(Zawgyi)
စြမ္းရည္ မနက္ကတည္းက စြဲမက္ဆီကိုသြားဖို႔အတြက္ေအာက္ထပ္ဆင္းလာလိုက္၏။ စြဲမက္ကို ဖုန္းဆက္ၾကည့္ေတာ့လည္းဖုန္းမကိုင္။ Message ပို႔ေသာ္လည္း ျပန္မပို႔တာမို႔သူစိတ္ပူလာသည္။
စြဲမက္က တစ္ခါမွ အခုလိုမလုပ္ဖူးပါ။ အၿမဲတမ္း သူဖုန္းဆက္ရင္ကိုင္သည္။ message လဲျပန္ပို႔တတ္သည္။ အခုေတာ့ ဘယ္နွခါေခၚေခၚဖုန္းကို လံုးဝမကိုင္ေပ။ စက္ပိတ္ထားတာလဲမဟုတ္ဘဲ ကိုင္သူမရွိျဖစ္ေနသည္။
စိတ္ပူကာ ေရျပင့္ကိုဖုန္းဆက္ေတာ့လဲထို႔နည္းတူပင္။ လံုးဝဆက္လို႔မရေပ။နွစ္ေယာက္စလံုး ဖုန္းမကိုင္တာေၾကာင့္စြမ္းရည္စိတ္ပူလာၿပီးကားေသာ့ကိုယူကာ ေအာက္ထပ္ကိုသို႔ အျမန္ေျပးလာခဲ့သည္။
"စြမ္းရည္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
ေအာက္ထပ္ေရာက္ေတာ့ အန္တီေမက ေမးလာသည္မို႔ စြမ္းရည္လွည့္ၾကည့္မိသည္။ဆိုဖာေပၚမွာ ဦးေလးကလဲ ရိွေနေသး၏။
"စြဲမက္တို႔ တစ္ခုခုျဖစ္ေနတာလားမသိဘူးအန္တီေမ ၊ ၂ေယာက္စလံုး ဖုန္းပိတ္ထားတယ္"
"ဒါမ်ား ကိစၥတစ္ခုခုရွိလို႔ေနမွာေပါ့၊ဒါမွမဟုတ္ အိပ္ရာမထေသးလို႔ေနမယ္"
"မဟုတ္ဘူး ၊ တစ္ခုခုျဖစ္ေနတာေသခ်ာတယ္၊သူတို႔အခုလိုဖုန္းမကိုင္တာမ်ဳိးမလုပ္ဖူးဘူး"
အန္တီေန႔ကိုေျပာကာ ဦးေလးကို နႈတ္ဆက္ၿပီး အိမ္ထဲကထြက္လာလိုက္၏။ ေနာက္ကအန္တီေမ၏ စကားကိုလည္း နားမေထာင္မိေတာ့။
ကားေပၚကိုတက္၍ စက္နႈိးကာ စြဲမက္တို႔အိမ္ကို အျမန္ေမာင္းလာလိုက္သည္။ ကားေမာင္းေနသည့္တေလ်ာက္လံုး စိတ္ထဲ တင္းက်ပ္ေနၿပီး စိုးရိမ္ပူပင္ေန၏။
ကြန္ဒိုေရာက္ေတာ့ ခပ္သြက္သြက္အခန္းေရွ႕ကိုသြားကာ Bell ကိုနွိပ္လိုက္၏။ သို႔ေသာ္လာမဖြင့္ေပ။ ခဏခဏနွိပ္ေသာ္လည္း လာမဖြင့္တာမို႔ စြမ္းရည္ စိတ္ပူလာၿပီး ဟိုတစ္ေခါင္တုန္းက သိထားသည့္ passward ကိုရိုက္နွိပ္လိုက္၏။
ကိုယ့္အိမ္မဟုတ္တာမို႔ စြမ္းရည္အခုလို ကိုယ့္ဘာသာဖြင့္မဝင္ျဖစ္ပါ။ passward ကိုသိလည္းသူမဖြင့္ျဖစ္ဘဲ လာတိုင္း Bell ကိုသာနွိပ္ၿပီးလာဖြင့္ေပးမွ ဝင္တတ္၏။
