"Ne yapıyorsun?" dedi Jeongin Hyunjin'in tekrardan birleştirdiği dudaklarını ayırarak.
"Sana sevgilim yok dedim. Sen ısrar edince de seni öptüm. Ne yapacağım?"
"Bak, bunu sevgilin görseydi gerçekten üzülürdü." diye ısrar eden Jeongin ile Hyunjin göz devirmiş ve derin bir nefes vermişti.
"Sana 'Sevgilim yok.' dedim! Neden beni anlamıyorsun?!"
"Başka bir kızı öptüğün için olabilir mi?! Kim kimi sevgilisi olmadığı hâlde -dudağından- öper?!" diyerek sınıf kapısına doğru ilerlemeye başlamıştı.
Sınıf kapısını açamadığında içinden arkadaşlarına küfürlerini armağan ediyordu.
"Kapıyı kilitlemişler." dedi. Ardından en arka sıra, duvar kenarına oturdu. Hyunjin ise orta en arka sıranın yanında duruyordu.
"Canım arkadaşlarım ve kardeşim ya!" dedi Hyunjin.
"Ya ya."
"Kapı açık olsaydı da gidemezdin."
"Evet evet."
"Üzgünüm. Gerçekten üzgünüm. Neden öptüğümü bile bilmiyorum. Bak, gerçekten isteyerek olmuş bir şey değildi."
"Seni zorla mı öptü?"
"Ne? Hayır."
"O zaman isteyerek olmuştur." dedi omuz silkerek Jeongin.
"Of! Hayır! Ben onu öpmek istemiyordum!"
"Neden öptün o zaman?! Burada öpmek istemiyordum dersin o kızın yanında başka bir şey! Lütfen sus!" dedi Jeongin.
"Neden onun yanında başka bir şey söyleyeyim? Özür dilerim, gerçekten."
"Neden benden özür diliyorsun hyung? Ben sadece arkadaşınım."
"Şu hyung işini bıraksana ya! Bu olay olmadan önce flört gibiydik!"
"Ama dediğin gibi bu olaydan önceydi. Bilseydim senin sevgilin olduğunu asla yapmazdım."
"Benim sevgilim yok!"
"Aynen aynen, kesin öyledir."
"Bak bir kere daha öperim seni, görürsün!"
"Of, tamam sustum."
"Seni öpmemi istemiyor musun?"
"Sevgilin var?" dedi sorarcasına Jeongin.
"Öpmen hataydı." diye devam etti sözlerine.
"Yeter ama ya! Sana sevgilim yok dedim!"
'Sürün köpek!' diye geçirdi içinden Jeongin.
"Gözümle gördüm 'hyung'." dedi Jeongin hyung kelimesine bastırarak.
"Of!" diyerek onun olduğu sıraya gitti ve onu kaldırıp tekrar öptü.
O sırada Minho ve Changbin kapıyı açıp içeri baktılar.
"Ah, yanlış bir zamanda mı geldik?" dedi Changbin.
"Bak Minho, senin bunları görmen gerçekten zararlı. Hadi birtanem çıkın." dedi Hyunjin.
"Barışmadıysanız gitmiyorum." dedi Minho.
"Barıştık, değil mi Jeongin?"
"Evet, barıştık."
"Hadi o zaman, eve gidelim. Ben yolu bilmiyorum." dedi dudak büzerek Minho.
YOU ARE READING
Little Space ✓
RomanceLittle space hastası Minho annesi ve babası tarafından, abisinin haberi olmadan sokağa bırakıldı, bir hastane bile değil, sokak... Bir hayvan gibi... Onu bulan çocuk, ona iyi mi davranacak yoksa annesinin ve babasının davrandığı gibi onu değersiz mi...
