Pyrmont Crown

Chapter 27

BAGSAK ANG balikat na naupo sa upuan at sumandal sa mesa si Dessert saka tumingala at tinignan ang maraming bituin.

Hindi siya makatulog kaya't naisipan niya lumabas at tumambay sa hardin ng bahay ni Pyr. Gawain niya ito noong nasa Sundust pa siya; lumabas sa gabi at tumambay habang pinapanood ang mga bituin.

Napabuntong-hininga siya ng maalala si Pyr. Matapos niya itong hingan ng tulong para makakuha ng apartment ay malamig na no lang ang sagot nito.

Hindi siya nangulit pa dahil sa kaba nang makita ang dilim ng mukha nito. Until they fetch Vegas and go home, Pyr was quiet and would only talk and force a smile when Vegas is talking to him.

Matapos silang ihatid sa bahay nito ay nagpaalam din agad ito kay Vegas na aalis. Ni hindi siya pinansin.

Nagbuga siya ng hangin saka binuksan ang hawak na cellphone upang tignan ang oras.

Twenty minutes after twelve.

Hating-gabi na pero hindi pa rin ito umuuwi. Dumating ang mga kaibigan nito pero ito hindi.

Dessert massage her head when it started to ache. Kulang siya sa tulog at ang dami niyang iniisip. Kailangan niya ng makakuha ng apartment at lalabas na next week si Samae.

Hindi rin mawala sa isipan niya ang panaginip ni Vegas. Kaya't ilang araw niya ng pinag-iisipan ang plano niyang makuha ito sa lalong madaling panahon. Sana lang hindi siya magkasakit dahil sa stress.

Inilapag niya sa mesa ang cellphone saka humarap sa mesa at yumukyok. Ramdam niya ang lamig ng hangin pero hindi niya iyon ininda at pumikit lang. Pinakinggan ang ihip ng hangin at ingay ng mga insekto sa gabi na kahit papaano ay nagpapakalma sa balisa niyang katawan.

She was there in silence and didn't realize she was slowly drowning into sleep, but snapped out of it when somebody covered her with something warm, probably a blanket.

Panic didn't make it to her heart when she smell the scent of the man she has been waiting for. His scents mix with a smell from liquor.

Uminom na naman ang isang 'to. Dessert slyly sigh.

Pyr does it when he is angry at something but never got drunk that he would not have the strength to drive home. Napansin niya na iyon noon sa binata noong magkasama pa sila sa apartment.

Hind siya umayos ng upo at nanatiling nakayukyok sa mesa. Pinapanood si Pyr na naupo sa tabi niya at sumandal sa mesa.

"You shouldn't stay here this late, there could be a monster lurking around," he kidded.

Dessert smiled not because of his jest but the way he delivers it. It was flat and cold.

"Buti umuwi ka," wika niya at inabot ang braso nito at hinaplos.

"Where do I else go?" sagot nito at hinawakan ang kamay niya at dinala sa labi. "My home is here with you and Vegas."

"Thought you will stay in the manor..." she mumbled.

"Can't do that when you and Vegas are here."

Huminga si Dessert ng malalim saka umayos ng upo. Sumandal siya sa balikat ni Pyr at niyakap ang isang braso sa bewang nito.

"Galit ka pa rin ba?" tanong niya.

Mahina itong pumalatak. "With how you're holding me right now, do you think I could stay mad at you?" he took a deep breath and exhaled sharply. "But, honestly, I'm hurt."

Ilang sandali itong tumahimik bago nagpatuloy.

"I don't know what else I should do to make you stay— here in my house with me. Is it hard to live in the same roof with me, hon?"