Chisaki (Overhaul) x Reader |Bnha x Reader|

Basit bir hırsız

Beğenin lütfen 🔪

Yorum da atın

Kulağımda kulaklık, elimde sigara ile gecenin bir yarısı sokaklarda geziyordum.

Sıkılmıştım, hem de çok.

Dinlediğim şarkı ile sağa sola adımlar atıp dans ediyordum.

Bir şeyler çalmak istiyordum.

Eğlenmek istiyordum.

Tüm hayatım hırsızlık ve dolandırıcılık ile geçmişti.

Hadi ama, bu mükemmel bir şeydi.

Yaparken eğleniyordunuz.

Sadece birkaç madde karıştırıp aptal bağımlılara satıyordum.

Ve elime bana yeterince para geçiyordu.

Sadece birkaç sokak lambası ile aydınlatılan sokakta yürürken durdum.

Sokağın en ucunda biri benim tarafıma doğru yürüyordu.

Uzakta olduğu için sadece bedenini görebiliyordum ama yürümeye devam edip yaklaştıkça bir erkek olduğunu fark ettim.

Ve daha da yaklaştığımda veba maskesi takan bir erkek olduğunu fark ettim.

Baştan aşağı onu süzdüm. Cüzdanı iç cebinde olmalıydı.

Aramızda birkaç adım kaldığında omuzum ile ona çarptım ve gözümü kırptım.

İşte eğlence başlamıştı.

Hızlıca iç cebindeki cüzdanını alıp cebime attım, o sırada zaman devam etmeye başladı.

Adam bana doğru döndü.

"Ah, üzgünüm! İyi misiniz?"

Kısık gözlerle baştan aşağı beni süzdü. "Evet."

Tamam, İngilizce bilmesini beklemiyordum.

Genelde yabancı gibi davranır ve olaydan çabucak sıyrılırdım.

Ama bu sefer uğraşmama bile gerek kalmamıştı çünkü adam önüne dönüp yürümeye devam etmişti.

Biraz... Garipti?

Önüme dönüp bir sigara yaktım.

Cadılar bayramında da değildik. Neden veba maskesi takıyordu ki?

O an bir detay daha aklıma geldi, eldiven de takıyordu.

Garip.

Neyse ne, bunları düşünmeme gerek yok.

Eve vardığımda hızlıca kapıyı açıp içeri girdim ve anahtarı masaya fırlatarak odama ilerledim.

Bilgisayar masamın sandalyesine oturduğum gibi cüzdanı cebimden çıkarıp açtım.

İçinde sadece bir kredi kartı vardı.

Tamam, muhtemelen zengindi.

Zaten giyinişinden bile zengin olduğu belliydi.

Ayakkabısı pahalı bir markaydı.

Ve ceketi de.

Kredi kartını hacklemek için bilgisayarımı açtım.

Bu, benim için çocuk oyuncağıydı.

5 dakikalık bir işlem sonrasında sırtımı sandalyeme yaslayarak yeni bir sigara yaktım.

Sayfa yükleniyordu. Tüm para benimdi.

Başımı tavana çevirip sigara dumanını gülümseyerek havaya üflerken bilgisayar ekranındaki ışık değişiminden sayfanın açıldığını anladım.

Başımı bilgisayara çevirdiğimde yüzümdeki gülümseme soldu.

Gözlerim şok ile aralanırken sayfanın ortasında yazan yazıyı tekrar tekrar okudum.

"Basit bir hırsıza kanacak kadar aptal değilim."

Sertçe sandalyemden kalkınca tekerlekli sandalye geriye doğru giderek duvara çarpıp durdu.

Ellerimi masanın iki yanına yerleştirip ekrana daha da yaklaştım.

"Basit bir hırsız mı?"

Güldüm.

Basit bir hırsız değildim.

Ben Japonya'nın dolandırıcıydım.

Yüzlerce kredi kartı çalmıştım.

Yüzlerce cüzdan çalmıştım.

Ben çalardım.

İstediğimi istediğim zaman çalardım.

Sonuna gelen sigaramı son bir kez çektikten sonra küllüğe bastırdım ve dumanı bilgisayara doğru üfledim.

"Bakalım gerçekten de basit bir hırsızmıymışım."

Gözümü masamda duran kredi kartına çevirdim ve kartı elime aldım.

Parmaklarım arasında çevirerek isme baktım.

"Kai Chisaki... Yemin ederim ki, seni soyacağım."