Chapter - 5 (Unicode)

4.4K 361 82
                                    

လေပြေညှင်းလေးများသည် သာယာဖြေးညှင်းစွာ သုတ်ဖြူးဆော်သွေးလျက်ရှိသည်။ လေပြေတို့၏ ဆော့ကစားမှုကြောင့် သစ်ပင်သစ်ရွက်လေးများသည် လှပစွာ လွန့်လူးလှုပ်ရှားသွားသည်။ ပန်းပွင့်လေးတို့အလှုပ်မှာ လိပ်ပြာကလေးများ လွင့်လွင့်လူးလူး ပျံသန်းသွားကြသည်။

ကောင်းကင်ယံတွင်လည်း မိုးသားတိမ်တိုက်ပြာတို့သည် ဂွမ်းစိုင်ဂွမ်းခဲကြီးများကို ဆုပ်ယူဖြန့်ကျဲထားသလို လှပစွာ ဖြစ်ပေါ်လျက်ရှိ၏။ ငှက်ငယ်လေး‌တို့၏ ကျီကျီကျာကျာ အသံလေးများနှင့် ပတ်ဝန်းကျင်တခွင် သာယာစွာ ညံစီနေသည်။

ကောင်းကင်သစ်နှင့် မိုးတိမ်ပြာတို့သည် ပန်းချီကားတစ်ချက်ကဲ့သို့ လှပသာယာလွန်းသည့် ဥယျာဉ်ပန်းခြံကြီး အတွင်းသို့ ရောက်ရှိနေခဲ့ကြသည်။ စကားများ မပြောဖြစ်ကြဘဲ ခုံတန်းရှည်လေးအပေါ်မှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်ရင်း တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်လျက် ကြည်နူးစွာ ငြိမ်သက်လျက်ရှိနေကြသည်။

ထိုစဉ် ရုတ်ချည်းဆိုသလို ကောင်းကင်ပြင်မှာ တိမ်ညိုတိမ်မည်းများ တရွေ့ရွေ့ ဖုံးအုပ်လာကာ မိုးစက်မိုးပေါက်များသည် မြေပြင်ပေါ်သို့ လျင်မြန်စွာ သက်ဆင်းလာတော့၏။

"ဟာ...မိုးရွာပြီ"

ရုတ်တရက် သွန်းဖြိုးလာသော မိုးကို ကိုကိုက အပြစ်မြင်ပုံ မရသည့်အပြင် ပျော်ရွှင်သွားပုံတောင် ရသည်။ တိမ်ပြာကတော့ ကိုကိုပျော်လျှင် သူလည်း ပျော်ရပါသည်။

"လာ...တိမ်လေး"

ကိုကိုက တိမ်လေးလက်ကို ဆွဲခေါ်ကာ မိုးရေထဲ ပြေးထွက်လိုက်သည်။ တိမ်ပြာက‌တော့ ကိုကိုဆွဲရာနောက် မငြင်းမဆန်ဘဲ လိုက်ရပါတော့သည်။

မိုးရေစက်များအကြားကို ဦးတည်ရာမဲ့စွာ သူတို့ ပြေးထွက်ခဲ့ကြသည်။ ကိုကိုက တိမ်ပြာ့လက်ကို ဆွဲရင်း မမောတမ်း ရှေ့က ပြေးသည်။ တိမ်ပြာကလည်း ကိုကို ပြေးရာနောက်သို့ မ‌ပန်းနိုင်ဘဲ နောက်က ပြေးလိုက်သည်။

ကုက္ကိုပင်ကြီး တစ်ပင်အောက်သို့ ရောက်တော့မှ ကိုကိုက ပင်စည်ကို ကျောမှီရင်း ရပ်လိုက်သည်။ တိမ်ပြာလည်း ကိုကို့ဘေးနားကပ်လျက် အပင်ကြီးကို ကျောကပ်ကာ မှီလိုက်သည်။ ကုက္ကိုပင်ကြီးသည် ကြီးမားလွန်းကာ အကိုင်းအခက်အရွက်များမှာလည်း စိပ်လွန်းတော့ မိုးရေစက်များပင် မထိုးဖောက်နိုင်ပါ။ အပင်ကြီးသည် ထီးကြီးသဖွယ် သူတို့ကို ကာမိုးပေးဖော်ရသည်။

ကောင်းကင်သစ်၏ မိုးတိမ်ပြာ (Complete)Where stories live. Discover now