Twenty-Six

76 4 2
                                    

"Shocks, lumabas na yung USTET and UPCAT result, guys!" Sigaw nung class secretary namin habang breaktime namin kaya naman parang mga balisa ang ibang kaklase ko ngayon kakatingin sa mga e-mails nila kung nagmessage na ang UST at UP sa kanila, maging ako man din ay balisa.

Natawag at nakapagdasal na ata ako sa lahat ng Santo kasi sobrang kabado talaga ako ngayon.

Parang di ko kaya tingnan yung result dahil natatakot ako na baka wala yung pangalan ko. Matatanggap ko naman pero syempre grabeng disappointment nanaman mararamdaman ko neto para sa sarili ko.

Di lang disappointment galing sa 'kin, kundi galing na rin sa pamilya ko.

I don't want to disappoint them ever again. Disappointing them is the last thing I ever wanted to do in this world.

Isa isa nang nagsisi-iyakan at nagsisi-tuwaan ang aking mga kaklase. All of them passed the entrance exams.

Di 'ko pa tinitingnan yung akin, takot na takot talaga akong makita yung result.

"Girl, ano na? Open yours na...." Na-pressure tuloy ako lalo sa sinabing ito ng mga kaklase ko.

Nanginginig man ay binuksan ko pa rin ang E-mail ko para i-check kung nakapasa ba ako o hindi.

Una kong binuksan ang sa UPCAT, Ihuhuli ko na lang yung sa USTET since yun naman talaga ang dream school ko.

"Congratulations, Ms. Kaye Aphrodite Gomez...."

"Oh my God!" I screamed my heart out as I read the E-mail.

I passed! I freaking passed the UPCAT.

Okay, one down, one more to go.

Nakatingin sa lahat sa akin ang aking mga kaibigan. Waiting for me to open the next E-mail from the USTET results naman.

"Whatever it is. You did a great job, self..." I console myself para hindi masyadong nakaka-hurt if ever I failed this one.

"Congratulations, Ms. Gomez...."

"Oh God!..." I was literally out of words. "I passed!" Halos pabulong na tugon ko na lamang sa mga kaklase ko, kaya naman lahat sila ay nagdiwang.

"I freaking passed!" Sigaw ko sa mga besties ko matapos mag-function sa 'kin na nakapasa talaga ako sa lahat ng Unibersidad na in-applyan ko.

They all hugged and Congratulated me. They're really happy for me and my achievement. I'm happy too....and of course, I'm beyond grateful.

Agad akong nag-text sa kuya ko para sabihin sa kanya ang magandang balita na ito.

Kaye: Kuya, I have something to tell u.

Agad namang nag-reply so kuya. Taray as if 'di busy ang isang taong 'to nga naman talaga.

Kuyabear: What is it?

Wow, pogi typings naman nitong kapatid ko. Lakas maka taga Ateneo nga naman talaga.

Kaye: Daan ako sa hosp later, dinner tayo together hehe labyu

Napaka-jologs ko pero ayos lang, mga kabataan nga mas grabe pa mga typings ngayon eh.

Kuyabear: Sure, noted. See you!

Napakatipid namang nag-reply, pero ayos lang naiintindihan ko naman since busy talaga siya.

Talamak ngayon ang sakit at mga aksidente sa hospital kaya malamang sa malamang ay napakabusy niya talaga.

"Kaye, tara cafeteria." Aya sa akin ni Clei, habang nag-aayos ng gamit niya. Taray talaga ng aking bff na ito, dapat laging pretty so much.

Sumama na ako sa kanya kasi gusto kong bumili ng chicken poppers at waffles, since halos lahat ng classmates ko ay ang mga 'yun ang binili. Nainggit lang ako ng very slight.

A lot of people congratulated me while I was on my way to our cafeteria.

I thanked them nalang kasi I'm really grateful for everything that I've been receiving lately. Results plus greetings. Means a lot to me talaga.

Agad na akong nagpila para bumili na ng kakainin ko for today's video. Marami pa din akong greetings na natatanggap habang nakapila ako.

I don't know if I deserve this kind of treatment from the students pero they are just so precious. Para tuloy akong nakapasa na sa board exam base sa mga reactions nila.

Sinabi ko lang yung order ko at agad na akong nagbayad kay ate, di ako pwedeng magtagal kasi marami pa ang nakapila sa likod ko.

"Hintayin kita sa dulo ng pila." Paalam ko kay Clei kasi siya ang naka sunod sa akin sa pila.

"Truthfully. Sige beh!" Sagot niya naman na may halong pagbibiro ulit. Tinawanan ko nalang at naglakad na ako papunta sa dulo ng pila para hintayin siya.

I was busy eating my order when someone suddenly tapped my shoulder kaya nagulat ako. "Ay, shuta!"

"Sorry, Kaye." Sambit niya habang natatawa pa. Nakakatawa ba yun? Kita na ngang nagulat yung tao tapos pagtatawanan mo pa. I looked at him, glaring kaya mas lalo siyang napatawa. "Ang pangit mo, huwag mo akong titigan ng ganyan." Dugtong niya pa ulit. Napaka-kapal talaga neto.

"Edi don't." Sagot ko habang tumatawa na rin. "Ano nanaman ba ang kailangan mo for today's video, Mr. Mendoza?" Tanong ko sa kanya habang natatawa pa rin kaming dalawa.

"Wala lang," Sagot niya pa kaya nainis lang ako. Tinawanan niya naman reaction ko. "Congrats pala!" Sabi niya ulit sabay hug sakin. Gosh etong isang bff ko talaga napaka-drama. "Halimaw ka talaga. Pa-ayuda ka naman oh!"

"Sira! Dinadaan lang 'yan sa dasal no." Natatawa kong sagot, "Pero, salamat!" I thanked him as I hug him back. "Congrats din!" Bati ko din sa kanya since nakapasa din naman siya. Nginitian niya nalang ako bilang tugon.

His other team mates and yung ibang ka-tropa niya ay nag-congrats din saakin. Nandito din naman si Blake kasama niya pero di umiimik.

Hay nako Blake. Pakigalaw ang baso please. Nauurat na ako kakahintay sa greetings mo.

"Sige, una na kami!" Pagpapaalam ni Elijah sa akin kasi pupunta pa silang gym. Nginitian ko nalang siya kaya naman nagsimula na silang maglakad palabas ng cafeteria.

I was about to turn around when Blake suddenly tapped my shoulder. Napatigil tuloy ako. Palibhasa alam kung paano ako kukunin eh.

"Kaye." He called me. I never felt this happy before when someone calls me by my name.

"Uh- yes?"

"Congratulations!" Bati niya sabay alis na agad sa cafeteria para sundan ang ibang kasama niya.

Just like that, the butterflies in my stomach suddenly started to freak out and get lost again. Damn, this guy!

********************

Hello! May update po tayo for today's vidjoww.

I just wanna apologize for the late updates. I'm prioritizing my studies since it's our research season. Anyways, thank you to everyone who still read this story. I promise to update na hehehe.

Salamat sa pag-unawa! Mahal ko kayong lahat so much!

P.S: I'll be creating a twitter account soon for updates and for some social seryes also. Follow niyo ako, if ever para sa updates.

Love u all!

Always,
-- msteyaa.

Through The RainTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon