Epilogue

68 7 0
                                    

Shyme's POV:

Isang taon na ang lumipas ng malaman ko iyon. Mahirap bumangon lalo na sa pagkakalugmok. Mas mahirap palang kalimutan yong pagmamahal mo sa isang tao kaysa sa mga taong nakagawa sayo ng kasalanan. Kasi sa mga taong ginawan ka ng mali, alam mong hindi sinasadya pero yung pagmamahal na ilang taon mong naramdaman, mahirap. Parang yung feeling na pinipilit mo yung sarili mong magmahal ng iba kahit may mahal kana talaga.

Sa nangyari, natuto na 'ko. Na minsan sa buhay, may mga tao at bagay na hindi para satin. Na nagpakampante tayo pero kung talagang hindi para sayo, hindi talaga. Wala eh, kalaban mo si tadhana. Ika nga, mapaglaro ang tadhana. Kung paglalaruan ka, yon talaga. You were destined to be hurt and fated to be pained.

Masakit. Pero kinakaya ko. Minsan hindi ko maiwasang hanapin siya sa facebook, stalk him and makibalita sa araw-araw niya. Pero at least, unti-unti na akong naghihilom. Hindi agaran, it takes time kasi. Nasaktan man pero natuto, diba? 'Yon naman eh.

Masaya na ako kahit papano. Single and free. Magaan sa loob. Pag-aaral at pagsamba sa Diyos, iyan ang pumalit sa kanya. I want him to see me change for the better and see me as a woman. Na sa simpleng pagbabago ko, marealize niya na, eto pala yung kinalimutan ko, yung iniwan ko, yung pinaasa ko, yung pinangakuan ko na hindi ko tinupad.

Whatever his reason, I accept it. Because acceptance is the cure to move on and move forward. Walang mangyayari kung lagi kang nakakulong sa nakaraan.

"Ate! Nakapasa ka po sa scholar mo!" - pukaw ng pinsan kong si Gelo sa pagmumuni-muni ko. Siya na pala ang pinagbubuntis ni anti noon. Na si Dale ang pinaglihian. Kuhang-kuha niya ang kilay at pilikmata ni Dale.

"Ate! Nakapasa ka po sa scholar mo!"

"Ate! Nakapasa ka po sa scholar mo!"

"Ate! Nakapasa ka po sa scholar mo!"

"Ate! Nakapasa ka po sa scholar mo!"

Parang sirang plaka na nagpaulit-ulit sa akin ang mga salitang yan.

I had my scholarship exam kasi at sobrang hirap. Kasi nagsabay ang final exam ko sa school and also my exam sa scholar. Diko akalain na ganon pala ang mga test question. Kasi hindi ko pa talaga napag-aralan but I pray before I start and I also trust my instinct that time. And it work!

I passed!

"Talaga, Gelo?! Saan mo nalaman? Napost ba sa FB o narinig sa radyo?" - hiyaw ko sa pinsan ko.

"Pareho po. Mag-online ka po. And search mo ang OWWA." - agaran ko namang kinuha ang cellphone ko at sinearch nga ito. At tama! Number five ako sa mga nakapasa. Hindi ko akalain.

Kasi that time, nong nakita ko ang test question, nawalan talaga ako ng gana. Gusto ko nalang na iwang blangko ang sheet ko pero naisip ko ang mga sakripisyo namin ni Mama noong nilalakad namin ang papeles ko. Umuulan noon pero sige lang, nagbyahe parin kami para makakuha lang ng scholar. OWWA is a scholarship for OFWs. Sa mga nasa abroad na member ng OWWA at may mga anak. Kapag nakapasa ka, sixty thousand per year at kapag hindi, you can still take an exam pero thirty thousand per year nalang. At kapag hindi ulit nakapasa, take another exam and twenty thousand nalang. And after third attempt ay wala na. Syempre kung ganon, halata namang hindi ka talaga qualified.

I immediately called Mama and tell the news. Sobrang saya at proud niya sakin. Minsan kasi, making your parents proud is one of the greatest feeling na bilang anak.

Agad akong pinatawag ng agency and gave my first financial support. Cheke ang binigay and I had to open my bank account kaya nagpagawa ako. It needs a maintaining grades kaya I have to work hard for it.

Masaya na ako ngayon. Contented. In life, sometimes we can live without our man. Kasi life is so beautiful. If you're single, be happy because you can do whatever you want. No rules, no commitment and most of all happy. Having a man in life is like a bonus. Where there's someone to be with you in everyday. Kasama mo sa saya and lungkot. A partner for lifetime. Kasangga at kanlungan.

Pero kung wala talaga, know to accept it. Kasi may nilaan si God na mas better para sayo. Maybe you are destined talaga na mahalin lang ang sarili mo and protect yourself. We are born to be alone ika nga sa Blackpink. Mabubuhay naman tayo na walang lalaki, eh. We are independent woman and we are tough and strong the way we are.

Love yourself. Masaya na ako para sa kanya, para sa kanila. And I'm more than happy too. I learned my lesson and now I know that I'm better version of myself before.

You can be happy by having yourself, God and your family. That's the true happiness. Love yourself first para 'pag nahanap mo na yung taong para sayo, buo kana. Handa kana.






××××°°°°°THE END°°°°°××××

The Broken Promise (COMPLETED)Where stories live. Discover now