Possessive You (Enhypen Series #2)

34

xxxiv.

"Jay!" tawag sakaniya ng mga kasamahan niya. I know, I know na nasa likod sila ng isang shelves na nasa likod ko.

"Bakit ngayon ka lang? Kanina pa ang lunch time." rinig kong sabi ni Benjamin.

"Hinanap ko muna si Karen." banggit niya sa pangalan ko. He's looking for me?

Hindi ako nagsalita, patuloy lang ako sa pakikinig sa usapan nila. Bakit ba ako hinahanap ni Jay? Para kulitin? Ganon?

"Why do you keep on forcing yourself to that woman, hyung? She told you that she doesn't like you, so stop. Nakukulitan na yata siya sa iyo." si Johnny.

"Oo nga, Jay hyung. Besides, you know the tradition. Baka siya pa ang dahilan kung bakit ka mapahamak." Ani William.

"Nasasaktan kana dahil sakaniya, hindi ba? Why do you keep on chasing her?" alam kong si Ethan ito.

"Hindi sa nakikialam kami, bro. Pero simula nang magkita kayo on day one, nasasaktan kana for her. Learn to let go." si Jake.

Hindi ko alam kung bakit ganito ang mga sinasabi ng mga barkada ni Jay, nasasaktan na siya sa akin since day one? Hindi pa naman kami close noong mahulog ako sa likod niya, he even threaten me. How come na nasasaktan na siya sa akin since day one? Physically ba?

"You guys know?" Jay chuckled.

"What?" tanong naman ng mga kaibigan niya.

"She's like a beautiful rose, but her thorns are hurting me. But still, I wanna admire and love her beauty and soul even it hurts so bad." aniya.

Kumirot ang puso ko, did I really hurt him so bad? Ano bang nagawa ko para masaktan siya? Ang pag iwas ko? Pero siya ang dahilan kung bakit ako umiwas sakaniya.

"Yes, you guys remember when you two danced in the field of dandelions." tawa ni Benjamin. "You even told us she's as soft as dandelions, and now you are telling us that she's like a rose?"

"Wala na, inlababo na ang Jongseong Solarez Park natin."

Tumunog na ang bell kung kaya't isa isa kong narinig ang pagtayo nila. Nang makasigurado na akong walang tao ay tumayo na rin ako, pero hindi ko inaasahan ang nakita ko.

"Ay anak ka ng bakang kalabaw! Ano kaba!" sigaw ko.

"SHHHH!" awat sa akin ng librarian kaya nagpa sorry na ako agad.

Napahawak ako sa puso at hinarap si Benjamin, alam ba niyang kanina pa ako nandito?

"Yow." bati niya.

"Anong yow ka jan? Tabi nga't may pasok pa ako!" gigil kong bulong sakaniya.

"Alam kong narinig mo ang pinag usapan namin." aniya kaya napatigil ako sa paglalakad. "We know we did something bad towards you, and you're still not one hundred percent forgiving us." napalunok ako. "Jay doesn't make a move without thinking. If he knew what's the best? He'll do it even if he will be hurt so bad."

"So anong point mo?" pandidiretsa ko sakaniya.

"Jay has reasons." then he weakly smiled. "By the way, Rei wants to invite you later." aniya at may binigay na isang maliit na envelope. "Meet me at the parking lot after class." aniya saka umalis na.

Nakatitig parin ako sa puting envelope na binigay sa akin. May nakasaad na restaurant dito saka address. Paano naman kaya ako makakapunta dito?

Lumulutang ang isipan ko sa klase, iniisip ko ang mga reasons daw ni Jay at kung bakit ako iniinvite ni Rei mamaya. Ano nanaman kaya ang mangyayari? Should I turn her down? Kaso nakakahiya naman. Pero wala akong isusuot na damit?