[Zawgyi]
" ဒါက ဘယ္ေနရာ… "
သတိမေမ့ခင္ ေနာက္ဆံုးျမင္ခဲ့ရေသာေကာင္းကင္ျပာ
ႀကီးေနရာတြင္ Baekhyun အစားထိုးျမင္ေနရ
သည္မွာ ႏွင္းစက္ပံုဖန္သီးတြဲေလးမ်ားပင္ျဖစ္သည္။
ထိုမွတဆင့္ က်ယ္ျပန္႔သြားေသာျမင္ကြင္းက အညိဳရင့္
ေရာင္ မ်က္ႏွာက်က္က်ယ္ႀကီး…။
ႏွင္းစက္ပံုဖန္သီးေလးမ်ား ခ်ိတ္တြဲထားေသာ မီးဆိုင္း
ႀကီးက Baekhyun ႏိုးထလာေသာ ကုတင္ထက္
တည့္တည့္တြင္ ခန္႔ခန္႔ထည္ထည္ပင္ တည္ရွိေန၏။
မီးမထြန္းထားေသးသည္ကိုပင္ အျဖဴေရာင္ေက်ာက္
အတြဲေလးမ်ားဆီမွ အလင္းေရာင္က အခန္းထဲကို
ႀကဲပက္က်ေနသေယာင္ ျဖာလက္ေနသည္…။
Baekhyunအတြက္ မ်က္ႏွာက်က္ေပၚမွ မီးဆိုင္း
တစ္ခုျဖင့္ပင္ အခန္းတြင္းအေျခအေနကို ပိုင္းျဖတ္ႏိုင္
လိုက္၏…။
" ကြ်န္ေတာ့္ကို ဘယ္ေနရာေခၚလာတာလဲ… "
လက္ေထာက္ထိုင္ ထလိုက္ရင္း အနားတြင္ရပ္ေနေသာ
ဆရာဝန္လိုလိုလူတစ္ေယာက္ကို တဆက္တည္းဆို
သလိုေမးလိုက္သည္။ ဆရာဝန္ျဖစ္ခ်င္မွလည္းျဖစ္ႏိုင္
ပါသည္…။ ပါဝါမ်က္မွန္ခပ္ပါးပါးကို ႏွာရိုးထက္ ခပ္
ေလွ်ာေလွ်ာတပ္ဆင္ထားျခင္း ႏွင့္ တျခားေသာ ခံစားမႈ
တစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင့္သာ Baekhyun ဆရာဝန္ဟု
ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္မိျခင္းျဖစ္သည္…။
" ေခါင္းေတြ မူးေနာက္ေနတာမ်ိဳးရွိလား… "
Baekhyun အေမးကို ေျဖရန္အေျဖမရွိေသာ
ထိုသူအတြက္ Baekhyunတြင္လည္း တန္ျပန္
အေျဖျပန္ေျဖေပးရန္ စိတ္ကူးမရွိပါ…။
လက္ေအာက္က နစ္ဝင္သြားေသာ ေမြ႕ယာ၏ ႏူးညံ့
ေပ်ာ့ေပ်ာင္းမႈကို သိသိသာသာခံစားလိုက္ရသည္
ေၾကာင့္ လက္ဖဝါးကိုသာ အသာလွန္ၾကည့္လိုက္သည္။
တစ္သက္ႏွင့္တစ္ကုိယ္ ဒီလိုႏူးညံ့မႈမ်ိဳးသည္ Baekhyunအတြက္ေတာ့ ပထမဆံုးအႀကိမ္ျဖစ္၏။
ဟုတ္သည္… အသက္ႏွင့္ကို ခ်ီ၍ေျပာႏိုင္သည္…။
" Byun Baekhyun ssi…
ေခါင္းေတြေနာက္တာ… အျမင္မၾကည္တာေတြ
ရွိသလား… "
" သခင္မႀကီးနဲ႔ေတြ႕ခ်င္တယ္…
ခဗ်ားကို ငွားထားတ့ဲ ျပင္သစ္သခင္မႀကီးနဲ႔
ကြ်န္ေတာ္ေတြ႕ခ်င္တယ္… "
YOU ARE READING
143 -N- 637
Fanfictionဂဏန္းနံပတ္တိုင္းမွာသာ အဓိပၸါယ္ေတြရွိခဲ့ရင္... ငါ့ရဲ႕ကုိယ္ပိုင္နံပတ္က... ဂဏန်းနံပတ်တိုင်းမှာသာ အဓိပ္ပါယ်ကိုယ်စီ ရှိခဲ့ရင်... ငါ့ရဲ့ကိုယ်ပိုင်နံပတ်က...
