Chapter Ten

108 6 0
                                    

Today is the day. Kaya naman maaga akong nagising para mas makapag-handa ng mahaba at di kulang sa oras.

Before I jump out of my bed, I first grab my phone and tweeted.

@kayegee

Today's the day. All for him! Let's Go Athens Lady Titans!!!

I posted it right away then went to the messages to text Cleirijah.

To: Badbtch

r u up already? esketitt! see u laterrrrr!!!

I sent it to her immediately and did not waste my time anymore to wait for her replies, so I jump out of my bed and arrange it. Then I went to the bathroom to take a bath.

I just did my skin-care routine for the morning while taking a bath. So that my face will still be clean. Kasi pawisin ako minsan. Maganda na yung naninigurado lang.

I just wore some dolphin shorts and a white sports bra then coated myself with an oversized white sweatshirt with our school's logo infront. It's exclusive for our school's athletes kasi kaya may logo ng school tapos surname mo naman sa likod pati ang sports mo.

I find this sweatshirt cute actually, that's why I'm always wearing it.

I also wore some socks, but I'll not be wearing shoes. Later na sa game. I'll be going to school with my slippers on muna, so that my feet will be comfortable.

After I fixed myself, inayos ko na ang game bag ko. Tapos chineck ko kung kumpleto na lahat ng gamit ko.

Cycling Shorts, Jersey, Towel, Pants and Shirt, Shoes, Charger, Wallet, Identicifation Card, Keys, Hydroflask, Airpods, Chocolates and Rosary....

All set. Good to go.

Katapos kong ayusin ang mga gamit ko ay agad na akong bumaba para kumain na ng breakfast.

Sanay na akong kumain mag-isa kaya naman umupo na ako sa pwesto ko at nagsimula nang kainin ang aking almusal na Fried Rice, Tocino, Bacon, Eggs and Pancake with syrup. Tsaka may fruits din ako na pineapple and watermelon and I have some banana shake.

Grabe, ang daming putahe ngayon ah. Parang pinaghandaan. Bibitayin ba ako para pakainin ng ganito kadami? De joke.

I'm almost done eating when my phone beeped and agad ko iyong kinuha sa bag ko at saka tiningnan kong sino ang nagtext.

From: Badbtch

Siz, andito na ako sa bus, papunta na kami sainyo. Ikaw na next na susunduin.

After I read the message she sent me. Agad ko nang tinapos ang pagkain ko at nagmadali nang mag-toothbrush dahil malapit na dito ang susundo saamin.

Hindi si Blake. Kundi ang school bus ng school, na sumusundo ng athletes kung merong game na gaganapin sa school.

After ko magsipilyo ay inayos ko muli ang aking sarili at kinuha na ang aking airpods sa aking bag para magpatugtog na, sakto naman at may narinig akong busina kaya alam kong ang school bus na yun.

Agad na akong nagpaalam sa mga yaya.

Yes, sa mga yaya. They're actually like my family now. Mas tinuturing pa nila akong kamag-anak kesa sa totoo kong kamag-anak talaga. I owe them a lot for never leaving my side when my life was so fvcked up.

Pagkabukas ko ng gate ay agad na bumungad sakin ang school bus namin kaya naman agad na akong pumasok sa loob at umupo sa bandang dulo kung saan nakaupo si Clei.

Sinabunutan ko muna siya bago siya tabihan umupo. Duh, that's what bestfriends do.

"Gaga ka!" She shouted at me cause she has her earphones on at nakafull volume pa. I just laughed at her reaction cause it's cute.

Buti nalang naka-earphones dn mga teammates namin kung hindi baka pinalabas na nila si Clei dito. Pikon pa naman 'tong amazona na to kahit biruan lang.

I just listened to some music while we're on our way to fetch some of our teammates pa.

Busy lang akong mag-appreciate sa mga bagay bagay nang biglang tumunog ang notification ng phone ko kaya naman alam ko nang may nagtext.

Who could it be?

I got curious kaya naman agad ko nang tiningnan kung sino yung nagtext.

From: Blake

It's your game day today. Best of luck, my Kaye!

Shems.

My Kaye?

Mukhang sasabog ang puso ko. Sheesh, this is very unexpected. Wow! Just wow! Blake is taking it to the other level and my heart just can't stop falling for him deeper.

Kasi sino ba naman hindi maiinlove lalo na sa mga lalaking ganito, diba?

He's sweet to me and he cares for me. Alam ko.

Kasi why would he text me naman kung hindi diba? He's confusing me but it doesn't matter as long as he's making me happy. That's enough.

Tanga na kung tanga pero putek, mahal ko talaga siya.

To: Blake

Oh, thank you!

I don't know what to say so I just thanked him formally.

Alangan naman akong mag-reply ng "thank you, my Blakey!" Or di kaya "thank you and i love you" diba? Edi mas awkward yun pag ganon.

Baka di ako makafocus mamaya sa laro kakaisip ko dun.

I still have to keep it simple pero highkey.

Mga simpleng landi muna para hindi masyadong halatang gustong-gusto natin diba.

I was hypnotized by Blake's text to not realize that we already arrived na pala sa aming destination.....which is our school. Ofcourse.

Nauna na akong bumaba since ako naman nasa may aisle tapos nakasunod lang si Clei sa akin sa likod ko. Nagpapatugtog parin.

Sigawan ng ilang estudyante ang sumalubong sa amin, paglabas naming players ng bus.

Bati lang kami ng bati sa kanila. I feel overwhelmed actually. May naiinspire na pala akong ibang tao sa pamamagitan lang ng paglalaro.

Sana naiinspire ko rin ng ganto mga magulang ko, kagaya nang pagka-inspire sakin ng mga fangirls and fanboys na ito.

May iba pang nagpapapicture kaya naman hinayaan ko nalang, friendly naman ako eh.

I actually dont mind, yung mga nagpapa-picture sakin. I find it cute and heart-warming actually. Nakakataba ng puso. Grabe.

After nung eksena sa labas ng bus ay agad na kaming nagtungo sa locker room ng aming school at pumunta na sa area namin, which is sa right side ng gymnasium. Sa left side kasi ay para sa rivals namin.

I was just busy unpacking my things and putting it on my locker nang mapansin kong may kulang.

I checked this all kanina pero parang nandito na naman lahat eh.

Triniple check ko ulit. Pabalik-balik ako ng check, kasi alam kong may kulang, di ko lang matandaan kung ano yun.

Busy lang ako sa pag-iisip nang may kumalabit sa likuran ko kaya napalingon agad ako.

It's my love, Blake.

"Bought this for you. The "missing" one in your things. Goodluck for later's game." He said in a baritone voice, then handed me a paper bag, so I immediately grab it from his hand, while smiling at him ofcourse.

Di pa siya umaalis at hinintay ang pagbubukas ko ng binili niya para sakin.

Nang mabuksan ko na ay agad kong hinugot yun at dun, alam kong he saved me from my kapabayaan again.

So, this was that 'missing thing' I was thinking earlier. A knee-pad.

Kaya pala parang di talaga kumpleto set ko kasi kulang ng ganto. Pero how did he know? Bakit? Paano? Pero it doesn't matter anymore, as long as it's here already and it's from him, it's more than enough.

I can't hide my feelings right now. I feel so happy kaya naman I smiled genuinely at him and I Hug Him.

I freaking hug him, and it feels so comfortable in his arms.

Through The RainTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon