The Right Kind Of Love ✔

chapter 19

Panay panay ang punas ni ana ng luha. Hindi niya napigilang umiyak dahil ramdam niya ang sakit na nararamdaman ni jen ng mawala sa kanya si ben.

Nakailang tissue na ba siya dahil di niya mapigilan ang luha sa pagpatak. Bwisit na bwisit siya sa sarili. Ang celfone niya na noong nakaraang araw pa tunog ng tunog ay hindi niya sinasagot at pinatay niya dahil ayaw niya ng istorbo. Buong araw kahapon ng sabado ay nag movie marathon lang siya. Halos anim na araw na niyang pinagtataguan si rex at hanggang ngayon kahit namimiss niya ang binata ay ayaw niya parin etong makausap man lang. Kahit sa school ay todo iwas siya dito. Pati si lala at pen ay napapansin ang tamlay niya. Ni hindi niya sinasagot ang tanong ng dalawa kong nag-away ba daw sila ni rextor.

Kakatapos niya lang manuod ng Through night and day. Linggo at wala siyang pakialam kahit hindi pa siya naliligo. Matutulog, manunuod ng mga nakakaiyak na movie, kakaen at matutulog ulit. Iyan ang routine niya ng buong isang linggo. Papasok lang siya sa school kapag feel ng prof nila magklase kahit intramurals. Papasok lang siya kapag sasayaw or magchecheer sila pero kadalasan tamad na tamad siyang magkikilos kaya sa mismong apartment lang siya lage nagtatambay.

Nag message si pen na tapusin ang group project report nila nang binuksan niya ang celfone kanina. She replied na sa apartment nalang niya gumawa. She have 20 missed calls and 10 messages. Di niya binuksan at pinatay ulit ang celfone niya. Tumayo siya sa kinauupuang sofa kaso naupo siyang muli ng makaramdam ng pagkahilo. Nang masigurado na maayos na ang pakiramdam ay tumayo siya at kumuha ng fresh milk sa refrigerator saka nagsalin sa baso at tuloy tuloy na uminom. Uhaw na uhaw siya. Yung laman ng ref niya ay puro fresh milk at itlog. Wala siyang kagana ganang kumaen ng ibang ulam at gusto niya ay itlog lang lage at fresh milk.

She smiled satisfied, babalik na sana sa panunuod ng movie ng marinig ang malalakas na katok sa kanyang apartment. Nagsalubong ang kilay ni ana. May buzzer naman but pa kakatok tong penelope at lalaine.

Malalakas na katok ulit kaya naasar na si ana.

"Saglit lang naman! Makakatok wagas ha!" Binuksan niya ang pintuan at sumalubong sa kanya ang nakakunot noo na rextor. Muling sinara ni ana ang pintuan.

"Fuck Anastasia! Damn it! What the hell happened to you. Open this damn door or I'm gonna break it!" napasandal si ana sa likod ng dahon ng pintuan. Napahawak sa kanyang naghaharumentadong puso. She pursed her lips. Saka lamang niya ramdam ang pangungungulila ng makita niya si rextor. She missed him. Her insides started to melt. Her eyes stung.

Nakakainis! Nagsisimula na naman ang mata niya. Iiyak na naman siya. Why the hell she likes crying for pete's sake!

"Nakakainis!" Bulong ni ana sa sarili.

"Open this fucking door anastasia. Let's talk." malalakas na katok ulit. Ana is torn. Bubuksan o hindi. Paulit-ulit sa isip niya ang tanong. Merong umaayaw at merong gustong buksan at yakapin si rex ng mahigpit at mapaloob sa matitigas na bisig ng lalaki.

Sa totoo lang wala naman silang pinag-awayan talaga. Siya lang etong bigla-biglang umiwas sa binata. Dahil lang naman yun sa nakita niya sa canteen. Tapos kinagabihan nun nagtext siya kay rex sabi niya 'i saw you sa canteen, your with a girl. Sino siya?'

And yet he didn't replied to her. Nag-antay siya hanggang kinabukasan. Nag missed call pa siya at nag ring ang celfone ni rex kaya alam niyang natanggap neto ang text niya yet he didn't call or text her. Not until the next day, early morning. Nag ring ang celfone niya. Mabilis niyang sinagot ang tawag ni rextor. Yet her heart crumbled when he said 'I can't be with you this week love, magiging busy kame for our basketball practice. I will call and text you. I'll see you on monday' and then he hung up. Doon napatunayan ni ana na hindi seryoso ang isang Rextor Elizalde sa kanya. Kaya unti-unti hinayaan niyang tumayo ang sarili. Even if he texted or called hindi niya sinasagot. Kaya niya naman noon na walang Rextor Elizalde sa buhay niya makakaya niya ulit. She will survive without him. And yet now,

"Go away rex. Go away!" Sigaw ko saka humawak sa dibdib. Di ko na napigilan ang arte arte ko bigla bigla. Mahina akong napahagulhol.

