"The Lost"

Part 13

-პასუხები წავედით !ეუბნება და ხელს კიდებს.
-მაცადეე!! ეუბნება და უკან ექაჩება ტელეფონს და იარაღს იღებს და კინაღამ იქცევა როდესაც ჯონგჰო ქაჩავს.
-ოე!- გარეთ გადიან და ხელს ასვებინებს ნატარიკა-ხო ა რ გადავიწყდა რამე? ეუბნება და წინ მიდის.
-ხო არ გადავიწყდა რამე აჯავრებს თავისთვის ნატარიკა მაგრამ მაინც გაიგონა ნატარიკამ და შემოუბრუნდა.
-რა თქვი?! სიცილს იკავებს ნატარიკა.
-არაფერი უფროსო! მობრუნდ ანატარიკა და დაამატა.
-ჰოდა ეგრე! თქვა და კიბეებზე ჩავიდნენ. ლიფტის ლოდინს ასე ამჯობინეს.
-ჰოდა ეგრე! აჯავრებს ისევე.
-ბიჭო!!ეუბნება და უბრუნდება მეორე სართულზე არიან და ჩერდებიან.
-ბიჭო!!!აჯავრებს ისევ.
ისეთი სასაცილო იყო თავი ვერ შეიკავა და სიცილი დაიწყო.
მაგრამ მალევე დასერიოზულდა როდესაც მიხვდა რომ ყველა მათ უყურებდა.
-რამეს ხედავთ აქ მისასტერებელს! უყვირის ნატარიკა მათ.
-ბოდიშით უფროსო!ეუბნებიან და საქმეს აგრძელებენ.
-გეყოფა მაიმუნობა დ აგამოადგი ფეხი!ეუბნება მკაცრად და ჩადიან კიბეებზე.
-მეორედ ეგეთი რამე არ დავინახო გასაგებია?!მიუბრუნდა და მკაცრად გააფრთხილა.
-გასაგებია უფროსო!ბოდიშით!
-არ მჭირდება შენი ბოდიში!შენგან იცი ემ რაც მინდა და ნუ გამამეორებიენებ! ამბობს ნატარიკა და გარეთ გადიან. საჭესთან ჯონგჰო ჯდება და გეზს საავადმყოფოსკენ იღებს. მალევე შედიან საავადმყოფოში და ექიმის კაბიენტში შედიან.
-აი პასუხები! მიაწოდა ფურცელი ექიმმა ჯონგჰოს.
-თქვენს ცოლს სამწუხაროდ...
-მე მისი ცოლი არვარ!
-ის ჩემი ცოლი არ არის! ერთდროულად ეუბნებიან ექიმს.
-მაპატიეთ.... მართალი იყო თქვენი ვარაუდი მას მართლაც ასთმა აქ, მაგრამ ამ შემთხვევაში უფრო რთული ვიდრე ჩვეულებრივი ფაზა რადგან ორგანიზმში ასევე აღმოგაჩნდათ ბაქტერია. ეს კიდევ უფრო ამძაფრებს ასთმის ნიშნებს.
-როგორ ამძაფრებს რაიმე სინპტომი აქვს ისეთი რაზეც რეაგირებაა საწირო? ეკითხება ჯონგჰო.
ნატარიკას ხასიათი იცის რომ თავს არ მოუვლის იციდ რომ ნატარიკას თვისი თავი და ჯანმრთელობა ფეხებზე კიდია.
-იცის გონების დაკარგა რაც არის იშვიათი, ასევე თავბრუსხვევაც შეიძლება გამოიწვიოს და რაც ყველაზე ცუდია ტკივილი მუცლის არეში!
-მუცლის არეში? გაიმეირა ნატარიკამ.
-როგორც ჩანს...
ექიმს სიტყვა გააწყვეტინა ნატარიკამ
-მივხვდი ექიმო მაგრამ საიდან შეიძლება ის ბაქტერია ამკიდებოდა?
-არვიცი, ეგ უკვე თქვენ უნდა გაარკვიოთ.
