[Zawgyi]
" မင္းက ဒီလိုသြားလာေနလို႔ျဖစ္လို႔လား "
တိတ္ဆိတ္ေနေသာအခင္းအက်င္းေလးထဲ
Baekhyun အသံက သဲ့က်လာသည္။
Chanyeolကို ေက်ာင္းမွအတူျပန္ေခၚလာၿပီး
ယခုကန္ေဘာင္ေနရာေလးသို႔ေရာက္ေနသည့္အေတာ
အတြင္း Baekhyun စေျပာလိုက္ႏိုင္ေသာစကား
ျဖစ္၏…။
" အင္း… အံ့ၾသစရာေကာင္းေအာင္ပဲ
ငါ့ထူေထာင္ေရးက အရမ္းျမန္ေနတယ္တဲ့။
စိတ္ေဆာင္တယ္ဆိုၿပီးေတာ့ေတာ့ ဆရာဝန္က
မွတ္ခ်က္ခ်ေပးလိုက္တာပဲ "
" အာ…ဆရာဝန္ဆိုမွ အဲ့ဆရာဝန္က မင္းသတိမရ
ေသးဘူးဆိုၿပီး ငါ့ကိုညာတယ္ "
ေရမ်က္ႏွာျပင္ကိုေငးစိုက္ၾကည့္ေနရင္း Baekhyun
မ်က္ဝန္းမ်ား Chanyeolထံ ေရြ႕လာသည္။
Baekhyun… Chanyeolအၾကည့္မ်ားႏွင့္
မဆံုရန္ တမင္အၾကည့္လႊဲေနသည္ဟုလည္းေျပာႏိုင္
၏…။
အၾကည့္ခ်င္းဆံုသြားမိေသာအခါ လြန္ခဲ့ေသာအခ်ိန္
ကတည္းက မိမိကိုသာေငးၾကည့္ေနေသာ
Chanyeolက ၿပံဳးျပလာခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္… … …
" အခုမွပဲ အၾကည့္ေလးရေတာ့တယ္ Baekhyun
မင္းဆီက အၾကည့္ေလးရဖို႔ကလည္း ခက္လိုက္တာ "
ႏူးညံ့စြာဆိုလာေသာ စကားတို႔ေၾကာင့္ Baekhyun
ေမြးေန႔ပြဲမွ Chanyeolစကားတစ္ခြန္းကို ျပန္အမွတ္ရသြားသည္။
*ခ်စ္တယ္ Baekhyun*
Baekhyun အသက္ေအာင့္မိမေယာင္ျဖစ္သြား
၏။ Chanyeolသည္ မိမိအား ဖြင့္ေျပာထားသည္
ဆိုတာ ေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့မိသည္ပဲ…။
ရုတ္တရက္ႀကီး ရင္ခုန္သံတို႔ျမန္လာကာ ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္
က ပူေႏြးလာသည္။ ဒါ… ရုပ္ရွင္၊ ဝတၳဳေတြထဲကလို
ရွက္တဲ့လကၡဏာေတြမ်ားလား…။
ဒီလိုသာဆို ထိုထဲေတြကအတိုင္း Baekhyunပါး
ျပင္တို႔ေတာ့ ပန္းေရာင္တို႔သိသာစြာေျပးေနေတာ့မည္
ထင္ပါသည္။
Baekhyunက ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို အၾကည့္လႊဲသြား
ျပန္သည္။ အေရးႀကီးသည္မွာ Chanyeol…
မိမိပါးျပင္ကိုမျမင္ရန္သာျဖစ္၏…။
" ဆရာဝန္အေၾကာင္းေျပာေနတာကို
ဘာလို႔ မဆိုင္တာေတြစကားလမ္းေၾကာင္းေျပာေန
တာလဲ "
စကားတို႔အထစ္ထစ္မျဖစ္ေစရန္ ႀကိဳးစားလိုက္ရသည္။
Chanyeolထံမွ ခပ္ၾသၾသရယ္သံတစ္ခုထြက္လာ
သည္။ ဘာေၾကာင့္ရယ္ေနသလဲဟု ေမးလိုက္ခ်င္ေသာ္
ျငား အၾကည့္ခ်င္းထပ္ဆံုမည္ကို စိုးထိတ္သည့္အတြက္
ေရွ႕တည့္တည့္ ေရမ်က္ႏွာျပင္ကိုသာ အၾကည့္မလႊဲ
စတမ္းထားလိုက္သည္။
YOU ARE READING
143 -N- 637
Fanfictionဂဏန္းနံပတ္တိုင္းမွာသာ အဓိပၸါယ္ေတြရွိခဲ့ရင္... ငါ့ရဲ႕ကုိယ္ပိုင္နံပတ္က... ဂဏန်းနံပတ်တိုင်းမှာသာ အဓိပ္ပါယ်ကိုယ်စီ ရှိခဲ့ရင်... ငါ့ရဲ့ကိုယ်ပိုင်နံပတ်က...
