"The Lost"

Part 5

-როგორ გაბედა და გაგვყიდა! - ღვედს იკრავს გალfი.
-მაგასაც ვნახავთ!- ჯოჯოხეთს მოვუწყობ ყველას ვისაც რამე შეეშლება ან გაგვყიდის! დაიმახსკვრონ აქ მთავარი ვინ არის!- ამბობს ნატარიკა და მანქანას ძრავს.
ნავსადგურზე მიდიან სადაც ხალხი დახვდებათ. მისმა ხალხმა ის მოღალატე იპოვნეს რომელიც დაეხმარა პოლიციელებს რომ გამოეჭირათ ბანდები საქონელის გადატანის დროს. საბედნიეროდ შუზომ და ნატარიკამ იხმარეს ჭკუა და ეს ყველაფერი მოაგვარეს რადგან  მანამდე გაჩნდა რაღაც ეჭვები და მართალიც აღმოჩნდნენ. მივიდნენ და იქ თი დახვდათ.
-არმეგონა შენც თუაქ იქნებოდი! ეუბნება ნატარიკა და ხელს ურტყამს.
-მოგასწარით მოსვლა აქვე ვიყავი და მე ვუბრძანე რომ შენთვის დაერეკათ!
-კარგია!ამბობს გალfი.
შედიან გემში და დაბლა ჩაუყვებიან.
-წამოაცდევინეთ რამე?
-ვერა... გაუტეხავია!თან ნაგავი!ამბობს თი და კარებს აღებს .  შიგნით შედიან.
-საინტერესოა! ... ამბობს და დამცინავი თვალებით უყურებს მის წინ მჯდომ ნაცემ ფიგურას და ხვდება რომ რამდენჯერმე ნანახიც კი ყავს.
-შენ თავისუფალი ხარ! ეუბნება ერთ მცველს რომელიც ყარაულობდა.
-საიდან დავიწყოთ? ეკითხება თი  და იარაღებს აწყობს მაგიდაზე.
-ჯერჯერობით მხოლოდ ამით!ამბობს გალფი და დანას ხელში ოსტატურად ამოძრავებს.
ნატარიკამ მეორე სკამი აიღო და ოდნავ გვერდით მაგრამ პირდაპირ დაუჯდა მოღალატეს. 
-საინტერესო ხედია! (ნატარიკა)
-რისთვის დაგჭირდა ჩვენი გაყიდვა? ჯერჯერობით მშვიდად ეკითხება გალfი.
-რა სი*ები ხართ და ვერც კი ხვდებით რამხელა შარში ხართ თქვა  მოღალატემ დ ა გაიცინა. 2 მუშტი გაუქანა გალფმა.
-იტყვი ვინ გადაგიხადა და მოგისყიდა და თუ არა მაშინ ჩათვალე რომ საიქიოში ადგილი შენახულია!
ეუბნება გალფი.
15 წუთი ს  შემდეგ როდესაც ნატარიკას ნერვები აღარ ეყო. ადგა და თქვა:
-ყველანი გადით! გადიან უსიტყვოდ.
-საინტერესოა ენა დიდი გაწ მაგრამ საჭირო ინფორმაცია არ ამოგდის მაგ ამყრალებული პირიდან!
მსხვერპლი იგინება და იფირთხება.
-გინება გცოდნია... მიდის მაგიდასთან და ტყვიასა და იარაღს იღებს. მის წინ დგება.
-საინტერესოა ისეთივე უშიშარი ხარ სიკვდილთან როგორიც ლაპარაკში?.. დამცინავათ უთხრა ნატარიკამ.
-კარგად უყურედა დააკვირდი! ტყვიებიდან 2 ტყვია დაიტოვა დანარჩენი კი ძირს ჩამოცვივდ ადა ისეთი ხმა გამოუსვა გეგონებათ ზარბაზანი გაისროლესო.
-2 ტყვია.... მხოლოდ 2 მეტი არც დაგვჭირდება!ამბობს და ალაგებს ტყვიებს.ტენის...