-ვიცი საიდანაც... ამბობს ჯონგჰო
-მე არვიცი შენ საიდან იცი!ეუბნება ნატარიკა.
-უფროსო -ამის გაგონებაზე ექიმი ცოტა შეშფოთდა- გამოცდილება მაქ მედიციბაში თან საკმაოდ კარგი! ხომ შეიძლება ბაქტერია წყლიდან...
-კი სავსებით სესაძლებელია!
ეთანხმება ექიმი.
-რაიმე მედიკამენტი უნდა მიიღოს? ეკითხება ჯონგჰო.
-დიახ -ფურცელს აწვდის ჯონგჰოს- აქ ის რამიდენიმე მხოლოდ 3 მედიკამენტია რაც აუცილებელია რომ მიიღოს და მე4 ასთმის წამლის დასახელებაა რომელიც აუცილებლად უნდა იხმაროთ. 1 თვე ნახევარში ისევ მოდით შემოწმებაზე და ვიმედოვნებ  უარესობისკენ არ იქნება თქვენი სიპტომები წასული.
შეეცადეთ დაიცვათ ჰიგიენა უფრო მკაცრად. სხვა შეკითხვები თუ გაქვთ?
-მაქვს! დავიცვა ჰიგიენა გავიგეთ.ჩემს საქმიანობასი ხომ არ შემიშლის ხელს? პოლიციასთან ვმუშაობ.
-არვიცი თქვენზეა ეგ დამოკიდებული!მე გირჩევთ რომ თავს მიხედოთ და ცოტახანი წამოხვიდეთ სამსახურიდან! ეს მხოლოდ ჩემი რჩევაა იმ მიზნით რომ თქვენი მდგომარეობა არ გაუარესდეს თორემ ეგ თქვენი გადაწყვეტილებაა მე ვერაფერს დაგაძალებთ! ეუბნება ექიმი. გამოდიან კაბინეტიდან და მანქანაში სხდებიან.
-ამას არ მოველოდი! ამბობს ნატარიკა.
-წამლები ვიყიდოთ!ამბობს, მანქანას ქოქავს დ აოსტატურად ატრიალებს საჭეს ცალი ხელით. ცალში კი საბუთები ჯერ კიდევ უჭირავს.
-კარგი რა სერიოზულად!? მომეცი აქ- გამორთმევას ცდილობს მაგრამ ხელს თავისკენ წევს ჯონგჰო
-უფროსო გთხოვს ამ უაზრობაზეც ნუ ვიჩხუბებთ!ეუბნება ჯონგჰო და ტარებას განაგრძობს.
-ხოდა თუ ჩხუბი არგინდა მომეცი! ჯონგჰო!... ეუბნება მაგრამ არაფერი გამოსდის.
-საშინლად მე.... ხმის ტემბრს ადაბლებს ნატარიკა და ჩუმდება.
-გეზიზღებით ვიცი უფროსო!  მაგის თქმა არასდროსაა საჭირო ამბობს ჯონგჰო და აფთიაქთან აჩერებს.
-ვიყიდი და მოვალ! გადადის მანქანიდან და შედის აფთიაქში. მალევე გამოდის პარკით და ჯდება მანქანაში.
-ყოჩაღ! მე დამავიწყდა და გეთქვა და ფულს მოგცემდი! ჯიბიდან ფულს იღებს და აწვდის ჯონგჰოს.
-ნატარიკა! - ეუბნება და სახეს ახლოს წევს მის სახესთან- მეც ვარ ადამიანი და ნერვები მეც მაქ !ეუბნება და უკან ბრუნდება.
-ნერვები ქონია ბიჭს ამბობს ნატარიკა და ფულს უკან იდებს ჯიბეში.
-მანდ ისიც უნდა ეწეროს როდის უნდა დალიო წერია ხო?
-კი წერია!
-კარგი! გამოართვა პარკი და უკან გადადო საბუთებიანად ჯონგჰომ თან მანქანას ატარებდა.
-ავადმყოფივით არ მომექცე!არაფერი მჭირს ისეთი!
