ေလႏုေလေအးမ်ား တျဖဴးျဖဴး ေဆာ္ေသြးတိုက္ခက္မႈေၾကာင့္ ေနပူေသာ္လည္း ေအးျမ၍ေနသည္။ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ျဖစ္သည့္အတြက္ ေက်ာင္းပတ္ဝန္းက်င္တဝိုက္မွာေတာ့ ျဖဴစိမ္းဝတ္ ေက်ာင္းသားကေလးမ်ား၊ ေက်ာင္းလာႀကိဳသည့္ လူႀကီးမိဘမ်ား၊ ေက်ာင္း၏ အနီးတဝိုက္ရွိ ေဈးသည္မ်ားႏွင့္ ပ်ားပန္းခတ္ လႈပ္ရွားစည္ကားလ်က္ ရွိေနသည္။
မူလတန္းကေလးမ်ားကို ေက်ာင္းဆင္းေပးအၿပီး ဆယ္မိနစ္အၾကာမွာေတာ့ မိုးတိမ္ျပာတို႔ အလယ္တန္းေက်ာင္းသားမ်ား ေက်ာင္းဆင္းရသည္။ မိုးတိမ္ျပာသည္ အတန္းဆင္းၿပီးၿပီးခ်င္းမွာပဲ ညီမေလး မိုးတိမ္လႊာ၏ မူလတန္း ေက်ာင္းေဆာင္ဆီသို႔ အေျပးေလး သြားလိုက္သည္။ ညီမေလး မိုးတိမ္လႊာကေတာ့ အစ္ကိုျဖစ္သူ မိုးတိမ္ျပာကို သူ႔အတန္းမွာပင္ ဖင္တႂကြႂကြႏွင့္ ေစာင့္ေနရွာေတာ့မည္။
"ေဟာ...ေရာက္လာပါၿပီ သမီးရဲ႕ အစ္ကို"
တိမ္လႊာေလးက သူ႔အစ္ကိုကို ျမင္လိုက္ခ်ိန္မွာ ေပ်ာ္သြားေသာ္လည္း ႏႈတ္ခမ္းေလးကို စူထားကာ စိတ္ေကာက္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနလိုက္သည္။ ဒါမွသာ ကိုကိုက သူ႔ကို စိတ္ဆိုးေျပေအာင္ မုန႔္ဝယ္ေကြၽးမည္ေလ။ တိမ္လႊာေလးက သူ႔အႀကံကို သူ သေဘာက်စြာ ခိခနဲ ရယ္မိလိုက္ေသး၏။ ၿပီးမွ ျပန္သတိရကာ ႏႈတ္ခမ္းေလး ျပန္ေထာ္ထားလိုက္သည္။
"ဆရာမ၊ ေစာင့္ေနေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ သား ဒီေန႔ အတန္းတံခါးပိတ္ရတဲ့ တာဝန္က်လို႔ ေစာင့္ပိတ္ေနရတာနဲ႔ ေနာက္က်သြားတယ္ ဆရာမ"
တိမ္လႊာေလး၏ အတန္းပိုင္ဆရာမသည္ တိမ္ျပာ မေရာက္မခ်င္း အၿမဲတမ္း ေစာင့္ၿပီးမွ အိမ္ျပန္တတ္သည္။ ဉာဏ္ေကာင္း၍ စာေတာ္ေသာ သူတို႔ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္သည္ တစ္ေက်ာင္းလုံးမွာရွိသည့္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား၏ အခ်စ္ေတာ္ေလးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။
"ရပါတယ္ သားရယ္။ ဆရာမက ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ ဟိုမွာ တိမ္လႊာေလးကိုသာ ေခ်ာ့ေပေတာ့"
တိမ္ျပာက ဆရာမကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီး တိမ္လႊာေလး လြယ္အိတ္ႏွင့္ ထမင္းခ်ိဳင့္ကို ယူလိုက္သည္။
"လာ...ဘဲမေလး၊ နည္းနည္းေလးေနာက္က်တာကို ႏႈတ္ခမ္းက တစ္ေတာင္ေလာက္ ေထာ္ေနၿပီ"
YOU ARE READING
ကောင်းကင်သစ်၏ မိုးတိမ်ပြာ (Complete)
Romanceတိမ်ပြာတွေ မရှိတဲ့ ကောင်းကင်ကြီးက ဘယ်လိုလုပ် အဓိပ္ပါယ် ရှိနိုင်ပါ့မလဲ...။ (ကောင်းကင်သစ်) တိမ်တွေဆိုတာ ကောင်းကင်ကြီးဆီမှာ ခတ္တခဏ လာပျော်ပါးတဲ့ အခိုးအငွေ့တွေရယ်ပါ...။ ...
