"The Lost"

Part 15

-მეც ეუბნება და ეცინებათ.
-უფროსო?
-ჰმმმ...
-რაღაც მინდა გითხრათ მაგრამ ვიცი რომ გაბრაზდებით!
-მაშინ არ მითხრა!ეუბნება და გვერძე მსიკენ ტრიალდება. ჯონგჰო კი თავზე ხელს უსმევს.
-იქნებ სჯობს ცოტახანი დაისვენოთ!ახალი წლის შვებულება რომ მოიწყოთ?
-საიდან მოგაფიქრდა ეხლა ეგ? ეუბნება და თვალებს ხუჭავს.
-თქვენზე ვზრუნავ!... ამ წლების განმავლობაში კარგად გაგიცანით და ვიცი როგორი ძლიერი ადამიანი ხართ, მაგრამ ყველას სჭირდება დასვენება...განტვირთვა!
-არა!
-რატო?
-სეჰუხომ არ დაგავიწყდა! ჯერ კიდევ ვალი მაქვს გადასახდელი მაგ ნაბიჭვართან!
-ახლა მაინც ვერაფერს ვიზამთ!გალფის წასვლა! შენი ჯანმრთელობის მდგომარეობა! ყველაფერი ერთად დაემთხვა!
-არმინდა კომპანიის დატოვება!
-მიზეზები არ გელევათ უფროსო! ეუბნება ჯონგჰო და თმებიდნა ხელს აშორებს. დგება და სამზარეულოში გადის. წამალს იღებს და ნატარიკასთან ბრუნდება.
წამალს ასმევს და ისევ აწვენს.
რამოდენიმე საათის ძილის შემდეგ ეღვიძება ნატარიკას. საწოლში წოლა აღარ უნდა. თავლს ავლებს ოთახს და ჯონგჰოს თბილ ჟაკეტს ხედავს. დგება და იცმევს. გადის სამზარეულოში. სკამზე ჯდება. რამოდენიმე წუთში კი ჯონგჰო შემოდის სამზარეულოში.
სიცხეს უსინჯავს და შედარებით კარგადაა ტემპერატურა მაგრამ ბოლომდე მაინც არაა გამოკეთებული.
-გშია?
-მშია ერთდროულად ამბობენ.
-რას შეჭამ?
-რამე ცხელს,!
-დაფლინგები გვაქვს გაყინული!
-კი რა! ძალიან მშია! ამბობს ნატარიკა, ხელებს მაგიდაზე აწყობს და ზედ თავს დებს. ჯონგჰო კი მზადებას შეუდგა. 10 15 წთი არც განძრეულა ადგილიდან ნატარიკა.
-დაგესვენა! ეუბნება ჯონგჰო.
-აქ მირჩევნია შენთან ერთად!
-ესეც უკვე მზადაა! ამბობს დ ათეფშებს აწყობს. ნატარიკა სწორდება და თეფშს იდებს.
ჯონგჰო თეფშების რეცხვაას იწყებს ჭამის დასრულებისთანავე.
ნატარიკა ისევ სკამზე ზის და ჯონგჰოს აკვირდება. ჭურჭლის რეცხვას რჩება და მისკენ ბრუნდება
-რამოხდა?  ეკითხება ჯონგჰო.
-ვფიქრობ რამდენად კარგი აზრი იქნება თუ ახალწელს სამდე წავალთ!
სკმაზე დაჯდა ჯონგჰოც.
-სად გინდა რომ წახვიდე? მითხარი და გირჩევ რამეს!
-არვიცი!
-პარიზი, ამტერდამი, კიდევ... იაპონიაც ძალიან ლამაზია ზამთარში.
შეგიძლია ტოკიოში წახვიდე მაგარი იქნება! ეუბნება ჯონგჰო მხიარულად.
ნატარიკას გაეღიმა.
-სულელი ხარ!
-სულელი ვარ?
-კი
-რატო? ეკითხება და ბრაზდება.
-რატო -აჯავრებს ნატარიკა- აბა რო ლაპარაკობ მხოლობითში სულელი ხარ აბა რა ხარ! შენი აზრით მარტო ვაპირებ სამდე წასვლას და ახალი წლის შეხვედრას?!
-გალფი ვერ მოდის, შუზო და იამატო ვერა ეგენი ერთად ხვდებიან ყოველ ახალწელს. თი უნდა წაიყვანო ხო? ეკითხება მხიარულად.
