(Zawgyi)
"ငါေရခ်ိဳးခ်င္တယ္"
"ဘာ! ဒီေလာက္ဖ်ားထားတာကို ေရကခ်ိဳးခ်င္ေသးတယ္လား"
"မင္းကလဲ"
အသံေလးတိုးဝင္သြားသည့္စြဲမက္က ေမြ့ရာေပၚမွာ ဝမ္းလ်ားေမွာက္ေလး။
မ်က္နွာေလးက လိုခ်င္တာမရသည့္ကေလးတစ္ေယာက္လိုစူပုတ္ပုတ္ေလးျဖစ္ေနသည္။
သို႔ေသာ္ ေရျပင္အလိုမလိုက္နိုင္ပါ။ တျခားကိစၥသာဆို လုပ္ခြင့္ေပးမိမွာျဖစ္ေသာ္လည္း အခုေရခ်ိဳးတာကိုေတာ့ လံုးဝမျဖစ္။
"အခုမွေနေကာင္းတာေလ ၊ တစ္ရက္တေလေရမခ်ိဳးရတာကို ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"
"မေန႔ကလဲ မခ်ိဳးရဘူး ။ ဒီေန႔လဲမခ်ိဳးရဘူး ။ အဲ့လိုႀကီး ငါမွမေနတတ္တာ"
ေခါင္းအံုးေပၚမ်က္နွာအပ္ၿပီးၿငိမ္သက္သြားသည့္စြဲမက္ေၾကာင့္ ခပ္ဖြဖြၿပံဳးမိသည္။
တကယ္အဆိုးေလး။ ေနမေကာင္းေတာ့ ဂ်စ္တစ္တစ္ကေလးျဖစ္ေနၿပီ။
တကယ္လည္းစြဲမက္ကအသန္႔ႀကိဳက္သည္။အၿမဲတမ္း တစ္ေန႔နွစ္ခါေရခ်ိဳးတတ္ၿပီး သန႔္ရွင္းေနေအာင္ေနတတ္သူျဖစ္သည္။
ေဆာင္းတြင္းေရာက္ရင္ေတာင္ စြဲမက္က ေရကိုပံုမွန္ခ်ိဴး၏။
လက္ထဲကအဝတ္ေတြကို ေသခ်ာေခါက္ၿပီး ဗီဒိုထဲထည့္လိုက္၏။မီးပူတိုက္ၿပီးသား အဝတ္အစားေလးေတြကိုၾကည့္ျပီး ေရျပင္ၿပံဳးမိသည္။
စြဲမက္ကိုယ္တိုင္လုပ္ေပးထားတာေလးေတြ။
ေမြ့ရာေပၚတက္ၿပီး ေခါင္းအံုးေပၚက ေကာင္ေလးကိုဆြဲထူေတာ့ အီေလးေနၿပီးလံုးဝမထ။
ခပ္ဟဟရယ္ၿပီး ပက္လက္ေလးလွန္ေပးလိုက္ေတာ့ သူ႔ေပါင္ေပၚကိုေခါင္းအံုးလာ၏။
ကေလးေလးျဖစ္ေနသည့္ စြဲမက္ေခါင္းေလးကိုဖြဖြပြတ္သပ္ေပးၿပီး နွာေခါင္းေလးကို ဖ်စ္လိုက္ေတာ့ မ်က္နွာေလးကမဲ့ခနဲ႔။
အဖ်ားက်လာတာမို႔ အရင္ကထက္ပိုလန္းလာ၏။ မႈိင္မေနေတာ့ဘဲ လန္းလန္းဆန္းဆန္းျဖစ္လာသည္။
"ေရတအားခ်ိဳးခ်င္ေနတာလား"
"အင္း ခ်ိဳးလို႔ရလား"
