo si ana. Basag at wasak na wasak ang puso niya. She wanted to vent her anger and frustration. Kaya naman pagkatapos niyang uminom ay ibinato niya ang basong hawak. Halos lahat ng gamit na kanyang mahawakan ay pinagbabato niya. Pinagbabasag ang lahat ng babasagin.

Nang mahupa ang galit at makalma ang sarili ay umupo siya sa sofa at tulala. Nadatnan siya ng kuya flint niya na magulo ang apartment

Flint squinted his eyes. Frustrated.

"What happened?" his so serious na hindi kayang balewalain ni ana.

"Shit happened!" Sigaw niya saka tinakpan ang mukha at humagulhol.

"He played me. The asshole played me! P*****na niya!"

Nakailang mura si ana habang nakahalukipkip si flint.

Nang tumigil siya sa paghagulhol ay nilapitan siya ng kuya flint. Inipit ang magulo niyang buhok at pinunasan ng towel ang basang-basa niyang mukha, leeg at buhok.

"You are just like your mother. Just like nanay. Love happens ana. Choose it wisely"

Niyakap niya ang kuya flint. Panay naman ang tapik neto sa kanyang likuran. Hanggang sa nakatulog si ana na yakap yakap ang kuya flint niya.

Kinabukasan ay maaga silang umalis at dumiretso ng airport. Wala sa sariling nagpaakay si ana sa kuya flint niya. Hanggang sa tawagin ang flight number nila ay tulala lang siya. Her mind can't function well. Her celfone was confiscated by kuya flint. He throw her simcard. Everything was amiss with her.

Rextor did live with his three month role fucking relationship. Nag exceed man sila pero ilang linggo lang. His reasons? Isang katangahan at kabobohan para kay ana.

Pagdating ng london ay matagal bago nakapag adjust si ana. Sometimes she would succumb to depression, nawawala sa sarili na hindi na pinalagyan ng tita liza niya ng mga babasaging gamit ang kwarto niya. Her mind would blank out kapag nadadaig siya ng emosyon. Hindi niya matanggap ang nangyari. Her stomach is growing and she's fucked-up. Pinatignan siya ng tita liza sa isang psychiatrist upang makatulong na makontrol niya ang kanyang emosyon. Bit by bit she learned to accept everything that happened.

On certain circumstances. Nagsimula lamang ang depression niya noong magsimulang maghiwalay at marinig ang bawat away ng mommy at daddy niya. Noon nakokontrol niya pa ang sarili. When Rextor came unti-unting natitibag ang harang. She became vulnerable. Ganoon daw kadalasan ang nangyayari sabi ng tita liza kapag nagmahal ang mga babae sa lahi nila. Nababaliw. Nawawala sa sarili.

Still, ana was thankful because she get through the pain. Sa tulong ng tita liza at tito fablo at mga pinsan ay na overcome niya ang takot na mas nananaig palage sa isip. Sabi ng doctor niya kailangan niya lang na mas mahalin ang sarili at isipin na may mga taong mas higit na nagmamahal , sumusuporta at nag-aalala sa kanya.

Nang tumuntong ng anim na buwan ang tiyan ni ana ay gulat na gulat siya sa pagsulpot ng ina.

"I will take care of you anak. Aalagan ko kayo ng apo ko" madamdaming sabi ng mommy niya.

Nakatulong kay ana na sa kanyang bawat paglingon ay nandoon ang ina. Hindi na siya iniwan sa laban na kinakaharap niya. Her mother annulled the marriage with her father and live with her in london.

Eight months ang tiyan ni ana nang kausapin niya ang kuya flint at ipakita dito ang sketch at plano na balak niyang gawin kapag bumalik na sila ng pilipinas.

"Aren't London your home already, ana?" asked kuya flint

"Syempre pangalawang tahanan ko ang London. Pero kuya kailangan namin umuwi ng mommy. Parehas namin namimiss ang Pilipinas. Wala paring tatalo sa bansang sinilangan kuya. Please just help me with the business I am planning to put up. And I will call one of my friend to help kuya. Matagal tagal pa naman kame uuwi e. It might take two or three years pa. Pero gustong-gusto ko na eestablish ang pangrap kong negosyo. Help me with this please." Kuya flint stared at me. Nanunukat at naninigurado ang kanyang titig. Nakahinga lang ako ng maluwang when he nod.

Giving birth was never painful for me. Hindi ako pinahirapan ni Taciana. Nagkusa siyang lumabas na siyang ipinagpapasalamat ko. Halos hindi ko siya mahawakan dahil lageng si mommy at tita liza ang nagsasalit-salitan sa paghawak sa anak ko. Tito fablo was so happy ng magkaroon ng maliit na supling sa bahay. Umuwi ang mga pinsan kong lalaki ng london.

Everything happened because of a reason. I am thankful because God lead me to where I am. I have a very supportive and loving family and I am contented with what I have.

I learned to date also. So many suitors. So many hearts to break.

Ah, life must go on.