-საერთოდ არაფერი!ვერ ხვდები რას ამბობს. საკუთარ თავზე რატაომა რ ფიქრობ?- ცენტრალურ გზაზე გავიდნენ და ნელნელა სიჩქარეს უმატა ჯონგჰომ.
-ავარიაში მოვყვებით და მერე დაისვენებ!ეუბნება ნატარიკა მაგრამ ჯონგჰო არ უსმენს.
-შეიძლება ერთხელ მაინც იფიქრო საკუთარ თავზე! გეყოფა ყველაფერში თავის მოკატუნება არ შეგიძლია ნორმალური ადამაიანივით მოიქცე?!ნუთუ ასეთი ძნელია ენდო ვიღაცას?!
უფრო და უფრო უმატებენ სისწრაფეს.
-და ვინ გითხრა რომ არავუს ვენდობი?
-შენის აქციელიდან გამომდინარეა!ხომ შეგიძლია ერთხელ...
-გენდობი!და ამას ვერ ხვდები!? უღრიალა ნატარიკამ. გვერდიდან მომავალმა ტრაილერმა კინაღამ დაამტვრია მათი მანქანა. სწრაფი რეაგირების გამი აცილება მოახერხა ჯონგჰომ, სამაგიეროდ აცილების შემდეგ საგზაო ნიშნის ბოძს დაეჯახა.
რამოდენიმე წუთით ორივე პარალიზირებული იყო. 5 წუთის შემდეგ კი გამიფხიზლდნენ.
-უფროსო? ამბობს ჯონგჰო და ნატარიკასკენ იყურება.
ნატარიკა ხმაზე თვალებს ახელს და ცოტა თავის ტკივილს გრძნობს.
-ჯონგჰო? ამბობს და მისკენ იხედება.
-კარგად ხარ?! აღარ აქვს იმის ზალა რომ მხოლოდ როგკრც უფროსი ისე უყურებდეს ნატარიკას ჯონგჰო.
-კარგად ვარ!ამბოსბ და კერების გაღებას ცდილობს რაც გამოსდის. ჯონგჰო აღებს თავის კარებს და ნატარიკას კარებთან მორბის!
გადმოსვლასი ეხმარება.
-წამლები?
-მაგის დედაც ვატირე ეხლა მაგის დროა?!
-ვაა არვიცოდი თუ გინება შეგეძლო!ეგრე რა კაცო! მეგონა მეორე შენნაირი არ დადიოდა დაემსგავსე უფროსს ცოტა! კაბი ბიჭი ხარ! ეუბნება და ჩერდება. ისევ შეტევა დაეწყო. მანქანას მიეყუდა და უკანა ჯიბიდან ამოიღო მაგრამ როგორც ჩანს გატყდა.
-წამალი!ძლივს ამოღერღა ხმა. ჯონგჰომ მანქანის კარი გამოგლიჯა და შესასუნთქი ამოიღო. თავისი ხელით შეასუნთქა სამჯერ!
-კარგად ხარ?
-უკვე კი! დაურეკე ჩვენებს ვინმეს დ ამოვიდნენ!ან მინგს დაურეკე!
ურეკავს ჯონგჰო.
-მინგ კორდინატებს გადმიგცემ და ამ ადგილას მოდი ორონდ არავის უთხრა რომ ჩვენტან მოდიხარ რაც გინდა ის მოიფიქრე!
-რამოხდა?
-ავარიაში მოვყევით დროზე!
-კარგი გათიშვისთანავე უგზავნის კორდინატებს.
-რამე გტკივა?? ეკითხება ჯონგჰო.
-ციტა თავი!მივარტყი და... მაგრამ ისე კარგად ვარ!
-ჯანდაბა! ამბობს და ნატარიკა ეხუტება. თმაზე ხელს ისმევს....
- შემესინდს უფროსო!ეუბნება და ახლა უკვე ორივე ხელით ეხუტება.
-კარგი კარგი! გეყოს! ისევ ეხუტება მაინც.
-ძალიან შემეშინდა!- მკშრდა და მისი სახე ხელებში მოიქცია- i am sorry! ეუბნება და ისევ ეხუტება.