-არა! ეუბნება გაღიზიანებული ტონით.
-......
-მოვიფიქრე!-ამბობს ნატარიკა და ჯონგჰოს უყურებს
-რა? ეუბნება მხიარულად.
-ტოკიოში წავიდეთ რადგან შენ გინდა, მერე კი ნორვეგიაში-ბერგენში წავიდეთ, ზამთარში ძალიან ლამაზია. ეუბნება ნატარიკა, თვალს უკრავს და დგება.
-კარგი აზრია?? -ამბობს ჯონგჰო და იაზრებს ნატარიკას ნათქვამს დგება და უკან მიჰყვება, უკნიდან ეხუტება-მე და შენ?
-რატო გიკვირს? უბნება ნატარიკა.
-უკვე აღარ -გახარებული ეუბნება და ლოყაზე კოცნის.
-საუკეთესო ვარ ვიცი!ამბობს თავმომწონედ ნატარიკა და  ეცინებათ. 5 დღის შემდეგ გალფი წავიდა საქმეზე. ამის შემდეგ კიდევ სამი დღის მერე ნატარიკა და ჯონგჰო ტოკიოში გაემგზავრნენ. თიმ იამატომ და შუზომ მოუწონათ ეს იდეა და ძირფესვიანად დაარწმუნეს რომ მათთვის ეს კარგი იქნებოდა. მითუმეტეს ნატარიკასთვის, გააცილეს აეროპორტიდან. დიდხნიანი ფრენის შემდეგ ტოკიოშიც მიაღწიეს.
-იამატომ და შუზომ რომ მისამართი მოგცეს ხომ გაქვს? ეკითხება ნატარიკა ჯონგჰოს და აეროპორტიდან გასასვლელ გზაზე მიდიან.
-კი მე მაქვს!ეუბნება დ ა ფურცელს აწვდის. იამატომ და შუზომ მათ ნაცნობთან მოაგვარეს საქმე რომელიც შუზოს ბებიის მეგობრის შვილია. მოკლედ, იმდენად კარგი ურთიერთობა აქვთ რომ სახლი 15 დღით თავიდან უფასოდ მაგრამ შემდეგ დაითანხმეს ჯონგჰომ და ნატარიკამ და ფულიც გადაუხადეს წინასწარ. იმ უბანში სადაც ის სახლი დგას ორ რიგადაა ჩაწყობილი სახლები ხის.
მისვლის თანავე იქ დახვდათ შუზოს მეგობარი და გასარები მისცათ. ბარგი შეიტანეს და სითბო იგრძნეს როგორც ჩანს კარგი დახვედრა მოუწყეს.
-რა კარგია სითბო! ამბობ ს ნატარიკა და მოსაცმელს იხდის. ბუხართან მიდის და თბება.
-ნამდვილად!ეუბნება ჯონგჰო და ჩანთას დაბლა დებს.
-15 დღე გვაქვს ტოკიოს საოცრებების სანახავად! ეუბნება ნატარიკა და გარეთ აკვირდება ეზოს როგორ ეცემა ლამაზად ფიფქები.
15 დღის განმავლობაში ალბათ დაიზეპირეს ტოკიო. უამრავი ლაამზი და კარგი მოენტები და მოგონებები შექმნეს. შუზოს, იამატოს და თისაც ელაპარაკებოდნენ და ათვალიერებინებდნენ ტოკიოს. ბევრი საინტერესო და სახალისო ისტორიები გადახდათ! ბევრი ლამაზი სურათიც გადაიაღეს და გადაუღეს
ბუნებას!
ნატარიკას კი გულის სიღრმეში ძალაიან ეშინოდა იმის რომ გალფს რამე მოუვიდოდა! ეშინოდა რომ კიდევ დაკარგავდა ძმას რომელიც ძლივს იპოვნა რომელსაც ეძებდა! მისი გული კი გრძნობდა რაღაც ავის მომასწავებელს მაგრამ ცდილობდა არ ეფიქრა ცუდზე! მაგრამ არ გამოუდიოდა...
სწრაფად გავიდა ეს 15 დღე. ბერგენში წავიდნენ! რთულად მაგრამ მალევე იპოვნეს სახლი. ფული გადაუხადეს და ბარგიც დაალაგეს. სახლი საახალწლოდ მორთული დახვდათ ნაძვის ხეც. საკმაოდ თბილად დახვდათ! დაუვიწყარი მოგონებები! გართობა, სურათები - ვიდეოები. უამრავი რამ რაც მათ თავს შეახსენებს
წლების შემდეგ. 31 დეკემრები - ახალ წლამდე 5 საათი.
