Κεφάλαιο 5ο

448 48 11
                                    

Τα μάτια μου ξυπνούν από έναν απαίσιο ήχο που λογικά ειναι το ξυπνητήρι. Τεντώνω το χερι μου και κλείνω το τέρας που βουΐζει . Κοιτάζω το κρεβάτι μου . Είναι άδειο. Μάλλον ήθελε να φύγει πριν ξυπνήσουμε εμείς.
Σηκώνομαι από το κρεβάτι και πηγαίνω γρήγορα στο μπάνιο . Πλένω τα δόντια και το πρόσωπο μου και φροντίζω να βάλω εγώ η ίδια μόνη μου την κρέμα ξανά στο πρόσωπό μου. Τα καστανά μου μάτια φαίνονται τεράδτια στο πρόσωπο μου ενώ τα μαλλιά μου ,τα κάπως ψεύτικα θεωρώ , εξακολουθούν να δείχνουν "τέλεια" . Βάζω ένα καθαρό φόρεμα , ίδιο με το χθεσινό αλλά καθαρό και τα μπλε ασορτί παπούτσια ,τα οποία είναι πολύ άνετα.
Βγαίνω από το δωμάτιο και βλέπω τις πόρτες των άλλων κοριτσιών κλειστές. Κοιμούνται; Δεν πρέπει να ξυπνήσουν; Τι ώρα είναι;
Γυρίζω πίσω στο δωμάτιο και κοιτώ το ξυπνητήρι μου. Ουοου. Είναι 6:30. Που σημαίνει ότι χτύπησε περίπου στις 6:00. Γιατί τόσο νωρίς;
Πως μπόρεσα εγώ να ξυπνήσω τόσο νωρίς; Μάλλον κοιμήθηκα καλά εχθές το βράδυ. Το γάλα με βοήθησε πάρα πολύ.
Αποφασίζω να κατέβω στη κουζίνα για να προσπαθήσω να φτιάξω εγώ επίσημα πρώτη φορά πρωινό. Αλλά δεν έχω ακόμα ιδέα ούτε που βρίσκονται τα απαραίτητα υλικά ούτε τι τρώνε οι κοπέλες. Άρα αυτό άκυρο.
Κάνω γύρω γύρω στο σπίτι και βλέπω ξαφνικά μια πόρτα που δεν είχα παρατηρήσει εχθές αφού είναι παρόμοια κρυμμένη με την πόρτα του δωματίου των βασανιστηρίων.
Την ανοίγω και μπαίνω μέσα.
Για καλή μου τύχη δεν είναι κάποιο τρομακτικό υπόγειο ούτε κάτι ακατάλληλο υποθέτω, αφού πρόκειται για ένα δωμάτιο κατασκευών υποθέτω. Σε ένα σημείο υπάρχουν δύο  ραπτομηχανές και κοντά τους μια μεγάλη ντουλάπα με τζάμια που κάνει φανερά τα υφάσματα μέσα της. Από την άλλη μεριά υπαρχουν λευκοί καμβάδες με πολλά μπουκάλια χρωμάτων γύρω γύρω. Και τέλος σε μια άλλη γωνία υπάρχει αυτό το μηχάνημα ,του οποίου το όνομα μου διαφεύγει αλλά είμαι σίγουρη πως χρησιμοποιείται για τη κατασκευή αγγείων.

Αυτό είναι ένα σίγουρα ενδιαφέρον δωμάτιο. Γεμάτη περιέργεια πηγαίνω προς τις ραπτομηχανές και ανοίγω τη ντουλάπα με τα υφάσματα. Τόσα πολλά χρώματα και σχέδια πατρόν. Σίγουρα θα μπορούσα να φτιάξω κάτι . Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή βοηθούσα συνέχεια τις κυρίες του ορφανοτροφείου όταν έραβαν και έφτιαχναν ότι μπορούσαν για τα υπόλοιπα παιδιά.  Μου άρεσε πολύ να τις βοηθάω. Σίγουρα μπορώ να κάνω κάτι και τώρα.
Δεν ξέρω όμως αν είναι καλή η ιδέα να γίνει αυτό τώρα ή μετά στον ελεύθερο χρόνο μας.
Σκέφτομαι λίγο ακόμα και αποφασίζω πως η ώρα του ελεύθερου χρόνου είναι η καλύτερη. Δεν θέλω πάλι μπλεξίματα . Βγαίνω από το δωμάτιο και πηγαίνω στη κουζίνα και τρομάζω όταν βλέπω μια ψηλή τρομακτική αντρική μορφή .

The DollhouseWhere stories live. Discover now