-მინგი მოდის! ამბობს ნატარიკა და იმ წამსვე შორდება ჯონგჰო.
მალევე მანქანას აჩერებს მინგი და გადმოდის.
-უფროსო... ჯონგჰო... კარგად ხართ?
-გადავრჩით... ამბობს ნატარიკა. ჯონგჰომ კი პარკი და საბუტები მოძებნა და ამოიღო მანქანიდან.
ჩაჯდნენ მანქანაში. ორივე უკან წინ კი მინგი საჭესთან.
-როგორ მოხდა?
-სისწრაფეს..... სიტყვა ნატარიკამ გააწყვეტინა.
-სწრაფად მივდიოდით და საჭე ვერ დავიმორჩილეთ ეს იყო დ აეს. გვერდიდან მომავალი ტრაილერი ვერ დავინახეთ და აცილების მიზნით ეს ავარია მოგვივიდა ნუ სიკვდილს ჯობია! ამბობს ნატარიკა და წელზე ხელს იკიდებს. ცოტა სტკივა... ალბთა მიარტყა ავარიის დროს. კომპანიის წინ გააჩერა.
-გაჩერდი! რას აკეტებ!ეუბნება ჯონგჰის რომელიც გადასვლას აპირებდა -შენ რა ავარიით ვერ მოკვდი გინდა  შენი უფროსის უფროსებმა და ძმამ მოგიროს ბოლო?! -მიუბრუნდა მინგს რომელიც ასევე აპირებდა გადასვლას-სახლში წაგვიყვანე!
აიგნორებენ ორივე და მანქანიდან იძულებულია გადმოვიდეს.
-ამისთვის ორივეს მოგთხოვთ პასუხს! კომპანიაში შედიან.
შეხვედრაზე არიან ერთერთის თქმით ამიტომ შეხვედრის ოთახში  მიდიან! შედიან მხოლოდ ჯონგჰო და ნატარიკა.
-რა ხდება? თის კითხვას აიგნორებს ნატარიკა და სკამზე ჰდება. გალფი მაშინვე ხედავს ცოტა სისხლს მის თავზეშუბლთან ახლოს.
-ნატარიკა?! სკამიდან ეგრევ დგება და ჭრილობაზე შეხებას იწყებს.
-კარგი... მხოლოდ ნაკაწრია  ხომ ხედავ არა? არაფერი საგანგაშო!
-რა მოხდა? ეკითხება ჯონჰოს მაგრამ ნატარიკას პასუხობს.
-უბრალოდ ავარია!! ამბობს ნატარიკა მაგრამ ჯონგჰო ყველაფრის მოყოლას იწყებს რათქმაუნდა ცხუბს არ უღრმავდება და მაგაზე ხმას არ ძრავს. საყელოში ხელს კიდებს, კედელზე ანარცხებს და მუშტს ურტყავს გალფი ჯონგჰოს. ძირს ეცემა!
-რას აკეთებ!უყვირის ნატარიკა, ფეხზე დგება და თვითონ უქნევს ძმას მუშტს.
-ჭკუიდან შეიშალე! იმ ტრაილერის მძღოლს დაარტყი და არა ჯონგჰოს!
უღრიალა და ჯონგჰოს მიუბრუნდა.
-ადექი!ეუბნება და ისიც დგება. ტუჩიდან სისხლს იწმინდავს.
-გადი! და გამოვალ!
-უფრო
-ჯონგჰო!გამაფრთხილებელი ტონით ეუბნება ეუბნება ნატარიკა.
თი კი ეუბნება და რომ გავიდეს რომ ასე აჯობებს და უკვე გასულ ჯონგჰის უკან ყვება.
-ორივენი გაჩერდით და სპეკტაკლს ნუ მართავთ! ეუბნება მკარად შუზო  ორივეს.
-გალფ თუ არ დაუფიქრდები რას აკეთებ და ცივი გონებით არ იაზროვნებ საქმე ცუდად წავა!- ეუბნება იამატო- ბატარიკა წადი ახლა ორივეს დამსვიდება გწირდებათ საღამოს  ილაპარაკეთ!ამატებს იამატო. ოთახიდან გადის ნატარიკა. თი კი ლაოარაკს წყვეტს და ეუბნება ჯონგჰოს რომ უკან გაჰყვეს და ზედმეტად ნურაფერს ეტყვის.