ატრიალებს ჩასატენს და ჩერდება.
-საინტერესოა რომელი მოვკვდებით და რომელს აირჩევს ეს 2 ტყვია!ეუბნება სმირკით და ახლოს მიდის.
-დაიმახსოვრე: "ტკივილს საზღვარი აქ მაგრამ შიშს არა!". ეუბნება მშვიდად და სროლას იწყებს.  ჯერ მისკენ უმიზნებს შემდეგ თავის საფეთქელზე იდებს და ისვრის. ისევ ასე გრძელდება და არავინ იცის როდის გამოვარდება ტყვია და რომლის სიცოცხლეს შეიწირავს.
6 გასროლაზეც გადარჩა მსხვერპლი, 7 ზე ნატარიკაც... მერვე მიიტანა მის შუბლთან და გამბდავად შეხედა ნატარიკამ. სასხლეტს თითი უნდა გამოეკრა როდესაც მსხვერპლი ალაპარაკდა. რამოდენიმე წუთში მათ ხელთ იყო ის საინტერესო და გამოსადეგი ინფორმაცია რაც სჭირდებოდათ. გარეთ გამოვიდა ნატარიკა.
-ყველაფერი დაფქვა!....
-რა ვუყოთ უფროსო? ეკითხება ერთერთი მცველი.
-ჯერჯერობით გამოკეთეთ ისეთ ადგილას სადაც მზის სინათლეს ვერ ნახავს! კვირაში სამჯერ აჭამეთ და წყალიც დაალევინეთ! თუ გავიგე რომ გაგექცათ სათითაოდ მოგთხოვთ პასუხს! გასაგებია!?
-დიახ! თავი დაუკრა მცველმა ნატარიკას და წავიდა.
მანქანაში ჩაჯდნენ და დაიძრნენ.
-არ ალაპარაკდები? ეკითხება გალფი.
-როგორც ჩანს საჰუ რაღაცას გეგმავს! მისი თქმით ამ ძაღლს ვერ დაუკმაყოფილებია თავისი სურვილი და ვერ მოუსვენია იმის გამო რომ ტაილანდს ჩვენ განვაგებთ.
ჩვენი სამუდამო მტერია და ისიც თქვა რომ მისი ძმისშვილის სიცოცხლეც ფეხებზე კიდია!
-მარტო ეგ? (გალფი)
-არა კიდევ რაღაც..... გაჩერდა ნატარიკა და გარეთ ფანჯარაში გაიხედა.
-ჰეი!... თქვა თიმ და გააცერა მანქანა.
-რამე მოხდა?? ეკითხება გალფი.
-წადი თი!
-გვითხარი! ეუბნება ნერვებმოშლილი თი ნატარიკას.
-არ მინდა და მორჩა!ამბობს ნატარიკა და კარებს აღებს.
-ნატარიკა!
-ჩაჯექი!ერთად ეუბნებიან თი და გალფი.
-არა... წადით ფიქრი მჭირდება! ეუბნბე ამკაცრად და გზას ფეხით განაგრძობს. წავიდნენ... მისი გაბრაზება არც ერთს არ უნდოდათ ამიტომ ისევე ასე ამჯობინეს.
ნატარიკა ფიქრებშია გადაკარგული და დადის. ვერ ხვდება რატომ უთხრა ასეთი მნიშვნელოვანი მაგრამ სულელური ინფორმაცია მას მსხევერპლმა. ვერ ხვდება როგორ უნდა იყოს ეს ყველაფერი სიმართლე! ვერ გებულობს და ისევ იმ მომენტზე ჩერდება კადრი _ ნატარიკამ ინფორმაციით კმაყოფილმა ჩაიცინა და გამოსვლა დააპირა ოთახიდან მაგრამ მსხვერპლმა შეაჩერა.
