[Zawgyi]
Byun Baekhyun…Seogwipo ၿမိဳ႕ေလး
ကိုေရာက္လာသည့္အခ်ိန္က ညေနေစာင္းမေရာက္
တေရာက္အခ်ိန္…။
အဝတ္အစားအမ်ားႀကီးမရွိေသာ Baekhyun
အတြက္က ခရီးေဆာင္အိတ္တစ္လံုးတည္းျဖင့္ပင္
ႏိုင္ငံကူး ေနထိုင္ျခင္းက လံုေလာက္သြားခဲ့သည္။
ေက်ာထက္က ေက်ာပိုးအိတ္ထဲတြင္ေတာ့ ပစ္ပယ္မျဖစ္
သည့္ ဟိုဟိုဒီဒီအေသးအမႊားပစၥည္းေလးမ်ားပါသည္။
ဥပမာ စာရြက္ဖိ ေက်ာက္တံုးအနက္လိုမ်ိဳး…။
suitcase ႀကီးကို ေရွ႕တည့္တည့္ခ်ထားရင္း
မတ္တပ္ရပ္ေနေသာ Baekhyunအား နယ္ေျမ
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးက အထက္ေအာက္စုန္ဆန္ၾကည့္လာ
၏…။ Baekhyun ႏႈတ္ခမ္းေလး မဆိုသေလာက္
ေရွ႕ထြက္လာသည္ကို ၾကည့္ေနရင္းမွ ခ်က္ခ်င္း
အၾကည့္လႊဲသြားျပန္သည္…။
" ဒီမွာခဗ်… "
နယ္ေျမအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးက ဆတ္ခနဲတုန္သြားသည္။
တစ္သက္ႏွင့္တစ္ကုိယ္ ဥေရာပလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္ကို
စကားေျပာဖို႔ဆိုတာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး အိပ္မက္ပင္
မမက္ခဲ့ေသာအေျခအေနႀကီး…။
ထို႔အတြက္ စိုးရိမ္ပူပန္စိတ္ျဖင့္ Baekhyunႏွင့္
အၾကည့္ခ်င္းမဆံုရဲျဖစ္ေနသည္။
Baekhyunထံမွ ထြက္လာေသာ "ဒီမွာခဗ်" ဟူသည့္ ကိုရီးယားစကားကိုပင္ သူ တထစ္ခ်မယံုရဲ။
ထိုေရွ႕ေျပးျပဳ ကိုရီးယားနိဒါန္းပ်ိဳးစကားေနာက္တြင္
မၾကားဘူးေသာ ႏိုင္ငံရပ္ျခားစကားမ်ားထြက္လာမည္
ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ရင္ထိတ္၏…။
" ကြ်န္ေတာ့္အိမ္က ဘယ္မွာလဲမသိဘူး… "
" ဟင္? "
ပထမဆံုးၾကားလာရေသာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး၏အသံျဖစ္
သည္။
" ကိုရီးယားစကားေျပာတတ္တယ္လား "
ေမွွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြစြက္ေနေသာေမးခြန္းေနာက္တြင္
Baekhyunက ေခါင္းကို အေလာတႀကီး ၿငိမ့္ျပ
လိုက္သည္…။
နယ္ေျမအုပ္ခ်ုဳပ္ေရးမွဴး၏မ်က္ဝန္းေတြ လက္ခနဲ
ၿပိဳးျပက္ကုန္၏…။
" ရပ္ကြက္လူႀကီးက ငါ့ကို မင္းလာမယ္ေျပာတုန္းက
ငါ တကယ္စိတ္ပူေနတာ…
ဘယ္လိုစကားနဲ႔ ေျပာရမယ္မသိလို႔ေလ "
YOU ARE READING
143 -N- 637
Fanfictionဂဏန္းနံပတ္တိုင္းမွာသာ အဓိပၸါယ္ေတြရွိခဲ့ရင္... ငါ့ရဲ႕ကုိယ္ပိုင္နံပတ္က... ဂဏန်းနံပတ်တိုင်းမှာသာ အဓိပ္ပါယ်ကိုယ်စီ ရှိခဲ့ရင်... ငါ့ရဲ့ကိုယ်ပိုင်နံပတ်က...
