[Zawgyi]
" ဒါဆို ငါ Chanyeolကို အႀကီးႀကီးဒုကၡေပးမိ
ခဲ့တာပဲ… "
ဆိုဖာထက္တြင္ ငူငုိင္ငိုင္ျဖစ္ေနေသာ Baekhyun
အတြက္ လြန္ခဲ့ေသာေလးညခန္႔ကအျဖစ္အပ်က္မ်ားကို
ရုတ္ျခည္းသတိရသြားသည္က သိပ္ဆိုးသည္ဟု
ေျပာရမည္လား…။ သတိရမိသြားသည္က Chanyeol၏အေရွ႕တြင္ ျဖစ္ေနမိသည့္အတြက္…။
Chanyeol၏အၾကည့္တို႔သည္ Baekhyun၏
စိုထိုင္းထိုင္းျဖစ္ေနေသာဆံပင္သားတို႔အေပၚတြင္
ေရာက္ေနသည္။ တဘတ္ႏွင့္သုတ္ထားသည္ဆိုေသာ္
ျငား… သုတ္ထားသည္ဟုမထင္ရေလာက္ေအာင္
စိုစြတ္ေနဆဲျဖစ္၏…။
" Baekhyun… မင္း ဆံပင္… "
" ဒါဆို ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္မွ မင္းဟိုးတစ္ေန႔ညေနက လြယ္ထားတဲ့ ေက်ာပုိးအိတ္က ငါ့အိမ္ကေနျပန္သယ္သြားတဲ့အိတ္ပဲေနာ့…
ငါ့ႏွယ္ ငါ့လက္နဲ႔ကုိယ္တိုင္ဆြဲလိုက္ၿပီးမွ
မမွတ္မိရဘူးလို႔… ဦးေႏွာက္ကေတာ့… "
တၿပိဳင္နက္တည္းထြက္လာေသာ စကားႏွစ္ခြန္းတြင္
Baekhyun၏အသံက ပုိအားသာသြားသည္။
တိုးေဖ်ာ့သြားၿပီးသည့္ေနာက္ လံုးဝေပ်ာက္သြားပါေသာ
Chanyeol၏စကား…။
Chanyeol လံုးဝအာရံုေရာက္ေနပါေသာ ဆံပင္
သားမ်ားထံ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ထိုးသြင္းလိုက္ရင္း
Baekhyun စိတ္ညစ္ညဴးေနသည္။
အသိစိတ္လြတ္ၿပီး ေသာင္းက်န္းခဲ့သည္ကိုပဲ စိတ္ညစ္
ရမည္လား…
ထိုေသာင္းက်န္းမႈကို မမွတ္မိသည္ကိုပဲ မ်က္ႏွာပူရ
မည္လား…
ကာယကံရွင္ကိုယ္တိုင္ေျပာျပမွ မ်က္ႏွာပ်က္စရာကိစၥ
တို႔ျဖစ္ခဲ့သည္ကို အမွတ္ရခဲ့သည္ကိုပဲ ရွက္ရြံ႕ရမည္
လားဆိုတာ ေသခ်ာမပိုင္းျခားႏိုင္ေတာ့…။
" ငါ ေနာက္ခါ အရက္ကိုေယာင္လို႔ေတာင္
ခိုးမေသာက္ေတာ့ပါဘူး… "
ဆရာေရွ႕ခံဝန္ကတိထိုးေနေသာေက်ာင္းသားတစ္
ေယာက္လို Baekhyun၏မ်က္ႏွာအမူအရာက
တိက်ေန၏…။
မမွိတ္မသုန္စိုက္ၾကည့္ေနေသာ Chanyeol အၾကည့္မ်ားကို တန္ျပန္စိုက္ၾကည့္လိုက္ရင္း ေခါင္းပင္
တစ္ခ်က္ၿငိမ့္ျပလိုက္ေသးသည္…။
" ထားလိုက္ေတာ့ Baekhyun…
ေနာက္ခါ မင္း အရက္ေသာက္မိလည္း
ငါ့ကိုမေခၚမိဖို႔ပဲ အေရးႀကီးတယ္… "
YOU ARE READING
143 -N- 637
Fanfictionဂဏန္းနံပတ္တိုင္းမွာသာ အဓိပၸါယ္ေတြရွိခဲ့ရင္... ငါ့ရဲ႕ကုိယ္ပိုင္နံပတ္က... ဂဏန်းနံပတ်တိုင်းမှာသာ အဓိပ္ပါယ်ကိုယ်စီ ရှိခဲ့ရင်... ငါ့ရဲ့ကိုယ်ပိုင်နံပတ်က...
