Chapter 4

20.4K 703 67
                                    

Chapter 4

"Fuck," she muttered.

Ramdam niya ang kirot sa kanyang sintido at para bang may kung anong pumipintig sa loob ng kanyang utak. She tried to open her eyes but ended up closing them again because of the very bright surroundings.

Anong oras na ba?

Nasaan ako?

Anong nangyari kagabi?

Iilan lang 'yan sa mga katanungang nais niyang matugunan. Pakiramdam niya kasi ay hindi ito ang silid na tinulugan niyang nung una silang makatuntong ng Romblon.

She took her time yawning and stretching her body like she does every morning after getting up from the bed. Pinakiramdaman niya ang kanyang sarili kung may masakit ba sa kanya, lalong-lalo na ang pagkababae niya. And thank God there's nothing.

Dahan-dahan na niyang dinilat ang kanyang mga mata at naglibot ng paningin. She was right. This isn't the hotel room they rented. Kung ganoon, nasaan siya? Paano siya napadpad dito at sino ang kasama niya? How about her manager?

Oh crap!

Napabalikwas siya ng bangon dala ng pagkaalarma. She immediately roamed her eyes around to check if someone was around, but ended up closing her eyes out of the throbbing pain. Damn that alcohol!

Napaigtad siya nang biglang may tumunog sa nightstand ng kamang hinihigaan niya. She immediately opened her eyes, only to see that the noise was coming from her bag. Agad niya itong inabot at kinalkal ang kanyang cellphone. Damn, anong oras na ba? 'Yung photo shoot niya.

"Melody!" she exclaimed the moment she answered the phone. "Where are you? Damn, am I being kidnapped?"

"Oh, silly. The mayor picked you up last night," she answered. "Anyway, I'll explain everything to you later. For now, change your clothes. The mayor also picked up your things this morning. Goodbye."

Hindi na siya nito hinayaan pang magsalita. Melody ended the call. Iritado naman niyang tinapon ang phone sa kama at sinabunutan ang sarili; hindi alintana ang kirot ng kanyang sintido.

"Stop pulling your hair and get change," wika ng isang malamig na tinig.

Xia opened her eyes to see the almighty mayor of Romblon; leaning against the door's frame. Nakatitig ito ng mariin sa kanya ngunit blanko ang expresiyon nito.

Napairap ang dalaga nang maalala niya ang kanyang pinsan. Yeah, right. Binilin nga pala siya ni Shaun sa masungit na mayor na 'to. Nakakairita!

"Nasaan ako? How did you find me?" she asked.

The mayor rolled his eyes at her and turned his back. "Save your questions, woman. May lakad pa ako. Move your ass fast."

"Why should I move my ass? Are you coming already?" pilyang saad ni Xiana. Literal talaga na 'move your ass fast' ang intindi niya.

Hindi siya pinansin ni Lucas, sa halip ay naglakad ito paalis at naiwan na naman siyang mag-isa. Luminga-linga siya sa paligid at namataan ang isang bagahe na alam niyang sa kanya. She then takes a loud breath and massages her temple before deciding to take a quick shower.

Pakiramdam niya ay nanlalagkit siya dahil hindi siya nakapag-shower kagabi. She reeks of alcohol, and, heck, it's disgusting. She never sleeps in her entire life without taking a shower before going to bed. Alcohol really sucks!

She searched for the bathroom, and her eyes immediately landed on a wooden door that she concluded was the bathroom. Kaya't dala ang isang tuwalya, tinungo niya ito at binuksan. At tama nga ang hinala niya. It's really a bathroom.

Series 01: Lucas ClementeWhere stories live. Discover now