Part 19

8 0 0
                                    

-წარსულს ვერ შეცვლი მაგრამ შეგიძლია მომავალი შეცვალო უკეთესობისკენ! -მასთან იკუზება ჯონგჰო- ნატა! წარსულის შეცდომები არ უნდა გაიმეორო! მისგან რაღაც უნდა ისწავლო ის რაც გაგგიადვილებს ცხოვრებას! წარსულით არასდროს უნდა იცხოვრო რადგან მისი შეცვლა არასდროს შეგიძლია! ეუბნება და აყენებს. სახლში შეყავს და იქვე იხუტებს.
-ასეთი გამოთქმაა: გუშინდელი დღე- ისტორიაა, ხვალინდელი -საიდუმლო, დღევანდელი კი საჩუქარი! ყოველთვის შეგიძლია შეცვალო შენი დღე და მომავალი უკეთესობისკენ თუ ეს შენ გინდა! ეუბნება და ცრემლები მოსდის.
1 წლის შემდეგ.
ამ ერთი წლის განმავლობაში ბევრი რამ შეიცვალა! მინგმა ცოლი მოიყვანა და ახლა ბავშვებს ის უვლის, მინგი კი სამსახურს აგრძელებს. ნატარიკამ ჩვეულებრივი ცხოვრება დაიწყო და თავისი ჰობის გაღრმავება დაიწყო. ის ახლა ყინულზე სრიალს ხვეწავს! საკამოდ კარგად გამოსდის. ეს მისი ბავშვობის ჰობი იყო! ძმასთან დროის გატარება ა რავიწყდება! მისი ძმა თავის საქმიანობას აგრძელებს!მაგნუსი კი მათთან თანამშრომლობს, ისევ არ თმობს ეს ორი კომპანია თავის ადგილს. ნატარიკას უკვე გააზრებული აქვს რომ მას სიცოცხლე აჩუქეს და უნდა მოუფრთხილდეს! ახლაც დაღლილი მოდის რეპეტიციიდან და სახლში შედის!
-ძალიან დავიღალე! ამბობს და აბაზანაში შედის ხელებს იბანს და გამოდის. სავარცხელს იღებს და ივარცხნის, იკრავს და სამზარეულოში შედის.
-გამიგაგდეს სამსახურიდან თუ რას ჩალიჩობ! ეკითხება სიცილით ჯონგჰოს და მაგიდაზე ჯდება.
-ფაქტიურად ხელფასის გარეშე დავრჩი! -იცინის და გაზს აქრობს- გალფი მოვა !
-კაია! ჩამოდის მაგიდიდან და გამოდის სამზარეულოდან. თავის ოთახში ადის და ტანსაცმელს ალაგებს სარეცხმანქანაში დებს და რთავს. ჩანთას მაგიდაზე აყუდებს და თვითონ მაგიდას უჯდება.ლეპტოპს ხსნის და საქმეს უდგება! იმის მიუხედავად რომ ის მაფიას ჩამოშორდა, მას მხოლო თეორიული მასალის გაგზავნა და გაკეთება ევალება. ახლაც ამ საქმეს აგღზელებს როდესაც ახალი წერილები ხვდება მოსული.
ცოტახნის შემდეგ კი ხმა ესმის ზარის ამიტომ დაბლა ჩადის! გალფს ეხუტება. ივახშმეს და ცოტა განსატვირთად გარეთ გავიდნენ.
ჰამაკში ნატარიკა მდივანზე კი ბიჭები დასხდნენ.
-რა გაარკვიე?  ეკითხება გალფი.
-როგორც ჩანს, ალეკის დედა ცოცხალია!
-საიდან დაასკვენი? კითხევას ამჯერად სვამს ჯონგჰო.
-საბუთები რომელიც იქ აღმოვაჩინეთ ჩვენს ქონებაში ზუსტად ამის შესახებ იყო! სურათი რომელიც ახლა მოგივიდათ -და გაისმა ჯონგჰოსა და გალფის ტელეფონების ხმა- ალეკის დედის სიკვდილის 5 წლის შემდეგაა გადაღებული! ამ საქმეში ლეიმ და ჯეისმა ცხვირი ჩაყვეს ამიტომ ვერ მოვიშორე!  ჩემი ბრალი არაა! ტქვენ ჩართეთ!
-არაუშავს!
-კიდევ? ეკითხება გალფი.