სახლში აღმოჩდნენ ძალიან მალე!
ნატარიკა ეგრევე შედის და ხელებს იბანს ცივი წყკით რადგან ძალიან დასცხა ხელებზე იმის მიუხედავად რომ ზამთარია.
მალევე გამოდის და ხვდება რომ ჯონგჰო მას ელოდებ რომ ჭრილობა დაუმუშავოს! წინ უჯდება და ჯონგჰო ჭრილობას უმუშავებს.
დაისვენეს საღამოთი კი გალფთან წავიდნენ. ილაპარაკეს და ყველაფერი მოაგვარეს. ურთიერთობა დაალაგეს და ღამით სახლში დაბრუნდნენ.
-წამოდი!ეუბნება ნატარიკა და თავის ოთახში შედის.
-წადი ჩაიცვი რასაც იცმევ ხოლმე ღამით დრკაზე  ოღონდ! ჯონგჰო მიდის ნატარიკა აბაზანაში შედის წყალს ივლებს და პიჯამო შარვალს და მაისურს იცმევს.
ოთახში კი ნატარიკას სკამზე მჯდომიარე ჯონგჰო ხვდება რომელიც ნატარიკას წიგნაკს ათვალიერებს.
-ძველია ახლა აღარ ვხმარობ! ეუბნება ნატარიკა მის ხმაზე კი წიგნაკს უკან აბრუნებს.
-აქ რისთვის დამიბარეთ უფორო?
-აქ რისთვის დამიბარეთ უფროსო?
-აჯავრებს და საწოლტან მიდის-საცეკვაოთ.. მოდი დღეს აქ დაიძინებ!
ეუბნება და გვერძე ხელს ურტყავს.
-მარტო ძილი არმინდა! ამბობს და წვება, გვერდით კი ჯონგჰოც უწვება.
-მე უკომფორტოთ არ ვგრძნობ თავს და თუ შენ გრძნობ შეგიძლია...
-არა... აქამდეც დაგვძინებია ერთად!
-ხო... ფილმის ყურების დროს! ეხლა ფილმის გარეშეც დავიზინებ სასინლად დავიღალე! ამბობს და ტრიალდება, ჯონგჰოს ზურგს აქცევს.
რამოდენიმე წუთში კი წელზე ხელს გრძნობს.
-შეგცივდა? ეკითხება ნატარიკა და მისკენ იწევა. საბოლოოდ ჯონგჰო უკნიდან არის მიხუტებული ნატარიკას.
-ზამთარია!
-მიყვარს ზამთარი!ამბობს ნატარიკა და ცუმდებიან. მალევე კი ორივეს ეძინებათ. 
დილით ნატარიკას სუნთქვის უკმარისობის გამო ეღვიძება. ჯდება და ისუნთქავს.
ყელი საშინლად ტკივა! ეძინება მაგრამ არუნდა დაძინება ამიტომ დგება, ტანსაცმელს არჩევს. აბაზანაში შედის ხელ-პირს იბანს გამოსაფხიზლებლად. იცმევს შავ ჯინს, წელამდე აქვს ამიტომ ქამარს იყენებს რადგან წვრილი წელის გამო ჯინსებზე იძულებულია ყოველთვის იხმაროს ქამარი. ზევით რბილ მარალყელიან და გრძელმკლავებიან როლინგს (მუქ იასამნისფერს). წინ იტანიებს რადგან თავისი საყვარელი ქამარი გამოჩნდეს რომელიც ლამაზია. სუვენირები უყვარს მაგრამ დიდად გამოპრნაჭვის რა გითხრათ, ამ ჯერად როლინგზე გარედან ლამაზ ყელსაბამს იკეტებს რომელიც თავისმა ძმამ აჩუქა წინა წელს.
