once again // h.s

thirty

Kate's POV:

Gdy się obudziłam poczułam nieopisany ból głowy. Otworzyłam oczy i zobaczyłam, że jestem w nieznanym mi dotąd pokoju.

Po chwili uświadomiłam sobie, że totalnie nie pamiętam połowy wczorajszego wieczoru i bałam się na myśl o tym, że mogłam się z kimś przespać pod wpływem alkoholu.

-Hej, myślałem, że jeszcze śpisz.- zobaczyłam w drzwiach Harrego i natychmiast oprzytomniałam.

Chciałam zacząć krzyczeć lub uciec stąd w tej chwili, ale zamiast tego gapiłam się na niego, mając nadzieję, że nie zrobiłam wczoraj niczego głupiego.

-Zrobiłem ci twoje ulubione placki, to znaczy moja mama zrobiła.- powiedział uśmiechając się do mnie i podając mi talerz placków z jabłkami.

Od razu pomyślałam o tym, że Zayn nigdy nie przygotował nic co lubiłam, natomiast Harry zawsze przynosił moje ulubione potrawy.

-Nie wiem czy jestem w stanie coś przełknąć.- powiedziałam, gdy chłopak usiadł obok mnie.

-Musisz coś zjeść.- powiedział stanowczo a ja zgodziłam się.

-Czy my...- zaczęłam niepewnie po dłuższej chwili ciszy.

-Nie Kate, przywiozłem cię tutaj bo nie chciałem żeby twoi rodzice widzieli ciebie tak pijaną.

-Aż tak byłam pijana?- zapytałam czując jak moje policzku czerwienieją ze wstydu.

-Troszkę tak.- zaśmiał się, a ja myślałam, że się rozpłynę widząc jego uśmiech.

Próbowałam w sobie stłumić myśli o tym jak bardzo mi go brakowało, ale nie byłam w stanie. Zranił mnie. Tak strasznie mnie zranił, a ja i tak chciałam się teraz jedynie wtulić w jego tors.

-Zrobiłam coś głupiego?- zapytałam po dłuższej chwili ciszy.

-Nie.- odpowiedział patrząc mi głęboko w oczy.

-Kate ja... Proszę pozwól mi wszystko sobie wytłumaczyć.- błagał a ja kiwnęłam niepewnie głową.

-Tamta dziewczyna... Ta z którą mnie zastałaś w pokoju... Ja naprawdę chyba nigdy sobie nie wybaczę tego, że cię skrzywdziłem. Zacząłem się z nią spotykać, kiedy byłaś w śpiączce. Traciłem już nadzieję na to, że cię odzyskam... Mijały kolejne miesiące, a ty wciąż byłaś nieprzytomna. Po prostu... Wiem, że nie powinienem ciebie zostawiać. Jesteś dla mnie wszystkim i naprawdę zrobię wszystko żeby cię odzyskać.- skończył a ja musiałam zebrać myśli i dokładnie przemyśleć co odpowiedzieć.

-Złamałeś mi serce Harry... ale mam wrażenie, że ono i tak ciągle bije tylko dla ciebie.- powiedziałam.

Czułam się rozdarta. Tak bardzo go pragnęłam, ale wciąż nie mogłam mu wybaczyć. Ciągle miałam przed oczami tamten dzień. Ich razem.

-Pozwól mi to naprawić.

-Zgoda. Ale od teraz mówimy sobie tylko prawdę.- odpowiedziałam.