Son Perde

Haset

Hayatında ilk defa bir kağıdı dolduruyordu.
Üstelik matematik denen bilinmez dile ait bir kağıdın cevap kağıdını dolduruyordu.
Yanındaki yaralı ceylan sayesinde elbette.

"Bambi."diye mırıldandı Kutay hoca arkasını dönerken. "Beşinci soruyu açsana."

Arkalarındaki Tayfun burnundan soluyarak uçlu kalemi kağıda bastırdığında "çıt"sesi ile birlikte uç kırılmıştı ve Kutay zevkten dört köşe halde dürttü  Uygar'ı.
"Şttt,hadisene be yaralı ceylan."

"Olmaz."diye mırıldandı Uygar telaşla arka sayfayı açıp.
"Tayfun tamamlamadı."

"Önceliğin benim."diye mırıldandı Kutay sertçe.
"Sebebini biliyorsun. Sana beşinci soru dedim."

Tayfun arkada hala uçlu kalem değiştirirken Uygar bıkkın bir nefes verip beşinci soruyu yazması için sayfayı çevirdi Kutay'a.
Kutay lâcivertlerini süzüp hazla sırıtırken son sorusunu da yazmasıyla birlikte-x,y artık ne gördüyse yazıyordu zira kafası zerre basmıyordu- kağıdı kapattı.

"Son bir dakika toplayın cevapları."diye bağırdı hoca topuklu ayakkabısı ile sinir bozucu ritim tutarken.
"Hadi artık alacağım düzeltin son halini."

Kutay bu bir dakikayı arkadaki salak Tayfun'un kabarık sarı saçları terle kaplıyken izlemeyi ve alay etmeyi tercih ederdi ama...
Arkasına dönmek istemiyordu kırk yılın başı dolu bir kağıt vermişken kopya muamelesi görmek de istemiyordu.
Bu nedenle çoktan sınavı bitirmiş duvarlara bakınan oğlanı süzmekle yetindi.

Özenle ütülenmiş gömlek üzerine giydiği kazak. Her daim özenli saçları.  Temiz yüzü ve iri ceylan gözleriyle hokka burnu vardı.
Kutay ve dünyasında "Süt çocuğu" olarak sayılırdı.
Hatta babası genelde alayla "Tekele gitsen sigara vermezler sana bebe."derdi bu tipi görse.

Uygar dudaklarını birbirine bastırıp hafifçe dişlerken endişeliydi. Zira Tayfun kağıdı yetiştiremezse ve düşük alırsa üzülürdü Uygar. Bu nedenle bir an önce onun kağıdı dolsun diye saniyeleri sayiyordu tutulu nefesiyle.

Seviyordu.

Kutay sinirle lâcivertlerini devirmekten alıkoyamadı kendini.
Çünkü kendisi için bir Allah'ın kulu böyle endişelenmemişti.
Ne yemişti ne içmişti. Sınavdan mı kalmıştı ? Sokakta yüksek dozdan kriz geçirip geberip gitmiş miydi?
Kimsenin umrunda dahi değildi bunlar.

"Kutay kendi başının çaresine bakar."idi ya da "Kutay bir yolunu bulur yahu."idi.

Daha da hırsla süzdü yelpaze kirpikli ve ceylan gözleri iri iri olan oğlanı Kutay.
Hoca kağıtları toplamasını söylediğinde güzel bir sabun kokusuyla birlikte yel olup burnuna çalınarak aktı gitti oğlan sel gibi.

Yutkundu Kutay.

Zil çalıp herkes sınıfı boşalttığında  Tayfun tebessümle kolunu oğlanın boynuna doladı ve mırıldandı.
"Bu gece..."diye yanıtladı Tayfun. "Sınavlar da bittiğine göre Taygar gecesi yaparız artık ha?"

Tayyar mı?
Kutay ağırca sınıftan çıkmadan önce kulak kesildi.

"Kız arkadaşınla yemeğe gideceksiniz sanıyordum!"dedi Uygar elleri titrerken.

"Aaa,yengen bizi ekti Uygar."diye sırıtıp göz kırptı Tayfun.
"Ama kankalar asla birbirini terk etmezler. Bu nedenle kutsal film gecelerimize devam."

"Bu gece mi?"dedi Uygar yutkunup. "T-Tabi annemlere sorarım hemen."

"Ben izin koparırım Güliz Sultan'dan. Oğlunu çalacağım bu gece."diye mırıldandı Tayfun.
"Hem provalarını izleyemiyorum bahanem olur değil mi telafi için?"

"Rolden kesitler mi?"

"Elbette!"diye sarıldı oğlana Tayfun sırıtıp.

Kutay alayla omuz silkip yürüdü koridorda.
Sinirliydi.
Mal Tayfun bile seviliyordu çünkü.
Mal Tayfun bile önemseniyordu.

Ulan koduğumun dünyasında ben harici herkes seviliyor !

Koridorda yürürken sadece yan bir bakış atan ve Kutay'a bakarak yanındakine bir şeyler fısıldayan başka bir oğlana göz gezdirip kilitledi lâcivertlerini Kutay.

"Ne bakıyorsun ulan yarrak!"diye seslendi Kutay.
"Fısır fısır ne konuşuyorsun gel yüzüme söyle amık!"

Çocuk endişeyle geri adımlarken Kutay çoktan hayatına dair bütün olumsuzlukları bir başkasının suratına vurarak akıtmıştı zehir olarak.
Bir yumruk.
İki yumruk.
Üç yumruk.

"Ağlayacak mısın!"diye gürledi kanla sıcaklaşan elleriyle Kutay.

"Ağlayacak mısın!"diye yankılandı babasının sesi zihninde.

"Erkek ol lan ! Ağlama karı gibi!"

"Erkek ol."diyordu babası vururken.
"Karı gibi ağlama."