Kuma?Hı hı nah.

56-Bebeğim.

Gözlerimi açtığımda kolumda ve sol bacağımda bir ağrı hissettim.Sanki biri oraları saatlerce cimciklemiş gibiydi.Koluma baktım. Serum vardı.Bacağıma baktım.Tabi biraz sola eğilmem gerekti.Dikiş vardı.Ardından aklıma nasıl olduğu geldi.

Bir adam bıçakla yapmıştı.

Sonra neden yaptığı aklıma geldi.

Canı kaçırmışlardı.

Aklıma gelenle ağlamaya başladım.Canım yoktu.Gitmişti.Götürülmüştü.Odanın kapısı bir anda açılınca karşıma beyaz gömlekli kollarını sıvamış,iki düğmesini açmış,siyah pantolonlu ve iş ayakkabısı olan kocam çıktı.Saçları dağınıktı.Koşarak yanıma geldi.Yatakta yanıma oturdu.

"Mert Can nerde!"

Sarsıldım.Ve ağlamaya daha şiddetli hıçkırıklarla devam ettim.Mert kollarını belime sarıp kendine çekti.Göğsü sırtıma değiyordu.Ellerine ellerimi koydum ve ağlamaya devam ettim.Başımın üstünü öptü ve çenesini koydu.

"Arıyorum hayatım."

"Neden yaptılar Mert!Ne yaptıkki biz!"

Mert derin derin nefesler alıyordu.Odada ağlama seslerim yankı yaparken bir hemşire odaya girdi.

"Hanımefendi.."

Yanıma koştu ve mendil verdi.Bitmiş serumu çıkarıp çöpe attı.Bana döndü ve konuştu.

"Afra hanım kendinize dikkat edin.Bebek kötü etkilenmiş.Dahada etkilenebilir."

Gözlerimi büyüttüm.Mertte üstümden çekildi ve Hemşirenin önüne geçti.Ama mesafeliydi yani.

"Ne bebeği?"

Kadın ikimizede şaşırarak baktı.

"Bilmiyormusunuz?"

Mertle birbirimize bakıp hemşireye baktık.

"Afra hanım bir aylık hamile."

Karnıma baktım.Ellerimi karnıma koydum.İkinci bir bebek.Cana kardeş.Canın bir yaşına girmesine üç ay kala.

"Hamileyim!"

Sevinsemmi üzülsemmi karışmıştı herşey.Duygularım paramparça olmuştu.Ne desem ne yapsam bilmiyordum.

"Ben sizi yalnız bırakayım."

Dedi ve çıktı hemşire.Mert yanıma gelip oturdu.Sağ tarafıma.

"İkinci çocuk ha?Bir kardeş geliyor Cana.

Eğilip alnımı öptü.Ellerimi tutup çekerek dudaklarına götürdü ve öptü.

"Mert.Can'ı bulacağız değilmi?"

"Üzülme hayatım şehrin dört bir yanına adamlarımı gönderdim.Şehir çıkışları kapatıldı.Eski kayıtları izledik.Hala Mardindeler."

Ellerimi tekrar öpüp yatağa bıraktı.Ama hala tutuyordu.

"Sen sakın kendini yorma.Bu aylar önemli biliyorsun.Ah yine aşereceksin!"

Sırıttım.Ama Can yoktu.Gülümsemem soldu.

"Canı bul Mert."

"Afra yarın seni evimize götürecekler.Yanlız kalma diye iki kız ayarladım.Sen Almanyaya dönüyorsun.Ben burada kalıp Canı bulacağım."

"Hayır bende burada kalacağım!"

"Afra burası tehlikeli.O adamlar ben yanında yokken seni bulabilirler.Ve zarar verebilirler.Buna izin vermem."

"Senin yanında kalsam hep?"

"Bitanem bende senden ayrılmak istemiyorum ama zorundayız.Ayrıca adamlarım sizin evede bakmış.Ailende güvende."

"Annem!Babam!"

Onları nasıl unutmuştum?Nasıllardı?
Anneme ne yaptılar yada babama?

"Merak etme canım onlar güvendeler.Ailen evlerinde dinleniyorlar.Sen yarın Almanyaya döneceksin."

Ellerinden kendime çektim ve kollarımı boynuna sardım.Yanağıma sürten yanağını öptüm.Ve geri çekildim.

"Bulacaksın değilmi?"

Gülümseyip başını salladı.Nasılda yakışıyor ona gülmek.Herşeyi unutturuyor.

"Yarından sonra belki bir ay görüşemeyeceğiz.Beni özleyecekmisin?"

Dedi sırıtarak.Pislik beni oyuna getirmeyi çok seviyordu.

"Sen bana Canı getir hatta gönder sen gelmesende olur.Hem ben kızım ve oğlumla tek yaşayabilirim."

"Kızımmı?Hayır Bebeğimiz yine erkek olacak."

"Nereden biliyorsun?"

"İçime doğdu"

"Bebeğin kendisi benim içimde senin içine doğsa ne olur?"

...

İkinci bir Mert istermisiniz?Yada Afra? Bu işi bana bırakın Can için üzüldünüz biliyorum :( Ama ne yapalım kitap böyle gitmeli :) bu arada Finale yaklaştık ;) iyi günler ^^