Epilogue

27.4K 845 89
                                    

Epilogue

The next day, they had a long flight from South Korea to the Philippines. Hanggang ngayon ay nagtatampo pa rin si Xiana dahil hindi man lang ni Lucas naisambit ang tungkol sa laging ka-text nito.

As soon as they landed at the airport, Xiana left the plane and left Lucas behind. She's not in the mood to talk to him. So what if they did something nasty last night? Hindi niya ito papansinin hangga't hindi ito umaamin kung ano ang kanyang kausap lagi sa cellphone.

"Hey, Xiana. Wait up!"

May narinig ba siya?

Baka hangin 'yun. Talking hangin.

She continued walking as if she didn't hear him. Para namang si Lucas ang magdadala ng kanilang bagahe e ang daming tauhan ng binata. Sana naman kahit konti ay gamitin ni Lucas ang utak niya.

Hindi na nga nito matukoy kung bakit siya ganito umakto, hindi pa gagamitin ang utak para utusan ang kanyang mga tauhan.

Lucas and his stupid brain. Bakit ba kasi ako nahulog sa gagong 'yun?

Natigilan siya sa paglalakad nang maramdamang may humawak sa kanyang braso. She turned to look at the person who did it, and it was Lucas. Wala itong bitbit na bagahe, so she thinks maybe he handed them to his men. Hinihingal ito na para bang tinakbo ang kanilang distansya.

"Xiana, what's wrong with you? Maayos naman tayo kagabi," he said.

Her forehead knotted. Hindi tayo maayos, gago. "Bakit? Ano bang meron?" she asked, trying to sound innocent.

He breathed out. "Look, can you please tell me what's going on? Why are you acting mad at me? May nagawa ba akong mali? Please tell me so I can fix it."

She looked up at him and shook her head. "There is none, Lucas. You're just overthinking. Gusto ko lang magpahinga."

He gazed at her straight in the eye and she gazed him back. Taas and kanyang noo habang nakatitig sa mga mata ng binata. She even raised her eyebrows and tilted her head a little. Unang nagbawi ng tingin ang binata at bumuntong hininga, bagay na palihim na ikinatuwa ng dalaga.

"Okay, then. Let's go so you can have a good rest."

Hinapit siya ng binata sa beywang at nagsimula na silang maglakad. Walang imik naman siyang nagpatianod sa kung saan man siya dalhin ng binata.

While they are making their way out of the airport, some people give them a glance. Siguro dahil sa lalaking na sa tabi niya at sa kanya. Before they left Korea, she published a post on her Instagram account and Twitter about the termination of her contract and, of course, about her future baby. She's excited to see him or her and hold him or her in her arms.

She couldn't help but roll her eyes when she saw a group of girls giggling while looking at the man beside her. Hindi niya na lang ito pinansin. Diretso ang kanyang tingin sa daanan dahil baka mas lalo lang siyang mainis. Everyone's pissing her off. Kailangan niya munang magpahinga.

LUCAS keep glancing at her from time to time. Alam niyang may tinatagong inis ang dalaga. Hindi ito umiimik kahit sa loob ng sasakyan. She's just dead silent. Hindi niya alam kung bakit natatakot siyang kausapin nito.

His phone vibrated from his pocket and he gulped. Mamaya na niya rereplyan si Mayi kapag naihatid na niya ang dalaga sa bahay. Ayaw niyang magselos ito o magtaka sino ang ka-text niya o ano. He doesn't want to stress her because it might affect the baby. But heck, Xiana's not in the same boat as his. Para itong laging galit sa mundo.

Nang makarating sila sa mansion ng mga Castro ay umibis kaagad ng sasakyan ang dalaga. She didn't wait for him to open doors for her. Dinaan na lang niya ang frustration sa pagbuntong hininga. He needs to be understanding. Baka dahil lang 'yun sa pagbubuntis.

Series 01: Lucas ClementeМесто, где живут истории. Откройте их для себя