-სახლში არ წავიდეთ?-ეკითხება ნატარიკა ჯონგჰოს. პარკში სეირნობენ, თოვლში. შორიდან კი სიმღერის ხმაც ისმოდა.
-გცივა?
-არა კაცო!
-მაშინ... ეუბნება და კაშნშს აძრობს და გარბის - მოდი აიღე და დახურდები!ეუბნება და მირბის.
-აუუუუ......  წუწუნებს და მისდევს. იმდენი ირბინეს რომ იმ შემაღლებულ ადგილამდე მივიდნენ საიდანაც სიმღერის ხმა მოდიოდა. არც ისე ბევრი ხალხია სიცივის გამო ალბათ. მღერიან და ერთობიან.  გაჩერდნენ და რმაოდენიმე წუთით უსმენდნენ მუსიკას.
-მცივა! ეუბნება, ჯონგჰო კი იმწამსვე უკეთებს კაშნს. ოდნავ აკაკანკალებს მერე კი თბება.
-ცოტახანი გავჩერდეთ? ეკითხება ნატარიკას და როგორც 1 თვის წინ ტაილანდში ზუსტად ისე ცაადებინა ხელი თავის ჯიბეში.
-როგორც ყოველთვის! ეუბნება ნატარიკა და წინ უდგება.
-ჩემს ჯიბეებში ჩაყავი! ხელს ნატარიკას ჯიბეებში ყოფს, ნატარიკა კი ხელს კიდებს.
-უფროსო?
-ჰოუ!
-საუკეთესო უფროსი ხარ!
-ვიცი დედი ვიცი! ეუბნება სიცილით.
-მაგრამ დამპალი! ეუბნება სიცილით და მაშინვე ჩერდება როცა ნატარიკა ხელზე პწკენს.
-მოკეტე თორე მოგხვდება! ეუბნება და მუსიკაზე გადააქვს ყურადღება.
ერთერთმა ფოტოგრაფმა გოგომ მიაქცია მათ ყურადღება და მასდაუნებურად სურათის გადაღება მოუნდა. რამოდენიმე მაგრამ ულამაზესი ფოტოები გადაიღო. მიუახლოვდა ნატარიკას და ჯონგჰოს და გაუწოდა. ჯონგჰომ გამოართვა და  მადლობა გადაუხადა. მხარზე თავი ჩამოადო ნატარიკას და სურათებს დახედა.
-ეეეე!
-ლამაზი ფოტოებია! ამბობს ნატარიკა.
-გეთანხმები! ეთანხმება ჯონგჰო და ნატარიკას ჯიბეში აბრუნდებს ხელს სურათებიანად. თვითონაც იმღერეს საახალწლო  სიმღერა და გაერთნენ.
-ეგეც აიღე! უთითებს სასმელზე. ჯონგჰოც იღებს და კალათაში დებს.
-მგონი მეტი არაფერი გვინდა! ამბობს ნატარიკა და სალაროსთან მიდიდან. იხდიან და პარკებით ხელში ტაქსში ჯდებიან. სახლში შეაქვთ.
-ჯანდაბა!ამბობს ნატარიკა და პარკებს დებს მაგიდაზე.
-3 საათიღა დარჩა ახალწლამდე!ეუბნება ჯონგჰო და ამოლაგებას იწყებს.
-სპაგეტს გავაკეთებ!ამბობს ნატარიკა როდესაც ამთავრებენ ამოლაგებას.
-მე მაგიდას გავაწყობ! ამატებს ჯონგჰო. ყველა თავის საქმეშია ჩართული. სუფრა იმ ოთახში გააწყვეს სადაც შუშებიანი აივანია.
-მორჩი?
-კიი! უყვირის სამზარეულოდან ჯონგჰო.
-კარგი! ეუბნება და კიბეებს გაუყვება.
-უფროსო?
-შხაპს მივიღებ!გავთბები! ეუბნება და ოთახში შედის. სპორტულ თბილ ლურჯ შარვალსა და საახალშლო წითელ ჰუდს ირჩევს. შედის აბაზანაში..მალევე ამთავრებს და გამოდის. იცმევს და დაბლა მიდის.
ჯონგჰო კი ტელეფონში ძრომიალობდა.