გამოდის ოთახში იმ ბრელოკს ეძებს რომელიც იყიდეს პარკში იღებს, ასევე ტელეფონს იარაღსა და კუნაისაც. თავის ადგილებზე იდებს და დაბლა ჩადის. მის მცველს ისევ ძინავს ამიტომ სულ სიმშვიდეშია.
დაბლა ჩამოდის და თან ტელეფონს იდებს უკანა ჯიბეში. გასაღებს იღებს ჩამოკიდებულს საკიდზე და ბრელოკზე კიდებს, ამის სემდეგ კი ქამრის გასაყრელზე კიდებს. სამზარეულოში შედის და კაპუჩინოს იკეთებს! სანამ ყავა კეთდება მანამდე მაცივარს აღებს და ცდილობს რამე ტკბილი მიძებნოს, რაღაც ნამცვარს ამჩნევს რომელიც სავარაუდოდ ქოქოსისაა. იღებს და 2 ნაჭერი ხვდება. ერთცალს თეფშზე იღებს ერთს კი მაცივარში ათავსებს.
საუზმის წინ 2 წამალს სვამს და შემდეგ საუზმობას იწყებს. ნამდვილად ვერ დაუწუნებს ამ ნამცხვარს ვერაფერს! თან საუზმობს და თან ტელეფონში "shadowhunters" უყურებს. ის ორი წამალი საუზმისა და ვახშამის  ჭამის წინ, ხოლო მესამე წამალი სადილის ჭამაში უნდა დალიოს. ჩართულია სერიალში ვერც ამჩნევს როგორ დგას ჯონგჰო სამზარეულოს კედელზე მიყუდებული და უკვე 2 სურათის გადარება მოასწრო.
-უფროსო? ამ ხმაზე ოდნავ ხტება ნატარიკა და ყავა სცდება.
ხველება უტყდება. ჯონგჰო კი ხელსახოცს აწვდის.
-ჰეჰე!
-გაგაცინებ მე შენ სადაც საჭიროა!ეუბნება და ყურებას განაგრძობს. 
ჯონგჰო კი ყავის კეთებას იწყებს.
-სახლში არ ცივა მაგრამ მანდამაინც უმაიკოდ სიარულს ნუ შეეჩვევი! ეუბნება ნატარიკა და ბოლო ლუკმას იდებს ნამცხვრის.
-კარგი.... -მაცივრის კარი გამოაღო და ნამცხვარი გამოიღო- ესეც შეჭამე თუ გინდა- ეუბნება და თეფშზე უდებს ნამცვარს.თვითონ კი ყავას სვამს.
-ყავა აღარ დამრჩა ამიტომ... არმინდა! ამბობს და ადგომას ცდილობსმაგრამ მხარზე აწვება და ისევ ადგილზე სვამს ნატარიკას ჯონგჰო.
-ეს აიღე!ეუბნება და თავის ყავას აძლევს.
-შენ გაიკეთე მაშინ! ეუბნება და ყავას ართმევს. სვამს და ისევ ყურებასა და ჭამას განაგრძობს. ჭიქა გარეცხა ჯონგჰომ და ისევ ყავის კეთებას შეუდგა.
-დავიჯერო არ გცივა?
-არა.... უფროსო თუ გინდათ მაიკას...
-არა იყოს ასეც კარგად ვარ! ეუბნება და სმირკს ირტყავს სახეზე.
ჯონგჰოს ეცინება და თმას ისწორებს. ყავას იღებს და სკამზე ჯდება. თვითონაც იწყებს ყურებას.
-ამდენს ვერ შევჭამ! ამბობს ნატარიკა, კოვზით ირებს ლუკმას და ჯონგჰოს პირთან მიაქვს.
-შეჭამე თორე შემოგარტყი რაღაცა.. ვერ შევჭამ ამდენს! ჯონგჰოც ლუკმას იდებს და ხვდება რომ ძალიან გემრიელია ნამცხვარი მაგრამ ცდილობს არ შეეტყოს.
-ვიცი ძააან გემრიელია... ეუბნება და კიდევ ერთ ლუკმას უდებს, ისე რომ ერთი წუთითაც არ აშორებს თვალს ეკრანს.
