Secretly Married To My Professor √ [SB19 PABLO]

1

Liana's POV

''Liana! Di ka pa ba tapos? Malalate ka na!'' nakita ko siyang nasa lamesa, taking a sip of his brewed coffee.

Hindi man halata but he... Really really hates me. Hindi ko din alam kung bakit ako pumayag na ikasal dito. I was jut sixteen years old and he is twenty one nung inanounce na engage na kami. We live in the same roof. Pero mukang walang balak magkaanak, that is not part of the plan. My parents wanted this to secure my future, and it turns out that my husband now... Is my professor.

''Edi sana nauna ka.''  napairap ako, kung nagmamadali siya. Wag niya akong idamay tsk.

Hindi na kami natigil sa bangayan. Sa totoo lang, I expected more than this. Akala ko ayos lang kasi inaamin ko naman na talagang gusto ko siya dati. I've been seeing him play basketball with his team, he was the team captain, also the campus prince sa school namin. I was just sixteen back then.. I was admiring him and now... He is mine, kahit na sa akin siya, hindi ko pa din mawawala sa isip ang baka sakaling maiwan din ako kapag nakahanap na siya nang babaeng magmamahal sa kanya, at mamahalin din siya.

''Don't be late.'' malamig niyang tugon. Dala dala niya yung bag niya at lumabas na nang pinto. Ako nag aalmusal palang, scrambled egg at sinangag ang nasa lamesa ko. I was a college student studying sa school kung saan siya nagtratrabaho.

It was really unexpected, since ako din naman hindi ako aware na doon siya nagtratrabaho. ''Ingat..'' bulong ko nalang sa hangin. Wala naman siyang pakielam sa pag aalaga ko sa kanya at umakto na parang asawa niya. Parang onti na nga lang maghahangad na to nang divorce.

Eh malaki ang tiwala ng magulang ko sa kanya, hindi niya ako magawang saktan. At kapag nangyari yun. Baka magsaya pa siya imbis na umiyak. Ni ako hindi ako sigurado sa nararamdaman ko, if this was really love. All this years of being with him... Hindi ko na alam...

Love is unfair.

Loving the person and the person you love fall in love with someone else.

''Today, we are discussing about love. Since this is personal development.'' Naririnig ko na siyang naglelesson, late ako nakapasok dahil hindi madaling kumuha nang sasakyan.

Kumatol ako sa pinto ng classroom namin. ''I'm so sorry, I'm late.'' i bowed my head for respect. Baka mamaya kapag di ko ginawa baka maguidance pa ako. Hindi ko na din siya tinignan baka matunaw ako.

''Take your seat. Kapag naulit ang pagiging late sa klase ko. Detention.'' Sabi niya. Siraulo to! Siya naman may kasalanan kung bakit nalate ako, eh kung sinabay mo ako sa kotse mo edi sana di ako late.