"ოჯახი რომელსაც ეძებ გვერდით გყავს მაგრამ ვერ ხვდები!ამას იმიტომ გეუბნები რომ ცოცხალი მინდა გადავრჩე! შემიძლია შენი ოჯახზე მოგიყვე რადგან სეჰუსთან საკმაოდ ახლოს ვიყავი! შემიძლია ყველა კითხვაზე გაგცე პასუხი სანაცვლოდ კი მხოლოდ ჩემი სიცოცხლე მინდა!" ნატარიკამ იგრძნო თუ როგორ გაუჩერდა სისხლი ვენებში და გაუთეთრდა ხელი იმდენად ძლიერ უჭერდა იარაღს ხელს. მობრუნდა და იარაღი დაუმიზნა. "რას ბოდავ?!" უყვირის და ხელი უკანკალდება, მაგრან ცდილობს რომ გააჩეროს რაც მალევე გამოსდის. " მამა დედა და ძმა" "მომიყევი რაც იცი თორემ ამ სასხლეტს გამოვკრავ თითს და გპირდები შენი სხეულის და ძვალის არც ერთი ნაწილი აღარ დარჩება დედამიწაზე!" "სიცოცხლისა და უსაფრთხპების სანაცვლოდ ყველაფერს გეტყვი", "ვინ მოგცა იმის უფლება რომ ასე მელაპარაკო!" უყვირის ნატარიკა "მაგრამ კარგი ცოცხალი და უვნებელი დარჩები თუ გააღებ მაგ შენს ანყრალებულ პირს და ამოღერღავ რა იცი ჩემს ოჯახზე!"
"კარ...გი.... შენი მშობლებმა შარში გაყვეს თავი სეჰუს მიმართებაში, მათმა სეჰუს დიდი ფული მოპარეს რაც კანონიერად მართლა მათი იყო.." "განაგრძე!"უყვირის ნატარიკა და მსხვერპლი შიშისგან ხტება და მოყოლას აგრძელებს. "ამის შემდეგ ისინი შენს და შენს უფროსს ძმას გმალავდნენ და თავისთავებზე არ ფიარობდნენ მხოლოდ იმაზე იყვნენ კონცენტრირებულნი თუ როგორ გადაერჩინეთ შენ და შენი ძმა. მათი პოვნა მე დამავალა რაც გამიჭირდა, მაგრამ მაინც ვიპოვნე ისინი, ვიპოვნე და ადგილსამყოფელზე წავედით, სეჰუც წამოვიდა. როდესაც შენ და შენი ძმა გიპოვნეთ სახლში, ვერ შევძელი თქვენი მოკვლა და სახლში დაგტოვეთ. მოვატყუე უფროსი და მთელი ეს დრლ შიშში ვიყავი რომ მას სიმართლე არ გაეგო" უყურებს ნატარიკას თვალებში. "ჩემი უფროსი ძმა.... ვინარის? ან რატომ არ ვართ ერთად?"ეკითხება ნატარიკა და სკამზე მშვიდად ეშვება.
"ის შენთანაა ყოველდღე ხედავ! ყველაზე ახლობელია ის ვინც ყოველთვის გეხმარება!" ნატარიკა ვერ ხვდება ან არუნდა რომ გაიგოს ის სიტყვა და სახელი რომელზეც ფიქრობს არუნდა იფიქროს რომ ის ვისტანერტადაც მოუწია წყვილებში ყოფნა მისი ძმაა. არუნდა რომ ეს ყველაფერი დაიჯეროს. ტავზარდაცემული და იმედგაცრუებულია, ვერ აზროვნებს ასე ჰგონია რომ აქედან რომ გავა ისე ვეღარ გაივლის როგორ აქამდე იყო. ისეთივე ძლიერი ვერარ იქნება როგორიც იყო!ისეთივე მტკიცედ ვერარ იდგება ფეხზე!ვეღარ რადგან მას ახლა სუსტი წერტილი გამოუჩნდა... სუსტი წერტილი რომელზეც შეიძლება ნებისმიერ წამს დააჭირონ და გათელონ. აქამდე არ უგრძვნია შიში.. არ იცის როგორ უნდა ეშინოდეს , ახლა კი გრძნობს როგორ აწვება შიში-იმის რომ მისი სახელი მის მთელ ცხოვრებასა და სამუშაოს თავდაყირა დააყენებს და შიში- იმისა რომ ამის გახმაურების შემდეგ მისის ძმა მისი სუსტი წერტილი გახდება და პირველრიგში მისი სიცოცხლე დაყენდება საფრთხის ქვეშ.
