[Zawgyi]
ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ Lyonၿမိဳ႕၏ လမ္းၾကားတို႔က ညအေမွာင္ထဲတြင္ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ အိပ္ေမာ
က်ေနၾကသည္…။ တဖ်စ္ဖ်စ္ထျမည္သြားတတ္ေသာ
လမ္းမီးတိုင္တို႔ကလြဲ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုးက
လႈပ္ရွားသက္ဝင္မႈ ကင္းမဲ့ေန၏…။
ေက်ာရိုးထိေအာင္ ေအးစက္ေနေသာ ရာသီဥတု
အေျခအေနက ၿငိမ္ဆိတ္ေနေသာလမ္းၾကားတို႔၏
အဓိကအေၾကာင္းတရားလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္
သည္…။
လမ္းၾကားတစ္ခုကို ေက်ာေပးေဆာက္ထားေသာ ၿခံဝန္းက်ယ္ႀကီးတစ္ခုသည္ ေအးစက္ေနေသာ
ရာသီဥတုႏွင့္လိုက္ဖက္စြာ အိေျႏၵရေန၏။ ႏွင္းျမဴတို႔သည္ ထိုၿခံႀကီးထဲတြင္မွ ပိုမိုေနရာယူခ်င္ေန
ၾကဟန္ျဖင့္ တစ္ၿခံလံုးအျပည့္ျဖစ္ေနသည္။
သို႔တိုင္… ႏွင္းျမဴတို႔ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေအးစက္ျခင္း
တို႔ မဝင္ေရာက္ႏိုင္ေသာ ပင္မအိမ္ႀကီးထဲတြင္ေတာ့
အျပင္အခင္းအက်င္းႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဖက္ႏိုင္စြာ
လႈပ္လႈပ္ခတ္ခတ္ျဖစ္ေနၾကသည္…။
" ေခၚထားတဲ့ ဆရာဝန္က မလာေသးဘူးလား… "
အျပာေရာင္မ်က္ဝန္းေတာက္ေတာက္ႏွင့္ လူႀကီးက
အခန္းတစ္ခန္းေရွ႕တြင္ ေခါက္တံု႔ေခါက္ျပန္ေလွ်ာက္
ေနသည္။ ေခြ်းတို႔ေဝ့ခ်င္ေနေသာ နားသယ္စပ္တို႔က
အခန္းထဲမွ ညည္းညဴသံတစ္ခ်က္ထြက္လာတိုင္း
စပ္ခနဲစပ္ခနဲ တုန္ခိုက္သြားသည့္ႏွယ္…။
" ရာသီဥတုအေျခအေနေၾကာင့္
နည္းနည္းေနာက္က်ဦးမယ္တဲ့ sir… "
" ဒီထက္ပိုေနာက္က်ဦးမွာလား! "
ဟိန္းခနဲထြက္လာေသာ ေဒါသသံက ခန္းမက်ယ္
တစ္ေလွ်ာက္ ေလွ်ာတိုက္ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားသည္။
ထိုျပင္သစ္အမ်ိဳးသားႀကီးက ႀကံရာမရျဖစ္ေနဟန္
အျပည့္ျဖင့္ ျပတင္းတံခါးမွတဆင့္ ျမင္ေနရေသာ
အျပင္ညသိပ္သည္းမႈကို လွမ္းၾကည့္လိုက္မိ၏…။
အခုအခ်ိန္မွေတာ့ မိန္းမျဖစ္သူကို သြားၿပီး အျပစ္
မတင္ခ်င္ေတာ့။ ေစာစီးေသာအခ်ိန္ကတည္းက ေဆးရံု
တြင္ သြားတက္ေရာက္ထားလွ်င္ အခ်ိန္မေတာ္
ဗိုက္နာလာျခင္းအတြက္ ဗ်ာမ်ားေနစရာလိုေလာက္မည္
မဟုတ္…။
YOU ARE READING
143 -N- 637
Fanfictionဂဏန္းနံပတ္တိုင္းမွာသာ အဓိပၸါယ္ေတြရွိခဲ့ရင္... ငါ့ရဲ႕ကုိယ္ပိုင္နံပတ္က... ဂဏန်းနံပတ်တိုင်းမှာသာ အဓိပ္ပါယ်ကိုယ်စီ ရှိခဲ့ရင်... ငါ့ရဲ့ကိုယ်ပိုင်နံပတ်က...