"Buksan mo ang pintuan ana. I'll break this fucking door. Fucking try me anastasia?" Pinunasan ko ang luha. Huminga ng malalim. Kinalma ang sarili saka humawak sa dahon ng pinto at tumayo. Sinigurado na wala ng luhang umalpas. Tinignan ko ang sarili sa salamin. Pilit na ngiti ang ibinigay sa sarili. No ayoko pa makita si rex. Mag-antay siya hanggang sa gusto ko na siyang kausapin. This is me.

Tinali ko ang buhok ko. As i stared myself in the mirror ay pinilit kong lagyan ng lamig ang aking mga mata. This is the Anastasia na ipinakilala at ipinapakita ko sa nakararami. Eto ang kailangan makita ni rex ngayon. The strong and independent ana, not the vulnerable and wrecked one. Nang maging kampante sa nakitang itsura ay binuksan ko na ang pintuan ko. Rex stared at me. I stared at him coldly.

"Were you crying?" nag-aalala netong tanong. Aabutin sana siya ni rex at hahawakan kaso umatras siya.

"Hindi. We will talk Elizalde. I'm really not fine right now. Saka na tayo mag usap. I don't like talking to you ri-

"Fuck anastasia! Stop talking will you." Ramdam niya ang pinipigilang galit ni rex. Nang muli siya netong aabutin ay umatras siyang muli. Pilit na tinatagan ang sarili.

Nagmura muli si rex ng hindi siya neto mahawakan. He's really pissed. Namumula na ang mukha neto. He's eyes were looking so dangerous staring at me.

"Umuwi kana Rex. I'll talk to you later" nagmadali siyang pumasok kaso naharangan ni rex ang pintuan saka neto itinulak pabukas at pumasok etong hawak ang braso niya.

"You're pissing me off Love" he roared. His eyes were on slits. Ipiniksi ni ana ang braso sa mahigpit netong pagkakahawak.

Nakatitig si rex sa kanya at mahigpit siyang hinawakan saka siya kinaladkad sa loob pagkatapos netong masigurado na naka lock ang pintuan.

"Where is that damn celfone of yours huh?" Hawak siya neto samantalang siya naman ay nagsimula ng mainis dahil ang higpit ng hawak neto sa braso niya.

Nang makita neto ang celfone sa ibabaw ng lamesa sa kanyang sala ay inabot neto iyon at tinignan.

"It's really off huh. You really don't want to talk to me, you don't wanna see me? Why is that anastasia? Why the hell were you avoiding me!" pinaupo siya neto sa sofa saka eto naman ay nagpabalik balik ng lakad habang ginugulo ang buhok. Umirap si ana. Ayaw niya nga etong makausap o makita muna. Bakit ba ang kulit kulit neto. Tapos eto pa ang galit na galit.

Inusog ni rex ang sofang maliit saka umupo paharap kay ana. Tinitigan niyang muli ang dalaga.

"We are going to talk love wether you like it or not" gustong ikutan ni ana ng mata si rextor.

Nanatiling tikom ang bibig niya. Ayaw niya talaga makipag usap muna.

"You were crying. Bakit ka umiiyak?" naging lumanay ang boses neto. He looks frustrated ng hindi niya eto sinagot. Iwas lang siya ng iwas ng tingin dito.

Hinilot ni rex ang sentido. He texted her. He calls her every damn hour. Inaasahan ng mommy niya na dadalhin niya si ana sa bahay nila kaso ni hindi niya makontak ang dalaga. Ni hindi siya makaalis sa laro at makapag paalam ng maayos sa coach para mapuntahan si ana. For the whole week. He see's her yet he felt she's been avoiding him and it pisses him off. He did read her message. He did tour francheska sa UNI pagkatapos ay iniwan niya na ang dalaga kay warden at stanley. Ni wala na nga siyang time halos dito tapos bibigyan niya pa ng oras ang ibang babae.

Bumuntunghinga si rex. Halos wala siya sa sarili ng ilang araw dahil hindi niya makontak o ni makausap man lang si anastasia. Ni di nga siya maipasok ng coach nila sa court dahil wala sa hulog ang laro niya. Buti nalang kahit papaano ay naipanalo ng grupo ang laro sa final game nila.

Nang makalma ni rex ang sarili ay bigla may tumining at pahapyaw na dumaan sa utak niya

"Were you jealous anastasia?" nanlaki ang mga mata ni ana at pinandilatan si rextor.

"No way!"