အတန္းခ်ိန္ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခုအေျပာင္း break နားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ လွစ္ကနဲ အတန္းထဲကေျပးထြက္သြားတဲ့ Han ငယ္ကို ဘာလဲဟဆိုတဲ့ အၾကၫ့္မ်ိဳးနဲ႔ ကိုကို Hun တစ္ေယာက္ မ်က္စိတဆံုးလိုက္ၾကၫ့္မိတယ္။
အတန္းေရ႔ွမွာ သူမျမင္ဖူးတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ မ်က္လံုးခ်င္းဆံုၿပီး တၿပံဳးၿပံဳးစကားေတြေျပာေနတဲ့ Han ငယ္ကို ရုတ္တရက္ျမင္ျပင္းကပ္စြာ မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႔မိတယ္။
သူတခါမွမျမင္ဖူးေပမယ့္ Han ငယ္နဲ႔ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ရင္းႏွီးေနပံုရတဲ့မိန္းကေလးေၾကာင့္ သူမဘယ္သူလဲ သိခ်င္စိတ္ေတြကျပင္းျပစြာ ေရ႔ွဆံုးတန္းက အတန္းေခါင္းေဆာင္ကိုလွမ္းေခၚလိုက္တယ္
"Kim Suho!"
ေနာက္ဆံုးကေနလွမ္းေခၚရတာေၾကာင့္ အသံအေတာ္ေလးက်ယ္သြားေတာ့ တတန္းလံုးကၿငိမ္က်သြားသလို Kim Suho ပခံုးတခ်က္တြန႔္သြားတာ ျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္လိုက္ပါေသးတယ္
စာၾကၫ့္မ်က္မွန္ႀကီးကို ပင့္ကာပင့္ကာနဲ႔လွၫ့္ၾကၫ့္ၿပီး လက္ျပေခၚေနတဲ့ Hun ကိုျမင္ေတာ့ မ်က္ႏွာတခုလံုးမဲ့ရြဲ႔သြားေအာင္ ရႈံ႔တျြပၿပီး
"Oh Hun! လခြမ္းမို႔ေအာ္ေခၚရလား ဘယ္ကဆရာဆူမလို႔လဲဆိုၿပီးလန႔္သြားတာပဲ"
Kim Suho စကားကို တတန္းလံုးအသံထြက္ေအာင္ရီလိုက္ၾကေပမယ့္ Hun ကေတာ့ မရီႏိုင္ေသး မ်က္လံုးက အတန္းေရ႔ွက သူ႔ညီဆီကမလႊဲႏိုင္ျဖစ္ေနတာကိုးး
"ဘာလဲ ေခၚၿပီးေတာ့"
ကေလးလိုေျခကိုေဆာင့္ကာ ေဆာင့္ကာ ေလ်ွာက္ရင္း Hun ေဘးေရာက္လာတဲ့ Suho
"ဟိုကိုၾကၫ့္စမ္းပါ သိလားအဲ့တေယာက္ကို"
သူေခၚတာကို Suho ခမ်ာ စာဖတ္ေနရင္းတန္းလန္းႀကီးကိုျဖတ္ၿပီးလဲလာရေသးသည္ အခုေျပာတဲ့ေလသံကလဲ အထက္စီးကမို႔ျဖတ္ရိုက္ပစ္ခ်င္စရာ
"သိတယ္ေလ ဟိုဘက္အတန္းက"
Suho သည္းခံထားရတာေၾကာင့္ ျပန္ေျဖသံကသိပ္ေတာ့ မေခ်ာေမြ့ႏိုင္
"သူက ညီနဲ႔ဘယ္တုန္းကအဲ့ေလာက္ရင္းႏွီးသြားတာလဲ မင္းသိလား"
"မင္းငါ့ကိုအဲဒါေမးဖို႔ေခၚတာလား"
"ေအး"
YOU ARE READING
"Dilemma"
FanfictionDilemma ဆိုတဲ့အဓိပ္ပာယ်ကို ချစ်ရတဲ့သူတွေနဲ့ နည်းနည်းလောက် ဖွင့်ဆိုကြည့်ကြမလား?? (Unicode change ပါပြီနော် Zawgyi ပြန်ပါမှာမဟုတ်ပါဘူး မလုပ်တတ်လို့ပါ)