-კიდევ ძმაო... გირჩევთ ალეკს ჯერ არ უთხრათ დედამისი რომ მკვდარი აღმოჩნდეს... რთული იქნება მისთვის დედის მეორეჯერ დაკარგვა და იმედგაცრუება!
-კარგი! ასე გააგრძელე და იცოდე ძაან არ შეტოპო! აფრთხილებს გალფი.
-გალფ!რადგან იმ კომლანიაში არარ ვმუშაობ ეგ იმას აღარ ნიშნავს რომ აქ და საერთოდ ვიღაც ვიღაცეების უფროსი არარ ვარ! ეუბნება ნატარიკა.
-კარგი კარგი!უნდა წავიდე! როდის გაქვს გამსვლა?
-ჯერ არა ივლისში!
-კარგი წავედი! დგება გალფი და მიდის.
-არუნდა გაცილება იცის გზა! ეუბნება ჯონგჰოს ნატარიკა.
-ვერარ გკითხე რას შვები სრიალზე?! პროგრესი არი?
-კი აბა ივლისში კია რ გამიშებდნენ შეჯიბრზე! ეუბნება ნატარიკა და ჰამაკში გადაწვა.
-კაია დასვენება!
-მომისმინე და... რა უნდა ქნა? ისიც წამიწვა მდივანზე.
-რა უნდა ვქნა! ასეთი სტილის ცხოვრებას შეჩვევა უნდა... სინართლე გითხრა ვეჩვევი! მაგრამ თან ვერა... გაჩუმდა ნატარიკა აღარ უნდოდა ისევ იმ საკითხს დაბრუნებულიყო და ჯონგჰოსთვის გული ეტკინა.
-რატომ გაჩუმდი?
-ისევ იმ თემას ვუბრუნდებით!თქვა და ხელი ჩაიქნია.
-არსებობს ისეთი თემა რაზეც ვერ ვლაპარაკობთ?
-რავი..... რო დავფიქრდეთ ალბათ არა?!
-რავი მეც ეგრე ვფიქრობ რომ არ არსებობს თემა რაზეც არ შეგვიძია ლაპარაკი! არააქვს მნიშვნელობა ეს რამდენად ადვილი თუ რთული იქნება!
-კარგი კარგი! უბრალოდძველი ნატარიკა მომენატრა სულ ესაა!
-და ახალი რამეა?! ეკითხება სიცილით.
-ახალი რამეაა! - აჯავრებს ცუდად ნატარიკა-კია.ბევრი რამ! ამბობს და ჯდება. თვალებს იზელს და დგება.
მიდის...
-საით?
-მოუსვლელში! ეუბნება და სახლში შედის.
-რაეტაკა?!ამბობს ჯონგჰო და უკან ყვება. ხედავს თუ როგორც იცმევს ნატარიკა.
-სად მიდიხარ?
-კითხვების გამეორება რატომ გიყვარს?!მობეზრებულად უთხრა უკვე ახლო მდგარ ჯონგჰოს.
-რომ გეკითხები მიპასუხე! ეუბნება ოდნავ გაბრაზებული ტონის, ხელში კიდებს და სრულიად დაუფიქრებლად უჭერს ხელს. გაკვირვებული თვალებით შეხედა ჯონგჰო.
-ოე! რა აკეთებ!გამოფხიზლდი! მტკივა!!დაუყვირა და ხელი გააშვებინა
-შენ სულ გამოშტერდი! უყვირა და სახლიდან გავიდა. 
-ჯანდაბა! ნატარიკა!? ფეხზე უცებ ჩაიცვა და გავიდა მაგრამ ნატარიკა აღარსად ჩანდა. აქეთ იქით გახედვა და სირბილი დაიწყო! არსად ნატარიკა არ იყო! ვერ ფიქრობდა ასე უცბათ სად შეიძლებოდა გამქრალიყო. მაშინვე ლეისს ურეკავს.
.......
ნატარიკს თავისი ეზოდან გამოსვლისთანავე, პირზე ნაჭერს აფარებენ რომელზეც სპეციალური დამაძინებელია. იქვე მდგარ ჩვეულბრივ მაგრამ ჩამუქებულ ფანჯრიან მანქანაში სვამენ და ჩერდებიან როდესაც ჯონგჰოს ხედავენ. ნატარიკას ეძინება, წამლის ზემოქმედების ქვეშ იყო. როდესაც იღვიძებს უკვე ერთ ოთახშია... ჩვეულებრივ ოთახში. მაგრამ სამწუხაროდ ცალი ხელით დაბმულია თან ორმაგად. ისე რომ გახსნას ნამდვილად ვერ შეძლებს მარტო.
