သူမျက်လုံးစုံမှိတ်ထားပစ်လိုက်ချိန် လက်မောင်းရင်းကဆွဲဆောင့်ခံလိုက်ရပြီးအရှိန်မထိန်းနိုင်စွာ လမ်းမပေါ်ပစ်လဲသွားတယ်။
"သား Sehunnie"
ကျောထဲတချက်အောင့်သွားပေမယ့် တခြားဘာမှထိခိုက်တာမရှိလိုက်တာကြောင့် သူလဲနေရာက ထထိုင်လိုက်တယ်။
အခုသူ့ရှေ့မှာဒူးထောက်ထိုင်လျက် သူ့ကိုစိုးရိမ်တကြီးကြည့်ကာ တဖွဖွခေါ်နေသော လူကြီးတယောက်။မှိုင်းညှို့ညှို့မျက်ဝန်းတွေကို သူတခါထဲနှင့်ပင်သေချာမှတ်မိနေပါသေးသည်
"အဆင်ပြေရဲ့လား Sehunnah ဘာလို့အခုလိုပြေးထွက်လာရတာလဲကွာ"
"ကိုကို ဒဏ်ရာရသွားသေးလားဟင်"
အခုမှအနားရောက်လာသော Han ငယ်က ထိုလူကြီးကို ဘေးတွန်းဖယ်ရင်းက သူ့တကိုယ်လုံးကို ထိခိုက်သွားသလားသေချာကြည့်နေတယ်
"Han ငယ်တောင်းပန်ပါတယ် ကိုကို့နောက်အမှီလိုက်ခဲ့ရမှာကို "
ပြောနေရင်းမှ တရှုံ့ရှုံ့ငိုလာသော Han
"မင်းတို့ ငါသားကိုဘာတွေပြောလိုက်လို့ အခုလိုပုံစံဖြစ်နေရတာလဲ ဟင်"
သူ့ရှေ့က Han ငယ့်ပခုံးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲလှုပ်မေးနေသော လူကြီးရယ် တဖက်လူကိုအရေးမစိုက်သလို သူ့ကိုသာ ကြည့်နေသော Han ငယ်ရယ် ကြားထဲမှာ သူ့စိတ်တွေပိုပင်ပန်းလာတယ်
"ကျေးဇူးပြု ပြီး ကျွန်တော့်ကိုလွှတ်ထားပေးကြပါ"
သူမတ်တပ်ထရပ်တော့ ခြေထောက်တဖက်ကအနည်းငယ်နာနေတာ သတိထားမိတယ် ဘာမှမဖြစ်သလို သူဟန်ဆောင်ရင်း ခြေလှမ်းဖို့ပြင်တော့
"အရမ်းနောက်ကျနေပြီ ကိုကိုရဲ့ အိမ်ကိုပဲပြန်လိုက်ခဲ့ပါ နော်"
သူ့လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ကိုဆုပ်ကိုင်လာတဲ့ Han ငယ့်လက်တွေကို သူအားလျော့စွာဖယ်ချမိတယ် ကိုကိုဘယ်လိုမျက်နှာနဲ့ အိမ်ကိုပြန်လိုက်ရမှာလဲ Han ရယ်
"ပြန်တော့ ကို့နောက်ဆက်လိုက်မလာနဲ့"
"ဟင့်အင်း ကိုကို အိမ်မပြန်ရင် Han ငယ်လဲမပြန်ဘူး"
"မဆိုးချင်စမ်းနဲ့ Han "
"ဘာလဲ ငါက အခုမင်းအကိုမဟုတ်လို့စကားနားမထောင်တော့ဘူးဆိုတဲ့သဘောလား"
CITEȘTI
"Dilemma"
FanfictionDilemma ဆိုတဲ့အဓိပ္ပာယ်ကို ချစ်ရတဲ့သူတွေနဲ့ နည်းနည်းလောက် ဖွင့်ဆိုကြည့်ကြမလား?? (Unicode change ပါပြီနော် Zawgyi ပြန်ပါမှာမဟုတ်ပါဘူး မလုပ်တတ်လို့ပါ)
