Secretly Married To My Professor √ [SB19 PABLO]

9

When I passed by the offices, I saw Kirk reading something, I think lesson yun para mamaya? Di ko alam. Tinitignan ko lang naman siya, bigla akong napatikom ng mawala na siya sa paningin ko, nasaan na yun?

''Ay punyeta!'' may biglang humila sa akin papasok ng office. It was Kirk.

''Can you stop saying bad words? Nasa catholic school ka pero lakas mo magmura.'' pagpuna niya.

''eh bakit ba? Ano naman sayo kung nagmumura ako? Edi magmura ka din,'' pamimilosopo ko sa kanya, hindi ako nakatingin sa kanya, doon sa hallway oo. Baka kasi may makakita, delikado.

''Nasaan necklace mo?'' my heart skipped a beat when I heard him. He was right behind me, bakit ang lapit!!!

''N-Naiwan ko.'' sabi ko, nilayo ko ang sarili ko, He pulled me and touch my wrist. Mainit yung palad nito, agad naman akong naging ewan ko pero nilagay ko yung palad ko sa noo niya. I don't care anymore.

''You make me nervous.'' bulong niya, mainit din ang paghinga niya.

''Okay ka lang ba talaga?'' tinaasan ko siya ng kilay.

''Oo. Gwapo pa din ang asawa mo,'' sabi niya, and he even bit his lips seductively.

''Yuck.'' napailing ako at napaiwas ng tingin. ''May sinat ka pa, uminom ka na ng gamot.'' sabi ko, napatingin ako sa kamay ko at hawak niya pa din, inalis ko yun ng sapilitan, sumunod naman kaagad.

''Kailangan ba talagang ganito tayo mag iwasan?'' I heard him. Bakit ganon? parang nanghihina ako sa bawat sinasabi niya, hindi naman ako marupok hindi ba? eh bakit ganito? sabi ko tama na eh. Kung pwede ko lang talagang iwasan eh, kung pwede lang. ''Umuwi ka na kaya agad? I can go home alone.'' Sabi ko sa kanya.

''Take a leave.'' Utos ko. Baka mamaya sabihin sa akin ng pamilya namin na hindi ako marunong mag alaga ng asawa KO. shucks ang gandang pakinggan pero hindi ko alam kung makakatagal ako.

''Ganon ba talaga kalaki ang galit mo sa akin?'' I frozed.

Anong ibig niyang sabihin?. ''Ako magagalit sayo? bakit.'' wala sa sariling sagot ko sa kanya. Napatingin ako sa orasan ko at dapat ko na palang umalis. May mga student na dumadaan sa tapat ng office ni Kirk. Hindi ko alam kung lalabas na ba ako o aantayin ko maubos yung mga student na dumadaan. 

''Do you really like me?'' Hindi ko alam pero sa dami ng tanong niya ni isa don hindi ko nasagot ng tama. Do I like him? I don't know now... Dati oo, kaya nga pumayag ako eh. ''Hindi lang ako makapaniwala na, may taong magkakagusto sa akin. Galit sila sa akin, walang nakakaintindi sa akin. At heto ka ngayon,'' Sabi niya pa. 

''Sino ba may sabi sayong hindi ka kagusto gusto? Madami ngang nagkakagusto sayong student dito.'' Nakatingin ako sa phone ko, I tried na gumawa ng mga kung ano anong bagay para madistract yung sarili ko mula sa malalim niyang tingin. ''Ako nga dapat ang nagtatanong sayo.'' 

''What is it?'' He asked. 

''Bakit. Bakit ka pumayag sa ganitong set up?'' panimula ko. ''Hindi ba mas ayos kung ipapakasal mo ang sarili mo sa taong mahal mo? Sa taong gusto mo. I'm more younger than you, so you should find more better. Yung asawa na mag-aalalaga sayo.'' Sabi ko. I'm only eighteen years old. Wala pa akong masyadong alam sa pag aasawa, pero nandito ako ngayon sa sitwasyon na to, married to someone na parang napilitan lang. 

''Tell me, Bakit? Bakit pumayag ka?'' Matagal ko nang gustong tanungin sa kanya yung mga tanong na to. ''Para bang I don't deserve you pero sa akin ka binagsak. Bakit hindi mo ako inayawan? Bakit hindi mo manlang sinabi sa akin na 'Liana, after this deal. we should divorce.' Bakit? I wanted to hear that from you.'' 

''I've met you before. I promised you na ako ang makakasama mo hanggang sa pagtanda. kaya pumayag ako.'' He said. ''Remember the guy na nakalaro mo noon sa playground? it was me. I was 9 years old.. at ikaw mag five ka palang.'' 

''Lagi kang binubully sa school niyo, ako nalang ang nagsilbi mong kakampi. At nagulat ako ng maihatid kita sa inyo, yung parents natin magkakilala.'' Saad nito. ''maybe sinasadya talaga ng tadhana na... pagtagpuin tayong dalawa.'' 

''You deserve someone better. I'm still studying, sabihin mo lang sa akin kung ayaw mo na. Papayag agad ako sa divorce.'' Sabi ko sakanya. Tumayo siya sa kinauupuan niya, at nang mapalingon ako nasa gilid ko na siya, he was holding my shoulders. 

''Kung ayaw ko sayo, matagal na kitang sinaktan.'' He told me. You're lying.

''Napaka antipatiko mo kaya non. Malay ko ba kung anong gusto mong mangyari.'' sabi ko sa kanya, ''Alis na ako.'' pinilit kong alisin yung kamay niya sa balikat ko. 

''Teka lang.'' He said, the moment I faced him. Binigyan niya ako ng isang mabilis na halik. TEKA?!?!?!??! HOY?!?!?!? yung puso ko!?!?!?! teka!?!?!? 

''H-Ha??! Kirk!'' Napasigaw ako at hinampas ko siya sa dibdib niya. 

''Don't shout. baka kung anong isipin nilang ginagawa ko sayo...'' He said and chuckled. ''Isa pa, call me Sir kapag nasa school. gumalang ka sa akin, I'm still your teacher. But... kung nasa bahay...''

''You can call me Baby,'' I frozed. tangina?! anong sinasabi nito! teka lang!!! hindi ko na ata kinakaya to! ''See you at home, Baby.'' tinulak niya ako palabas ng office niya. Kirk! pinapalakas mo nanaman ang tibok ng puso ko!!!Ngayon ko nalang ulit naramdaman to sa buong buhay ko na kasal sayo.

S-Siraulo ba siya?! Siraulo nga! Pucha!!  

ANO BA!!! WAG KANG BIBIGAY!! WHAT IF MAY GUSTO SIYANG MAKUHA KAYA GUMAGANYAN SIYA....!!!

--------------------------END----------------------------

Y/N!!

Annyeong!!! Kinikilig ako wala lang. Ikaw ba naman tawaging BABY

-Makata