Unconditionally Loving You (Loving you Series 1)

Chapter 26

Chapter 26

Pinunasan ko ng wet wipes ang hita ko para natanggal ang lagkit ng juice, pati na rin ang skirt na nabasa. Pagkatapos ay tumingin ako sa salamin.

They are not together? Really?! What are they, then?

Lagi silang magkasama. 'Yong video years ago, how about that? They broke up?

Kinuha ko ang lipstick ko sa aking bag. I also put some blush on. Hindi dapat ako nagpapaapekto doon. Wala na dapat sa 'kin 'yon. Labas dapat ako.

Isa lang ang malinaw ngayon, sila man o hindi hindi parin noon mababago na hindi kami pwede ni Gio. I am still his sister.

Pumasok ako sa isang cubicle. Narinig ko ang pagbukas at pagsara ng pinto. I zip my skirt before going out. Halos mapatalon ako ng makita kung sino ang pumasok.

"A-Anong... ginagawa mo dito? It's girls' restroom, Mr. Arellano." Sumandal siya sa sink. Bago ako tinitigan.

He is the same Gio I left years ago, exept his physical appearance. He looks more mature now than before.

"I know, hindi naman ako tanga." Malamig niyang sabi. Hinagip ko ang aking bag, lalampasan ko na sana siya pero hindi ko nagawa.

"Your daughter, Gianna," Our daughter, you asshole. Hinarap niya ako. "Gianna. Really, Calli?" Mahigpit niyang hinawakan ang braso ko. Galit siyang nakatingin sa akin. "Are you fucking kidding me?!" Napaigtad ako sa sigaw niya. Mas humigpit ang hawak niya sa akin.

"Bitawan mo ako, Gio. This is harassment." Pero hindi niya ginawa. His veins is now visible, his dark eyes remain on me.

"Calli, that's my dream name for our daughter. Para sa anak natin at hindi para sa anak mo sa iba!" Mariin akong pumikit. Mabuti at walang pumapasok ngayon dito sa cr kung hindi ay baka kung ano na ang isipin sa amin.

"Let me go, I have work, Gio."

"Let go." He sarcastically laugh. "'Yan, diyan ka magaling, Calli. Sa let go na 'yan. Masaya ka ba na ni-let go mo ako, huh? Why does it easy for you to let go? Why..." His dark eyes turn into bloodshot.

"Ano bang gusto mo, Gio?! Mag-stay ako sa relasyon natin noon? Paulit ulit na lang tayo dito e! Hindi tayo pwede! We're siblings, we have the same blood! Bakit hindi mo maintindihan yon? Bakit lagi mo na lang akong ginugulo?" I try to stop my tears from falling but I failed, like how I failed to move on from him.

"Calli... we can still fix this."

"Nagsakripisyo ako noon, at ayaw kong masayang lang 'yon, so please, stay away from me." Kinalas ko ang kamay niyang mahigpit na nakawahak sa braso ko.

"And you are happy now, why bother fixing us?" I asked while looking in his eyes.

Naputol lang ang titigan namin ng may kumatok. I almost forgot na nasa girls restroom pa pala kami.

"Lock yung pinto, Judi," Rinig ko mula sa labas. It's Klara! "Baka may inaayos pa sa loob." Ilang saglit pa ay narinig na namin ang yapag nila paalis.

Saka lang ako nakahinga ng maluwag noong nakalabas na ako.

"Calli, please!" Mabilis ang mga bawat hakbang ko. He is confusing me! "Calli! Makinig ka naman!" Malapit na ngayon ang boses niya. Shit, ngayon lang ako nainis na walang dumadaan sa hallway na ito!

"Calli!" Again, his strong and large hand hold my arm.

"Ano ba?!" Sa inis ko ay nasampal ko siya. Rinig ang lagapak ng sampal ko sa kanya, namula rin ang pisngi niya. "Sorry," this is not what I'm expected. Inaasahan ko na kapag nagkita kami ulit, magiging parang hangin lang ako, lalampasan niya at aaktong hindi kilala. "Huwag mo na akong guluhin. You see Gio, I'm happy living my life now." I said before turning my back.

God knows how much I want to go back with him and fix our relation. I really really want to, but I should not. Hindi pwede.

Muling pumatak ang mga luha ko. Ilang beses pa ba kitang iiyakan, Gio?

"We're not sibling." He said, almost whispering. I froze. "Please, come back to me, baby. Please... hindi ko na kaya."

Hindi ako naniwala kaya sa halip na tanungin at humingi ng paliwanag sa kaniya ay muli akong humakbang. He's desperate. I mentally laugh, what a desperate act, Gio?

Kahit hindi pa tapos ang trabaho ko ay umuwi na ako. Nagdahilan na lang ako kay ms. Mariella na masama ang pakiramdam ko.

Hindi iyon totoo. Gusto nila lang akong bumalik sa kanya. He have Mariella yet he still want me. O gusto niya lang maghiganti kasi naapakan ko ang pride niya noong iniwan ko siya?

He want me to be miserable. Yun ang gusto niya at hindi ang bumalik ako sa kanya. For what? He's happy and moved on now and I'm trying my best to move on. Bakit kailangan niya pa akong guluhin at saktan?

For a million time, I cry. How dare he said that Calla is others' child? Jerk! Tiningnan ko ang aking namumulang mata gamit ang cellphone.

"Calli!" Sigaw ni Rina ang sumalubong sa akin pag-uwi. "Anong nangyari sayo? Ang pula ng mata mo! Bampira yarn?!" She laugh. Napansin niyang tahimik ko lang siyang tiningnan kaya tumigil siya sa pagtawa. "May nangyari 'no?" I nod.

"Si Gio," para akong batang nagsusumbong sa kaniya. Niyakap niya ako. "Gago talaga siya, Rina."

"A-Anong sinabi niya sayo, huh?" Umiling ako. Hindi naman iyon totoo, e. "Calli,"

"He told me that... we're not sibling. But I know that's not true! Niloloko niya lang ako, Rina!" Pinunasan ko ang akong pisngi na nabasa na naman ng aking luha. "Pinaglalaruan niya lang ako! Ngayong masaya na siya kay Mariella, guguluhin niya ako at ang anak ko!" I shout histerically. My daughter, kapag nalaman niyang anak niya si Calla, alam kong gagawa siya ng paraan para makuha sa akin si Calla. No, hindi pwede! I love my daughter so much.

"Actually," huminga siya ng malalim. "I have something to tell you, kaya ako biglang umuwi." I don't know, pero bigla akong kinabahan. "Sa Manila,"

"Pumunta kang Manila?"

"Yes, at nakasalubong ko ang Mama ni Gio. Tinanong ka niya sa akin, matagal ka na daw hinahanap ni Gio, nila."

"They know that I'm Ali That's why Gio is looking for me." Umiling siya.

"No, hindi nila alam, dahil hindi ka naman talaga si Ali."

-
♡