Kuma?Hı hı nah.

-FİNAL-

Biliyorum kimse beklemiyordu açıklama bölümü olacak bundan sonra iyi okumalar ❤❤❤

/\/\/\

Ben bu aileye sahip olmak için ne yaptım?

Çocuk doğurdun diyenlere çatal bıçak seti ama kafanıza atıcam onları. Sahi ya.. Ben bu kadar muhteşem bir aileye sahip olmak için ne yapmıştım?

Bu soruda tam kafama gelcek zamanı bulmuştu. Kahvaltı yaparken! Herkes kahvaltısını yapıyordu. Çocuklar okula gideceklerdi.
Ama gitmeseler?

"Can bugün sınavın yok değil mi?"

"Hayır annecim."

"Mert bugün bir işin var mı?"

"Aslında be--"

"Hayır saydım geri kalanlarda önemli bir şey yoktur,"

"Okul?"

Diyen Mert'e baktım. Ben o okulun müdürünün ebesinin donunun markasının üreticisinin yediği dondurmayı çöpe atayım!

"Bir günden bir şey olmaz!"

"Napacağız peki?"

"Uzun zamandır anneannenizi dedenizi görmediniz. Bir gecelik orda kalırız. Bir şey olmaz!"

Mert'e baktım.

"Gideriz değil mi?"

Başını salladı gülümseyerek.

Çocuklar ellerini kaldırıp 'Oley!' diye bağırırken ben de Mert'e sarıldım. Sonra ayrıldım tabii. Kahvaltımızı bitirdikten sonra annemi arayıp geleceğimizi haber verdim. O kadar çok sevindi ki. En son geçen yılın Şubat ayında görüşmüştük. Hadi gidelim!

//\\//\\//\\

"Anne pilot olacağım!"

Can hevesle yanıma oturdu. Koltuklar üçlüydü. Bir sıraya Can, kucağımda Arya onun yanına kucağında Aras'la oturan Mert vardı. Ayrı ayrı oturmak istememiştik. Aras Mert'in kucağına ters oturmuş kollarını Mert'in boynuna sarmış ayaklarını iki yandan sarkıtmıştı. Can ise elinde telefonla oynarken, Arya ile ben dışarıyı seyrediyorduk.

"Olursun oğlum. Çok yakışır."

Can bana gülümsedikten sonra bir soru daha sordu.

"Anne?"

"Efendim?"

"Ya pilotun tuvaleti gelirse?"

"Yardımcı pilot varya oğlum,"

"Onun da tuvaleti gelirse?"

"Otomatik pilota alırlar oğlum,"

"Peki ya motora kuş girerse?"

"Can oğlum uyusana sen. Bak Aras uyuyor,"

Aras'a bir bakış atıp sonra bana baktı.

"O zaten hep uyuyor. Çok sıkıcı. Gece gidiyorum yanına uyumuş oluyor,"

"Sen uyumuyormusun?"

Şaşkınca baktım.

"Yani şey..."

"Can bey! Bundan sonra uyuyana kadar başınızda bekleyeceğim. Şimdi ver o telefonu ve uyu."

//\\//\\//\\

Mardin'e ayak basar basmaz bizi karşılayan bir araba vardı. Babam yollamış. Arabaya binip evime doğru yol almaya başladık. Yollarda bir saat geçirdikten sonra doğup büyüdüğüm yerdeydik. Arabadan iner inmez bize koşan bir topluluk görmemle arabaya geri binmek istedim. Bu yıllar içinde abim Poyraz'da evlenmişti. Baba konağında yaşıyorlardı. Anneme, abime, teyzelerime, amcalarıma, halalarıma, dayılarıma, abimin eşine sarıldık. Babam içerde bekliyormuş. İçeri girdik. Çocuklar direk dedelerine koştular tabii. Annem de kucağında Arya ile babama gitti. Salonda gözlerimi gezdirdim. Aklıma Mert'in beni seçtiği günler geldi. Arkamdan sarılan ellerle gülümsedim.