-ოეეეეეთ!!! ხალხნო!!! მოეთრიეთ ვინემმ ! თქვენი ყველაფერიც....!!ყვირის და ჩუმდება. ექაჩება ჯაჭვს+ბრლიკს და ჩერდება როდესაც სტკივა ხელი. - ჯანდაბა! ყველას სსათითაოდ გამოგჭრით ყელს! ამბობს და ძალა გამოცლილი ეშვება საწოლზე. ხელი უკვე ტკივა და ვეღარც გრძნობს.
მალევე ვიღაც შემოდის ნატარიკა და კი ჯდება.
-ვინ ხარ? ან საერთოდ რა ჯანდაბა გინდა?!
-გამარჯობა საყავრელო! მე ვარ!რა მნიშვნელობა აქვს ვინ ვარ! უახლოვდება ნატარიკას.
-ვინ ხართქო! მიპასუხე!
-კარგი რადგან ასე გინდა?! - ჯდება საწოლზე - მაქსი მქვია! ეუბნება და სმირკით უყურებს ნატარიკას.
-და მე რა შუაში ვარ? მობეზრებულად ეკითხება ნატარიკა.
-შუაში კი არა თავში ხარ საყვარელო! შენ ჩემს ძმას  პიტერს ცოლად უნდა გაყვე!
-და რატო?
ყელში წვდა და მოუჭირა ისე რომ სუნთქვა შეეკრა ნატარიკას.
-იმიტომ რომ მას ასე უნდა გასაგებია!!შენ აზრს არავინ გეკითხება ამიტომ წყობილებიდანა ნუ გამომიყვან!! უყვირის და ყელზე ხელს უფრო და უფრო უჭერს და უკვეხვდება რომ შეიძლება შემოაკვდეს ხელს უშვებს დგება და გადის.
ნატარიკას ხველება უტყდება და ყელს იზილავს. დარწმუნებულია რომ სისხლჩაქცევები ექნება ყელზე და თითების ნამშნევები. ტელეფონს ეძებს მაგრამ ვერ პოულობს.
ვერც უჯრებში ვერც ვერსად!
დაღლილი ჯდება და დასვენებას ცდილობს მაგრამ აწუხებს ის ფაქტი რომ რა ამოხდება თუ მართლა გაყვება ცოლად იმ ვიღაც დებილს.
-გაღაცას მოვიფიქრებ!!  ამბობს და თან შემოდის ვიღაც ბიჭი.
-შენ რაღა ჯანდაბა... ფრაზის დაბოლოება ვერ დაამთავრდა როდესაც ბიჭმა კარები დაკეტა მასთან მიირბინა და პირზე ხელი ააფარა.
-შშშ... ჩუმად კარგი?! მე მაქსის და პიტერის უმცროსი ძმა ვარ! ხელს გაგიშვებ მაგრამ არ იყვირო შენი დახმარება მინდა! ხელს ნელნელა უშვებს და ჯდება ლოგინზე.
-და რატომ გინდა რომ დამეხმარო?
-იმიტომრომ მეზიზღება ჩემი ძმები! ისინი თითქმის ყოველ თვე ძალიან ბევრ ხალხს ხოცავენ! განსაკუთრებით ქალებს !
-შენ...
-მე ჩათვალე შენი ანგელოზი ვარ! უთხრა და თავისი ანგელოზური ღიმილი აჩუქა. 
-რა გქვია?
-ჯონ ჰიუნი!
-ნატარიკა!
-მისმინე, შენი ტელეფონი მოგიტანე!- ტელეფონს იღებს ჯიბიდან.
ნატარიკა ართმევს და ხსნის.
-ჯონ ჰიუნ რა კარგი ბიჭი ხარ !ეუბნება ტელეფონს დებს და თავზე ხელს უსმევს შემდეგ კი ისევ ტელეფონს ეუბნება. ჯონჰიუნს კი გული უთბება და ადე ჰქონია რომ ნატარიკა უკვე მისი და გახდა. ნატარიკა ჯონგჰოს ურეკავს.
-ნატა?!
-კიმ მაქსი და კიმ პიტერი! ამბობს ჯონჰიუნი და იმეორებს ნატარიკაც.