"გალფი... ის შენი ძმაა! ორივე დაგაშიორეს ერთმანეთს. სხვადასხვა ქვეყანაში და რადიკალურად სხვადასხვანაირად.
"  "ვინ?"
"კრისი ის სეჰუს მეწყვილე იყო მაგრამ თვითონ სეჰუმ მოკლა თქვენი ქონების გამო" "სეჰუს ააქვს ჩვენი ოჯახის ქონება?" "კი" "კიდევ რამე იცი?"ეკითხება მშვიდად და ეს სიმშვიდე მისთვის და საერთოდ ყველასთვის ცუდის მომასწავლებელი იყო. "მხოლოდ ეს ვიცი, გთხოვთ არ მომკლათ" "დამშვიდდი! და ნუ ბოდავ რაღაცეებს.. შენი მოკვლა რომ მდომოდა აქამდე მოგიღებდი ბოლოს!" ეუბნება ნატარიკა დგება და გამოდის ოთახიდან.
გზა უფრო და უფრო გრძელი ჩანს ვიდრე უნდა ჩანდეს!არუნდა სახლში მისვლა რადგან იცის რომ ადრე თუ გვიან მაინც მოუწევს გალფისთვის ყველაფრის მოყოლა. სხვა გზა არ აქ! იღებს ტელეფონს და 5 ეულის საერთო ჩატში წერს რომ ხვალამდე მას ვერ მახავენ და არ შეაწუხონ! შემდეგ კი გზას განაგრძობს, ფეხით. მალევე იქვე ღია კაფეს მოადგა რომელიც ძალიან ლამაზი იყო და შიგ შევიდა! მაგიდასთან დაჯდა საიდანაც კარგად ჩანდა ზღვა რომელსაც ალბათდა გაეგო ნატარიკას ამბავი და მას ანუგეშებდა მისი ასეთი სილამაზით!მას ძალიან უყვარს ბუნება... უყვარს სიმშვიდე იმის მიუხედავად რომ ასეთ გარემოში ტრიალებს. გადაწყვეტილებას ვერ იღებს.... მისი კუწი კი ხმაურობს ახსენებს რომ ჭამა უნდა მაგრამ არაფრის ჭამის ხასიათზე არ არის. როდესაც მიმტანი ეკიტხება თუ რას მიირთმევს მან არ იცის რა უთხრას ამიტომ ასეთ რამეს ეუბნება  "ნებისმიერი რამ რაც იქნება გემრიელი, მწარე და არ იქნება ტკბილი მასთან კი რაიმე ალკოჰოლური სასმელი მოაყოლეთ რაც კი გაქვთ საუკეთესო!" " კარგით"  მიმტანი მარტო ტოვებს ნატარიკას ფიქრებთან და ვერ ხვდება დრო როგორ შეუმჩნევლად გადის. სამაგიეროდ იმას ხვდება რომ კაფეში ყველა მაგიდა დაკავებულია და მხოლოდ ის ზის მაგიდასთან მარტო. კარგია სიმარტოვე.... საჭემელი მოუტანეს და დაგემოვნებას შეუდგა მაგრამ ბევრი მოეჩვენა და არ არის დარწმუნებული რომ ამდენის ჭამას მოახერხებს. პირველი ლუკმა ჩაიდო თუ არა იგრძნო თუ როგორ მოაწვა გულზე საწმელი მაგრამ თავი შეიკავა უნდა რომ რამდენიმე ლუკმა მაინც ჩაუშვას მუცელში რომ გაჩერდეს კუჭი. მიმტანს ეძახის და ალკოჰოლურ სასმელს აუქმებს და ეუბნება რომ რამე კარგი, ჰაეროვანი და ცხელი რაღაც დასალევი მოუტანონ არ აქვს მნიშვნელობარა იქნება ეს! როფორც ჩანს წვიმას აპირებს ამიტომ გარეთა მხარე გადახურეს კაფის მეპატრონეებმა და იმის პრობლემა არ ექნებათ რომ მომხარებელი დასველდება! უყურებს ხედს.... ტკბება.. ყველა მომხმარებელია დგილზეა და წვიმის გამო ვერსად გადიან. არც ნატარიკა ჩქარობს გასვლას რადგან აქ ყოფნა მოსწონს იმის მიუხედავად რომ ახლა ყველაზე მეტად მარტო ყოფნა უნდა. მალევე მის მაგიდასთან ბიჭი ჩერდება.
