Son Perde

Dön Bak Dünyaya

----Voteeee ve yorum bırakmayı unutmayınnnn---- <3

"Bir sonbahar kadar yalnız

Bir kış kadar savunmasız

Ya da ilkbaharsan

Yolun başındaysan....."

-

Kıkırdayan oğlanın gülüşüyle  birlikte beldeki ellerini sıkılaştırdı Kutay.

"O öyle değil.."dedi Uygar dudak büzüp. "Böyleeee."

"Neyleeee?"dedi Kutay alayla onun kelimeleri uzatışını taklit ederken.

"Bak."dedi Uygar ceylan gözleri titrerken. "Bilmediğin sorulara sadece işaret koy oyalanma, zaman kalırsa dönersin...Boşuna bildiğin cevapları kaçırmazsın hem.."

"Öyle mi akıllı bıdık ?"dedi Kutay dudak ısırıp. "Ama bildiğim her soru başına öpücük vardı hani?"

Uygar'ın yatağına uzanmışlardı,Kutay'ın kucağına oturmuştu yine Uygar. Yanlarındaki açık test kitabına boş gözlerle bakan Kutay serseri hallerine vura vura bir hal oluyordu zira paragraf okurken bile ruhu çekiliyordu sıkıntıdan. Böylece Uygar her zamanki oyunları oynuyordu.

Bildiği her soru başına öpücük ödülüyle lacivert gözlüsünün kucağında yerini almıştı.

Ona böyle böyle üniversite kazandıracaktı işte...Mümkünse şayet!

"Ayrıca ilk paragrafı okuma."dedi Uygar sevgilisinin çenesini okşarken. "Önce soruyu oku, sonra cevapları oku..."

"Hıı."dedi Kutay irileşirken. "Sonra da seni yiyim ?"

Uygar dudaklarını onun dudaklarına bastırırken kıkırdayıp "Sus...Bugün olmazzzzzz."

"Niçiiiin?"dedi Kutay.

"Birazdan misafir gelecek dedim ya."dedi Uygar kaş çatıp. 

"Onlar gelene kadar ikinciye geçeriz ama..."dedi Kutay arzuyla. 

"Aşkım annemler erken gelecek."dedi Uygar dudak dişleyip.

Aşağıdan kapı açılma sesi ve demir kapı örtünme sesi gelirken tedirginlikle bakındı Uygar. "Ve geldiler..."

"Kaç gün kalacak kuzenlerin?"dedi Kutay göz devirip. "Döveyim de gitsinler.."

"Akrabalarıma bulaşma serseri.."diye mırıldandı Uygar kaş çatıp. "Hatta kimseyle kavga etme, ne anlaştık seninle..."

"Offf."dedi Kutay onu kucağından kaldırırken. "Sıkma beni be yavrum, uğraşıyorum işte. Bak kimseyle dalaşmıyorum..."

"Habersizce kavga ayırmaya gidiyorsun ama."dedi Uygar üzerini düzeltip açık boynundaki morlukları kapatırken. "Bir şey demiyorum niyetine emin olduğum için."

Kutay duraksarken "Sikik Kaan mı ?"dedi göz devirip. "Geldi ve öttü dimi ?"

"Baksana talihe?"dedi Uygar alayla. "Evet,o Kaan. Minik olan hani."

"Aşkım."dedi Kutay dudak dişleyip. "Çocuk...Kötü durumdaydı ve ben..."

"Sen de kendi sahip olmadığın ve her zaman hayalini kurduğun koruyucu ağabey ve baba modunu almak istedin ona karşı. Ve benim sorun yapacağımı bildiğin için bana anlatmadın."dedi Uygar anlayışla. "Biz de bunu Kaan ile konuştuk, benden özür diledi. Yanlış anlaşılmalar için. Bunları kapattık Kutay,evet. O sadece ufak aptal bir çocuk."

"Bebeğim.."dedi Kutay bir öpücük kondururken telaşla. "Benim için senden başka kimse olmayacak..."

Uygar ahu gözlerini yumarken Kutay'ın göğsünde gezen elleri kalbinde duraksadı.