-ამოყავი ტელეფონიდან თავი და ვჭამოთ! მშია! ეუბნება ნატარიკა და ოთახში მიდის. სამზარეულოდან კერძი გამოაქვს ჯონგჰოს და ვახშმობას იწყებენ. ნატარიკასთვის ახალი წელი ერთადერთია რომელიც უყვარს და შეუძლია რომ აღნიშნოს.
მისთვის დანარჩენი დღესასწაულები არარსებობს. ახალიწელია ის დღე როდესაც ყველაფერსა და ყველას ივიწყებს და ცხოვრობ-ატარებს დროს ისე როგორც მას უნდა!
-მართლა ძააან მშიოდა! ამბობს ნატარიკა და ჩანგალს დებს მაგიდაზე. 
-მალე უნდა ჩავიდეთ ტაილანდში! კონტროლი გიწევს! ეუბნება ჯონგჰო როდესაც ნატარიკა შესუნთქვას მორჩა ასთმის გამო.
-კი... სახლი მო...... -სიტყვა გააჩერა-არაფერი! ამბობს და დგება. თეფში მიაქვს სამზარეულოში. ეყრდნობა მაგიდას და თავს დაბლა სწევს.
-უფროსო? ამბობს შეშინებულად ჯონგჰო, მაგიდაზე დებს თეფშს და ნატარიკას იჭერს.
-კარგად ვარ!კარგად ვარ! ეუბნება ორჯერ თავისუფლდდება და გადის.
ჯონგჰო კი თეფშებს დებს სარეცხ მანქანაში. მაგიდა რამოდენიმე წუთში ალაგებულია. ჯონგჰო გადის თუ არა ნატარიკას ძებნას იწყებს. მალევე კი პოულობს იმავე ოთახში სადაც ივახშმეს. უკან ჩერდება რადგან ტელეფონზე ლაპარაკობს.
-რამე ახალი არის? ეუბნება ნატარიკა მაგნუსს ტელეფონზე. ჯონგჰომ კი არ იცის ვის ელაპარაკება კედელს ეყუდება და უსმენს.
-ჯერჯერობით არაფერი ისმის! ვცდილობ რომ დავუკავშირდე! ნუ იღელვებ შენი ძმა უვნებლად დაგიბრუნდება! ეუბნება ტელეფონში რაც გარეთაც ისმის და ჯონგჰოც იგებს.
-მაგნუს!არმინდა ურთიერთობა გაგვიფუჭდეს! ამიტომ უბრალოდ გეუბნება და გაფრთხილებ რომ თუ ძემი ძმა თურქეთიდან უვნებლად და ცოცხალი არ ჩამოვა ამისთვის იცი რომ პასუხს შენ აგებ! გაფრთხილებ!
-ეს ჩემი შემოთავაზება იყო მაგრამ ეს ყველაფერი ჩემი გადასაწყვეტი არ იყო! ეუბნება მაგნუსი.
-რას ნიშნავს შენი გადასაწყვეტი არ იყო?! ოდნავ ხმამაღლა ეუბნება ნატარიკა და სიარულს იწყებს. ჯონგჰოს ამჩნევს, ტელეფონს იშორებს და დინამიკს რთავს. მაგიდაზე ათავსებს ტელეფონს და სიარულს აგრძელებს.
-მეც დამავალეს ეს ყველაფერი!
-მაგნუს! დაფიქრდი და ყველაფერი თავიდნა ბოლომდე თქვი! ეუბნება ჯონგჰო.
-მოკლედ! აშშ ში არსებულმა მთავარმა ბანდამ შერშეკრულება გააფორმა სეჰუსთან. მე კი როგორც ელჩი დამემუქრნენ და თუ იმას არ შევასრულებდი რასაც მეტყოდნენ ალეკს მოკლავდნენ.
-და ამის გამო დაგავალეს რომ ჩვენთან მოსულიყავი და ეს ყველაფერი შემიგეთავაზებინა!? ეუბნება ჯონგჰო გაბრაზებულად. ნატარიკა კი მაგიდას ეყრდნობა.
-სხვა გზა არ მქონდა! შენი ძმის სიცოცხლის საფრთხეში ჩაგდებას არ ვაპირებდი სხვა გეგმა მქოდნა მაგრამ არ გამოვიდა! შენმა ძმამ ყველაფერი აურია!
-და ახლა რა ჯანდაბა უნდა გავაკეთო მაგნუს!!უყვირის ნატარიკა.
