ျဖဴစုတ္စုတ္ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို ကိုင္ၾကည့္္မိလိုက္ေတာ့ ေအးစက္ေသာအထိအေတြ႕ကို ခံစားလိုက္ရပါသည္ ။ ထု႔ိေၾကာင့္ ပဒုမၼာ ဟာ မုျဒၵာ ရဲ႕လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို သူ႔လက္နဲ႔ဆုပ္ကိုင္ေပးထားရင္း ေႏြးေထြးလာေအာင္ ဆုပ္နယ္ေပးေနမိသည္ ။
" အစ္ မ ေတာ္ ... "
မုျဒၵာ ၏နႈတ္တစ္စုံမွ တုိးသဲ့သဲ့ေလးညည္းတြားေရ႐ြတ္သံကို ၾကားလိုက္ရသျဖင့္ ပဒုမၼာ ရဲ႕မ်က္၀န္းတို႔က ၀ိုင္းစက္သြားေလသည္ ။
" စရီ ... သတိကပ္ၿပီလား ... အစ္မေတာ္ရဲ႕အသံကို ၾကားရလားဟင္ ... "
မုျဒၵာ ၏နား အနားသို႔တိုးကပ္၍ ညင္သာေသာအသံျဖင့္ ေမးလိုက္ေတာ့ အေျဖစကား ျပန္မၾကားခဲ့ရေခ် ။
" အဲ့လိုပဲ စေရာက္လာကတည္းက တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ သခင္မကိုသာ ေယာင္ယမ္း ေရ႐ြတ္ေနတာပါပဲ ဘုရား ... "
သလြန္ေျခရင္းတြင္ ဒူးတုတ္ခစားလ်က္ရွိေသာ အထိန္းေတာ္ႀကီး ခင္ဦး ကေလ်ွာက္တင္ေလသည္ ။ အဖ်ားကႀကီးေနၿပီး နဖူးကအပူခ်ိန္က ေလ်ာ့က်မသြားခဲ့ ။
" အပူရွိန္က နည္းနည္းေလးေတာင္မွ ေလ်ာ့မက်သြားေသးဘူး ... ခင္ဦး ေရ .. "
" ဘုရား .. "
" ခ်ည္ပု၀ါတစ္ထည္နဲ႔ ေရထည့္ထားတဲ့ဖလားတစ္လုံး ယူခဲ့ပါကြယ္ .. ခပ္ျမန္ျမန္ေလး .. "
" မွန္ပါ့ ဘုရား .. "
ညအေတာ္နက္ေနၿပီမို႔ မယ္ေတာ္ႀကီးကိုေတာ့ အိပ္ေဆာင္ေတာ္သို႔ ျပန္ႂကြခိုင္းလိုက္ကာ ပဒုမၼာ ဟာသူ၏ညီမေတာ္အား ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် မအိပ္မေနပဲ ျပဳစုေပးေနခဲ့သည္ ။ ခင္ဦး ယူလာေပးသည့္ ခ်ည္ပု၀ါအား ေငြဖလားထဲသို႔ထည့္၍ ေရကိုိုိစိုေနေအာင္ဆြတ္ၿပီးေတာ့မွ ျပန္ညႇစ္ခ်လိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္ ပု၀ါစကို ေလးေခါက္ခ်ိဳးၿပီး မုျဒၵာ ရဲ႕နဖူးေပၚသို႔ တင္ထားေပးလိုက္သည္ ။
" ေဆးတိုက္ဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္ပါၿပီ ဘုရား .. "
ေဆးရည္ထည့္ထားသည့္ ပန္းကန္လုံးကိုကိုင္၍ အိပ္ေဆာင္ေတာ္အတြင္းသို႔ ၀င္လာသည့္ သမားေတာ္ႀကီးကိုျမင္ေတာ့
" ေပးေပး သမားေတာ္ႀကီး .. အကြၽန္ုပ္ကိုယ္တိုင္ တိုက္ေတာ္မႈမယ္ .. "
YOU ARE READING
နှောင်ကြိုး ၊ ေနွာင္ႀကိဳး
Historical Fictionအင္း၀ေခတ္ (ရတနာပူရမင္းေနျပည္ေတာ္)ကို အေျခခံ၍ ေရးသားထားေသာ စိတ္ကူးယဥ္ ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္သာျဖစ္သည္ ။ အင်းဝခေတ် (ရတနာပူရမင်းနေပြည်တော်)ကို အခြေခံ၍ ရေးသားထားသော စိတ်ကူးယဉ် ဇာတ်လမ်းလေးတစ်ပုဒ်သာဖြစ်သည် ။ Written by JE Rain.