ტელეფონს კი ჯონჰიუნს აძლევს.
-ჯონჰიუნი ვარ!
-ჯონგჰო მისი პირადი მცველი!
-.......... ამ მისამართზე შეგიძლია მოხვიდე მაგრამ არამგონია ეს სწორი იყოს ახლა.
-თქვენ კიჩის მემკვიდრეები ხართ?
-კი!
-ჯონჰიუნ ვიღაც მოდის მგონი! ეუბნება ნატარიკა.
-შეგატყობიენბ ყველაფერს!
უთიშავს და ტელეფონს იდებს ჯიბეში.
ნატარიკა ისე იქცევა თითქოს შეშინებულია ოდნავ და ცდილობს ჯონჰიუნს ეჩხუბოს.
-ჯონჰიუნ! -ოთახში შემოდის გაბრაზებული ბიჭი- ხომ გითხარი ჩემი მომავალი ცოლი არ შეაწუხო თქო! ეუბნება და ნატარიკასკენ ბრუნდება
-ანუ შენ ხარ ის ნაბიჭვარი ვინც გაბედა და აქ მომივანა! და ესეც შენი ძაღლია! მომენტალურად პიტერმა ჯონჰიუნს შეხედა რა დროსაც ნატარიკამ მიმიკით ანიშნა ასე უნდ ამოვიქცეო და როდესაც პიტერამ ისევ ნატარიკასკენ გაიხედა, ჯონჰიუნმა თვალი ჩაუკრა და ანიშნა რომ "დაიკიდეო".
-მომისმინე!სიტყვებს თუ არ დაუკვირდები- მიდის და ყელში წვდება, ახრჩობს- შენც სხვებივით დაამთავრებ რაც ნამდვილად არ მაწყობს! ხელს უჭერს და ბოლოს უშვებს.
-son of b*tch! ეუბნება ნატარიკა და აფურთხებს.  აფეთქებული პიტერი კი ორ ჯერ არტყავს სახეში რის შედეგადაც ნატარიკა ტუჩიდან სისხლი მოსდის.
-არარაობავ! -ეუბნება და ჯონჰიუნს უბრუნდება, ის კი სახეს ასწორებს და ვითომ პიტერის ნაირ სახეს იღებს "ბოროტულს" - როგორც ჩანს მოგეწონა ახალი რძალი!
-კი საკმაოდ! ეუბნება ჯონჰიუნი და სმირკს ირტყავს მის დასარწმუნებლად.
-ხოდა მას შენ მიხედავ და რომ გაგექცეს შენც ზედ მიგაყოლებ! დაუყვირა , ოთახიდან გავიდა და კარები მიიჯახუნა.
-ჯანდაბა!ახლოს ვერ მოვალ! კარგად ხარ? ეუბნება და ოდმავ იწევა საწოლისკენ ახლოს.
-კი კი ნუ ღელავ!
-კარგი!ტელეფონის კოდი უნდა მოხსნა ან მითხრა რომ გამოვიყენო!
საბოლოოდ ჯონჰიუნის თითის ანაბეჭდი დააყენეს რომა დვილად გაეხსნა ტელეფონი. დაურეკა ჯონგჰოს.
-მე ვარ!
-მომისმინე...
-არა შენ მომისმინე! აქ არ მოხვიდე! არ გაბედკ ჯობია რამე გეგმა შეიმუშავო თორემ აქ შენი პირდაპირ მოსვლით შენც დაიღუპები და მასაც დაღუპავ! მას 1 კვირაში აქორწინებენ ამიტომ მანამდე რაც შეიძლება დეტალურად შესწავლილი გეგმა უნდა დასახო!
-რამდენი წლის ხარ?
-21 ის!
-კარგი! თუ რამე ახალი იქნება დამირეკე და გთხოვ მასზე იზრუნე!
-კარგი! უთიშავს და ტწლეფონს იდებს. კარებს ისევე პიტერი აღებს.
-ძმაო მომილოცე! ქორწილი დაჩქარდა! მხოლოდ და მხოლოდ 3 დღე!ამბობს და გადის.
-ჯანდაბა! ურეკავს და ყველაფერს ჯონგჰოს ატყობინებს. გალფიც გაიცნო და ახლა ყველას მხოლოდ მისი იმედი აქვს.
ქორწილამდე დარჩენილია 48 საათი (2 დღე).

"The Lost"Where stories live. Discover now