-ვიცი როგორია საყავრელი ადმიანის სიკვდილზე ფიქრი!მეც ახლა იგივე მდგომარეობაში ვარ! ალეკის და გალფის სიცოცხლეებს ემუქრებათ საფრთხე! უნდა ვუთანამშრომლობთ და მოვიმოქმედოთ რაღაც!
-მაგნუს! იწყებს ლაპარაკს ჯონგჰო მაგრამ ნატარიკა აჩერებს.
-ახლა რატომ გვეუბნები ამ ყველაფერს!
-აქამდე არ შემეძლო ამის თქმა ხომ გითხარი  ალეკის სიცოცხლეს საფრთხე ემუქრებოდა!
-ჩემი ძმის სიცოცხლეს არ ემუქრება საფრთხე!უყვრიის ნატარიკა, ხელები უკანკალდება და თმებს ნრვიულად უკან იწევს. სიარულს იწყებს.
-ჰეი ჰეი! დამშვიდდი! -ეუბნება ჯონგჰო და  მაგნუსს მიმართავს- რარაც უნდა მოვიმოქმედოთ!რაც შეიძლება მალე გაარკვია გალფის შესახებ ინფორმაცია! ხვალ ტაილანდში მოვფრინავთ და შევხვდეთ! ამის შესახებ არავის უთხრა და ფრთხილად იმოქმედე! ხვდები ალბათ ეს ყველაფერი ზედმეტად სარისკოა!
-ვხვდები! ხვალ შემხვდეთ და... უბრალოდ მართლა მწუხვარ ნატარიკა! ტელეფონი გაუთიშა ჯონგჰომ.
-მწუხვარო ჯონგჰო! წუხს ღმერთო შენ ნუ შემშლი ჭკუიდან!- ისევ სიარულს აგრძელებს. ჯონგჰო უკან ედევნება- წუხს! წუხს იმაზე ალეკს რამე არ მოუვიდეს და იმაზე არ ფიქრობ გალფს რომ რამე მოუვიდეს! უყვირის ჯონგჰოს და ტრიალდება. ისევ სიარულს აგრძელებს.
-ჯანდაბა! ისევ თმებს იწევს ნერვიულად. მაგიდაზე რამოდენიმეჯერ ხელს არტყავსდა ეყრდნობა. ჯონგჰო კი აჩერებს და მუშტზე ხელს კიდებს.
-გეყოს! ეუბნება და გვერდიდან ეხუტება.
-გალფს სახსალამათს და უვნებელს ჩაგაბარებ! ეუბნება და თავზე ხელს უსმევს.
-ჩემი ძმა ცოცხალი თუ არ დაბრუნდება ჯონგჰო! -ახედა ფსიქოპატის თვალებით ნატარიკამ- თითოეულ ადამიანს ამოვხოცავ , დავანაკუწებ! ვისაც კი შეხება ჰქონდა ამ გარიგებასთან! არავის... ვიმეირებ არავის არ შევარჩენ არც ერთ უბრალოდ ნაკაწრსაც კი ჩემი ძმის სხეულზე! იცოდე თუ ოდნავადაც კი ეცდები რომ შემაჩერო!... -ცოტახანი გაჩერდა და თვალებში უყურებდა ჯონგჰოს, უჭირდა იმის თქმა რაც ახლა უნდა ეთქვა - არც შენ დაგინდობ ჯონგჰო!! -ეუბნება და თვალები უცრემლიანდება - ვიმეორებ არც შენ! ეუბნება და მაგიდას ეყრდნობა. ჯონგჰო მისკენ აბრუნებს და იხუტებს. ნატარიკაც ეხუტება!
-უფროსო თქვენს წინააღმდეგ არასდროს წავალ! ეუბენბა და უფრო მაგრად ეხუტება.
-დამშვიდდი! მხოლოდ დღეს და ხვალთ დავგეგმავთ როგორ გავარკვიოთ გალფზე ინფორმაცია! მენდე!ეუბნება და თავზე ხელს უსმევს.
-10....9..8...7....6...5....4...3....2....1
-happy new year!!! ეუბნებიან ერთმანეთს და ალკოჰოლური სასმელით სავსე ჭიქებს აჭახუნებენ.
მთელი 3 საათი სვავდნენ. დილის 4 ის წუთებზე ჩაეძინათ და დილის 7 ზე გაიღვიძეს ტაილანდში წასვლის გამო. ტაილანდში მეორე დღის დილის 11 ზე ჩავიდნენ.