My Possessive Boss

CHAPTER 34

Sauvey's POV

Nahanap ko na kahapon si Aoife. I'm really happy to see her and our baby. She looks like me! And she even called me dada! Is that her first word? Nakakatuwa naman kung gan'on. Pero mukhang hindi masaya si Aoife na makita ako. Almost one year na. Pakiramdam ko, may mga nagbago. Pero hindi ako naniniwala. I'll go there again to get her back to me. Hindi ako titigil hangga't hindi siya bumabalik sa 'kin. But i want to see my baby again. She so cute. I want to carry her. Halata ko na babae siya kahit hindi sinabi sa 'kin ni Aoife. They all seems like angry at me. Kailangan kong makuha ang tiwala nilang lahat lalo na si Aoife. Mahihirapan ako nito. But i won't give up. Unti-unti akong nawawalan ng pagasa noon. But when i finally saw Aoife and our baby, bumalik yung lakas ng loob ko. Plano ko silang balikan ngayong araw. Aagahan ko dahil masama ang panahon mamaya. I'm hoping that she'll let me explain everything to them.

Wrong timing yata ako kahapon dahil nandoon din yung mga kaibigan niya. Sana mahawakan ko na ngayon yung baby namin ni Aoife. I'm thinking what did she named for our baby. Gusto ko na siyang makita ngayon. Kung saan-saan ko hinanap si Aoife nitong nakaraang mga buwan. Tapos nandoon lang pala siya. Medyo malayo pero handa akong magpabalik-balik para makita lang siya. Pero masaya ako dahil wala na sila sa lugar kung saan sila nakatira dati. It so dangerous for them to stay there. Kaya tama lang yung desisyon nilang lumipat ng bahay. Tinignan ko ang oras sa phone ko. This is the time to go there again. Kaya naman tumayo na ko at lumabas na ko ng office. Jaster knows that i'm always leaving the office to find Aoife. Its fine to him. Babawi naman ako sa kanya sa oras na mabalik ko na si Aoife sa 'kin. Matapos kong makalabas ng office ay pumasok na ko sa loob ng sasakyan. Sinabi ko na kay Leo kung saan ang destinasyon namin kaya naman agad siyang nagmaneho. I feel tired but i wanted to see Aoife and our baby.

Makalipas ang ilang oras na byahe ay malapit na rin kami sa wakas. Pero may napansin akong tao kaya naman pinatigil ko si Leo."Wait me here."paalam ko sa kanya. Agad akong bumaba at nilapitan ang taong 'yon."Aoife.."tawag ko sa kanya.

Nilingon niya naman ako."Sir Sauvey bakit bumalik ka pa?! Sasaktan ka lang ulit din nila!"aniya habang buhat-buhat ang anak namin.

Napatitig ako sa kanya."Dada!"nagsalita yung baby.

Hindi ko naman naiwasan pang mapangiti."Can i carry her?"humingi muna ko ng permiso ni Aoife."Please Aoife. Kahit isang beses lang.. 'wag mo naman ilayo sa 'kin ang anak natin. Look, she wanted me to carry her!"pinakiusapan ko naman siya.

Hindi ko na siya hinintay pang magsalita kaya naman kinuha ko na sa kanya ang bata."T-teka sanda---"natigil siya sa pagsasalita nang makuha ko na yung baby.

Inayos ko naman ang pagbuhat sa kanya."Hey baby. I'm your daddy!"masaya kong kinausap ang bata habang hawak ko yung maliit niyang kamay."What's her name?"tanong ko kay Aoife habang nakatingin ako sa batang karga-karga ko.

"Natalya Reiss Monfero."

Nagulat ako sa sinabi niyang 'yon."F-for real..??! I'm so happy.."hindi ko na napigilan pang maiyak.

Hinele-hele ko siya hanggang nakatulog na siya. Kaya naman nilagay ko na siya sa stroller niya."Uuwi na kami."biglang sabi ni Aoife.

Hahawakan niya na sana yung stroller pero agad ko siyang pinigilan."Aoife let's talk please. I want to fix everything."saad ko habang nakahawak sa kamay niya."I'm begging you Aoife. Gusto mo bang lumaki si Natalya ng walang ama? Gusto mo bang lumaki siyang hindi buo yung pamilya? Aoife this is not you."dagdag ko pa. Nagpuppy eyes pa ko habang nakatitig sa kanya. Lumapit ako kay Aoife at hinawakan siya sa pisngi niya."Do you still love me?because my love for you hasn't changed. Walang nagbago Aoife kahit noong iniwan mo ko. You're still the sunshine in my day and the moonlight in my night."nakatitig ako ng deretso sa kanya habang sinasabi 'yon.