-უნდა წამობრძანდეთ!ეუბნება ნატარიკას.
-სად ან რატომ? ეუბნება ნატარიკას მკაცრად. ნატარიკა როგორც კარგი გამოცდილი ადამიანი რომელიც საკმაოდ კარგად და დახვეწილად არის აღზრდილი უკვე დათვალიერებული ყავს აქაურობა დს იცის ვინ სად როგორ და რანაირად ზის თუ რას აკეთებს! არც ის ორი ბიჭი გამკრჩენილა რომელიც მის საბუთებში ნახა რამოდენიმე დღის წინ ისინი ზუსტად ამ აკფეში ზიან ნატარიკასგან ოდნავ მოშორებით ისინი ზუსტად მათ კომპანიაში არიან კანდიდატებად რომ მიიღონ მათთან მუშაობა უნდათ. ნატარიკას ყველაფერი კარგად ახსოვს. ისიც ახსოვს რო. ერთერთს იქიდან ჯონგჰო ქვია. და ისიც ახსოვს რომ როგორც კი შემოვიდა ნატარიკა იმ ორმა კანდიდატმა იცნეს და მისი ქება დაიწყეს. ახლა კი როდესაც ნატარიკასთან ეს ბიჭი მოვიდა ეჭვის თვალით უყურებენ ჯონგჰო და თავისი მეგობარი მას. ნატარიკას ადგა  ტელეფონი აიღო და უთხრა:
-გარეთ დავილაპარაკოთ შეიძლება? ეუბენბა ნატარიკა და იცის რომ ეს ბიჭი აქ მარტო არ არის. იცის აქ რატომ და რისთვისაა და იმაშიც დარწმუნებულია რომ სეჰუს ძმიშვილი ამ საქმესტან არაფერ შუაშია, მაგრამ მაინც უნდა ადევნონ მათ თვალი რომ არაფერი გამოეპარონ ერთი ნაბიჯიც კი მინგისგან. პირველი ის ბიჭი წავიდა, ნატარიკამ კი მიმტანს უთხრა რომ მალე დაბრუნდებოდა და ის მაგიდა შეენახათ. ზუსტად იმ მაგიდასთან გაიარეს სადაც ჯონგჰო იჯდა თვალი გააყოლა ნატარიკას. მას კი ეს არ გამოპარვია... პირველივე შეხედვაზე და ჯონგჰოზე ინფორმაციის პირველივე წაკითხვიდან იცის რომ ჯონგჰო პროფესიონალია თავის საქმეში.. და მის მიღებსაც აპირებდა.
ჯონგჰოს გვერდით ოდნავ შეუნელა, თვალებში შეხედა, ცალი თვალი ჩაუკრა და მის გასაგონრად თქვა "ცეცხლის აინთო". ჯონგჰომ კი მის გასაგონრად დაასრულა "თამაში დაიწყო" ამბობს და ორივენი სმირკს ირტყავენ სახეზე.