ტელეფონზე ურეკავენ ნატარიკას. მინგია სერიალს თიშავს და პასუხობს.
-გისმენ!
-უფროსო?! მერიდება....-არ დაამტავრებინა საუბარი რომ ტელეფონი გალფმა გამოსტაცა ხელიდან მინგს-მართას და გაბის შენი ნახვა უნდოდათ ნუ გაბის, აშკარად მოეწონე ბავშვს.
-მერე მე რა ვქნა!
-ჩემი ხათრით შეგიძლია ცოტახანი რომ...
-არა!
-გთხოვ!
-არა! ეუბნება მკაცრად ნატარიკა.
-რახდება? ეკითხება ჯონგჰო და ნამცხვრის ჭამას ასრულებს.
-შენი უფროსი დაამშვიდე გაბი დ ამართ აუნდა მოვიყვანოოო! უყვირის ისე რომ ჯონგჰოც იგებს და უთიშავს.
-შენი!ამბობს ნატარიკა და კიდევ თავიდან დარეკვას ცდილობს.
-უფროსო?! ეუბნება ჯონგჰო და ფეხზე დგება.
-გაჩუმდი! არმინდა პატარა არსებები სახლში.. ისეც კარგად ვარ! ტელეფონს ხსნის მაგრამ ჯონგჰოხელს ადებს და დაბლა აწევინებს.
-ჩემი ხათრით!
მკვლელის თვალებით უყურებს ნატარიკა.
-კარგი მერე რაც გინდა ის მიქენი მაგრამ ჩემი ხათრით!თან ხომ იცი არა ვერაფერს მოუხერხებ შენს ძმას!
-ჯონგჰო! ეუბნება მკაცრად.
-უფროსო?! -ედუდღუნება ჯონგჰო და ცალი ხელით ნატარიკას სახეს ხელში იქცევს.
-მცველო! მოგხვდება!ეუბნება და ხელს იშორებს.
-ნატა?! ისევ აგრძელებს დუდღუნს.
-არ მომიცია შენთვის საზელის დაძახების უფლება მგონი! ეუბნება ნატარიკა და მაგიდასთან მიდის. იღებს ჭირჭელს და გასარეცხში დებს. რეცხვას იწყებს
-i am sorry! ამბობს ჯონგჰო მაგრამ ნატარიკა ვერ ხვდება რატომ! მელევე უკნიდან ეხუტება ნატარიკას.
-მომშორდი! ეუბნება გაბრაზებულად ნატარიკა.
-თუ გიყვარვარ?!
- და ვინ გითხრა რო... მაგ სიტყვას ვე რვიტან! ეგ? ეუბნება ნატარიკა და ჭურჭელს ავლებს წყალს.
-კარგი.... თუ ოდნავ მაინც მცემ პატივს როგორც ადამიანს!
-ტვინს ძალიან მი.. აღარ დაასრულა ნატარიკამ. წყალი მოკეტა და ხელები გაიწმინდა. მოიშორა ჯონგჰო და მისარებში გავიდა. მდივანზე დაჯდა და თავი ხელებში ჩარგო.
-წადი ჩაიცვი ეგრე არ დახვდე ჩემს ძმას თორე უკვე მეზარება შენი დაცვა მისგან!ეუბნება ნატარიკა და წვება.
-მადლობა უფროსო!
-დროზე სანამ გადავიფიქრე!ეუბნება და თვალებს ხუჭავს. ჯონგჰო ზევით ადის და ჰუდს იცმევს პირველი რაც ხელში ხვდება. თან იცმებს და თან ჩამოდის კიბეებზე.
-ცუდად ხარ?
-....
-უფროსო?
-ჰმმმმმ...
წინ იმუხლება და ნატარიკას უყურებს.
-გძინავს?
-არა ვცეკვავ!იმხელაზე დაუყვირა ჯონგჰოს რომ ადგილზე შეხტა.
გაეცინა...
-სისულელეების ლაპარაკს მოეშვი!ეუბნება ნატარიკა.
-კარგი კარგი! კარზე ზარია.
ჯონგჰო მიდის და აღებს.