The Dollhouse

Κεφάλαιο 27ο

Το μπουκάλι επιτέλους αδειάζει και ο Τύραννος το απομακρύνει από το στόμα μου. Για καλή που η κακή μου τύχη ένα ρέψιμο βγαίνει σχεδόν αμέσως από το στόμα μου.

Ο Peyton ικανοποιημένος σηκώνεται, αφήνει το μπουκάλι στη λευκή μικρή σιφονιέρα κοντά στη πόρτα και επιστρέφει.

«Να σε κάνω μπάνιο τώρα ή θέλεις μόλις χωνέψεις λίγο;» ρωτάει φυσιολογικά σκανάροντάς με.

ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ!

ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΠΑ;

ΠΟΤΕ!

Έχω υποστεί πολλά για να αντέξω και αυτό! Δεν είναι ότι δεν με έχει ξαναδεί γυμνή...δυστυχώς, το έχει κάνει...Η σκέψη μου τρέχει στη πρώτη φορά που βρέθηκα στο Εργαστήρι βασανιστηρίων και την πρώτη φορά που έκανα ντους στο κοινό μας μπάνιο. Και στις δύο ένιωσα εξευτελισμένη, ευάλωτη, αδύναμη να κάνω οτιδήποτε και ας ήμουν μια χαρά στην υγεία μου. Τώρα είμαι πραγματικά ευάλωτη, στα αλήθεια αδύναμη...

Μακάρι να μπορούσε έστω και λίγο να νιώσει τον πόνο μέσα μου, το πόσο με διαλύει η ύπαρξή του κοντά μου... όλα όσα έχει κάνει, αυτά που κάνει. Είναι δυνατόν να μπορώ να προσποιούμαι κάθε δευτερόλεπτο της ημέρας μέχρι να καταφέρω να φύγω από εδώ; Αν φύγω...

Η απαγωγή μου, οι εντολές, οι φωνές, το χαστούκι, το μαστίγωμα, η τιμωρία μου, το παιχνίδι, ο σχεδιασμός Γ... Δεν έχει να κάνει με υποθέσεις, ούτε με το "αν μπορώ". Πρέπει να μπορώ! Οφείλω να μπορώ... Δεν θα περάσω όλη μου τη ζωή εδώ. Αν έχω υπομονή, το ξέρω ότι θα βρω τη λύση.

Αυτό δεν λέω πάντα στον εαυτό μου; Αυτή τη στιγμή, αυτοί γιορτάζουν την νίκη τους και εγώ βλέπω την επιτυχία τους πίσω από ψεύτικους τοίχους.

Και πλέον ξέρω πως οι ψεύτικοι τοίχοι έχουν κλειδί. Η φυλακή έχει κλειδαριά...

Πρέπει να τα πάρω αυτά τα κλειδιά...όπου και αν βρίσκονται τώρα.

«Καλύτερα τώρα, για να κοιμηθώ μετά.» λέω με σιγουριά κοιτώντας το ταβάνι, στέλνοντας μικρές προσευχές σε όποια δύναμη μπορεί να με ακούσει.

Αμέσως σηκώνεται και πηγαίνει προς το μπάνιο, από όπου σύντομα ακούω το νερό να τρέχει, λογικά μέσα στη μπανιέρα. Βρίσκω τον χρόνο να δαγκώσω τα χείλη μου από το άγχος μου καθώς παίρνω μια βαθιά ανάσα.

Δεν θα πάρει πολύ ώρα, Mia. Ναι, θα τελειώσει γρήγορα...άλλωστε είναι μόνο ένα μπάνιο. Σίγουρα καλύτερο από την πετροποίηση... Δεν θα κάνει κάτι για να με πληγώσει, όχι πια. Όχι όσο είμαι το παιδί που νομίζει πως είμαι. Δεν πιστεύω πως θα ρίσκαρε την "εμπιστοσύνη" που του έχω για εγωιστικούς λόγους. Όποιος και αν είναι ο στόχος του, σε ό,τι και αν αποσκοπούν όλα αυτά, δεν τον συμφέρει να χαλάσει το σχέδιο που με τόσο κόπο έκτισε. Και μόλις τελειώσουν όλα, θα πάω να βρω τα κλειδιά, ίσως όσο όλοι κοιμούνται. Κοιτάζω το ρολόι. Η ώρα είναι 11.30.