*ဒႆက်ြန္ေတာ္………စင္ဒရဲလားသူမ………*
ေနမဝင္ခင္ထိပ္ထားအိမ္ျပန္လာခဲ႔သည္
ေမာင္ကေတာ့ျပန္မေရာက္ေသး ေမာင့္မာမီလဲျပန္ေရာက္ေနသည္
"သမီးဘယ္ေတြသြားေနတာလဲ
ေန႔လည္ကျပန္မလာဘူးဆိုတာေအးပုေျပာလို႔မာမီသိျပီးျပီ
မ်က္ႏွာလဲမေကာင္းဘူးေနမေကာင္းဘူးလားသမီး"
"ေကာင္းပါတယ္မာမီ ေမာင္လဲျပန္မေရာက္ေသးဘူးမို႔လား"
"အင္းသားသားျပန္လာတာေနာက္က်မယ္တဲ႔
ထမင္းစားေစာင့္မေနဖို႔လဲေျပာတယ္
သမီးနဲ႔မာမီညေနစာစားၾကရေအာင္ေလ"
"မာမီပဲစားလိုက္ပါထိပ္ထားဗိုက္မဆာလို႔မစားေတာ့ဘူး"
"တျခားဘာစားခ်င္လဲမာမီေအးပုကိုလုပ္ခိုင္းလိုက္မယ္ေလ"
"ေနပါေစမာမီထိပ္ထားဘာမွမစားခ်င္လို႔ပါ"
ထိပ္ထားအခန္းထဲေရာက္ေတာ့ခုတင္ေဘးတြင္ေထာင္ထားသည့္
ေမာင့္ပံုေလးအားျမတ္နိုးစြာၾကည့္မိသည္
အိပ္ယာေပၚလွဲခ်ရင္းေခါင္းအံုးနဲ႔မ်က္ႏွာအပ္ထားလိုက္မိသည္
ခဏေလာက္ျဖစ္ျဖစ္မ်က္ဝန္းထဲကေနေမာင့္ပံုရိပ္ေပ်ာက္သြားေစျခင္သည္။
"ေရႊမင္းသား မျပန္ေသးဘူးလားမင္း
ေတာ္ၾကာမင္းမမစိတ္ပူေနအံုးမယ္"
အိမ္လာျပီးတေနကုန္အခ်ိန္ျဖဳန္းေနသည့္ေရႊမင္းသားကို
ေနမခေျပာလိုက္သည္
မနက္ထဲကအိမ္ေရာက္လာတာအခုအခ်ိန္ထိမျပန္ေသး
ဘာျဖစ္လာတာလဲဆိုတာလဲေမးမရ……
တစ္ေယာက္ထဲေဒါသထြက္လိုက္ျငိမ္သြားလိုက္ျဖစ္ေနသည္
ေရႊမင္းသားလာတာကိုမၾကိဳက္လို႔မဟုတ္…
အရင္တုန္းကလိုသူကလူလြတ္တစ္ေယာက္သာဆိုကိစၥမရွိ
သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ဘယ္လိုေနေနဘယ္သြားသြားရသည္
အခုသူကအိမ္ေထာင္သည္မို႔အခ်ိန္နဲ႔အခ်ိန္ကိုယ့္အိမ္ကိုျပန္ေစခ်င္သည္
ဒါကလဲေစတနာနဲ႔ပါ……
"ေဟ်ာင့္ငါေျပာတာၾကားလား"
"ၾကားပါတယ္ကြာမင္းကလဲ"
"ၾကားရင္လဲျပန္ေတာ့ေလကြာမိုးခ်ဴ ပ္ေနျပီ
မျပန္ဘူးဆိုရင္လဲမင္းမမကိုန္းဆက္သင့္တယ္"
