Arch Academy: School of Spirit Guardian

Arch Academy: Epilogue

Arch Academy: Epilogue

"Gosh! Tulungan nyo yung bus!"

"Help them!"

"Jeez! Baka mahulog ang bus sa bridge!"

Nagkalat ang mga taong intriga sa nangyayare sa bus, nagkalat rin ang mga news caster na nakatutok sa insidente, ang mga ulis ay nagsisimula ng dumating dahil rinig ko na ang serena ng kanilang sasakyan.

"Balita para sa Bayan. Isang pampasaherong Bus na lulan ng mga studyante at civilian ang malapit mahulog sa isang brigde! Lahat ng mga nakasaksi ay iisa lang ang sagot, nawalan ng preno ang pampasaherong Bus na syang nagdala sa kania sa peligro-" napatigil sa pagsasalita yung new caster ng muling umugong ang malakas na tunog na hudyat na 50-50 na ang bus, dahil umuuga na ang bus at hindi alam kung saan dedereksyon. "Close up mo-"

"T-Tulungan nyo po kami!"

"P-Please help us!"

"We don't want to die-Ah!" muling umuga ang bus at konti nalang ay babagsak na ito sa dagat. Wala akong nagawa kung hindi ang mabilis na tumakbo papunta sa unahan ng bus.

"Jeez, sobrang lala naman nito." bulong ko sa aking sarili.

"S-Sir, please... help us!" napatingin ako sa bintana ng bus umiiyak na batang babae ang nakita ko parang may humaplos sa puso ko ng makita ko ang magulang nyang yakap-yakap sya. "Help us po..." mabuti nalang at nakafacemask ako at suot ko ang black hoddie jacket ko para matago ko ang pagkakakilanlan ko.

"I will help you, little princess." pangako yan.

Mabilis akong tumakbo patungo sa railings ng brigde, muling naghiyawan ang buong lugar nasa akin na ang buong atensyon ng mga tao pati narin ang mga news caster. Nanlaki ang mata nila ng umagat ako sa ere habang hawak ko ang unahan ng sasakyan, lalong umingay ang buong tao dahil sa nakita nila.

"Is this true?"

"We have a super heroes!"

"Jeez! Nananaginip ba ako?!"

Malakas kong tinulak ang bus pabalik sa kalsada, muling naghiyawan ng buong tao at nakababa na ng ligtas ang mga nakasakay roon. Huli kong tinignan abg batane babae mumaway sya sa akin at gumanti ako ng kaway at sabay flying kiss sa kanya. Walang lingon akong lumipad sa ere pabalik sa bahay ni tita.

"I see you on the TV! Why did you do that?!" buong sigaw ni tita sa harapan ko, tatanungin ko pa sana kung saan nya nakita pero mukhang alam ko na kung saan dahil bukas ang tv ni tita sa living room at doon ay kita ang brigde kung saan naganap ang muntik na pagkahulog ng bus.

"T-Tita naman..."

"Jedryl ipapahamak mo ang sarili mo-ang lahi natin! Pano nalang kung malaman nila ang pagkatao mo?! Nakakaintindi ka ba, Jedryl huh?!"

"Tita, natakot lang akong mawala ang maraming tao..."

"Jedryl iho, suskupo," sapo-sapo ni tita ang kanyang noo at napapamasahe nya iyon, napabuntong hininga ako at umiiling kay tita.

"Tita naawa ako sa batang humihingi ng tulong sa akin... nakita ko kung paano nya ako titigan na humihingi ng tulong sa akin."

"Jedryl napakapanganib parin ng ginawa mo!" nangagalaiting gilalas ni tita sa akin. Napabuntong hininga ako at yumuko.

"Sorry tita, ayoko lang na mapahamak yung bata... ayokong makakakita ng batang umiiyak at humihingi ng tulong sa akin." hindi nakasagot si tita tumunghay ako. "Anong say-say ng lakas at kapangyarihan ko kung hindi ko magagamit sa kabutihan at pagtulong sa iba?" mapait akong ngumiti habang nangingilid ang luha sa mata. Lamapit si tita sa akin at niyakap ako habang hinahagod ang likod ko.