"Hoş geldiniiz."
"Hoş bulduk annem."
"Babayye!" Masal annemin kucağına atlayınca içeri girdik. Babamın yanına gidince elini öptüm.
"Nasılsın baba?"
"İyi. Güzel torunum, gel bakalım dedeye."
"Sen nasılsın oğlum."
"İyiyim annem. Çok şükür."
"Abim! Hoş geldin." Erva kollarıma atlayınca gülerek sarıldım.
"Hoş buldum fıstığım. Nasıl gidiyor?"
"Yorucu."
"Hafta sonu boşsan bir şeyler yaparız. Senin de kafan dağılır."
"Ders çalışacak kız. Yoldan çıkartma."
"Yok baba. Zaten ne zamandır da görüşemiyoruz abimle. İyi olur benim için."
"Nasıl rahat edersen güzel kızım."
"Hadi buyurun sofraya." Leyla Teyze sofraya çağırınca ayaklandık. Masada yerlerimizi aldık. Masal ellerini çırparak çorbaya bakıyordu. Sessizce çorbalarımızı içtik. Masal'a da içirdiğimde Leyla Teyze yemekleri getirmek için mutfağa yöneldi.
"İşler nasıl?"
"Birkaç pürüz var ama hallediyorum baba, çok şükür."
"Yanındaki boş sandalyeye bak bakalım neyi halledebiliyorsun. Daha aileni bile bir arada tutamadın sen." Acı bir tebessümle baktım babama. "Karın nerede Erdem Aksungur? Karın nerede? Neden torunumun annesi yanında değil?"
"Baba-"
"BİR HALTI BECEREMİYORSUN!" Masal korkarak boynuma sarıldı. Ensemde hissettiğim ıslaklıkla kaşlarım çatıldı.
"Masal burada, tartışma-"
"ÇOCUK ÖĞRENSİN BABASININ NE MAL OLDUĞUNU!" Dişlerimi sıktım. Masal kollarını daha çok doladı boynuma.
"Erva, al abicim sen Masal'ı."
"Baba. Sen de del." dedi kızım gözyaşları içinde.
"Halacım gel sen. Baban dedenle konuşacak."
"Dede babaya kıstı." Masal göz yaşları ile salondan çıkınca babama döndüm. Gözlerini bana dikmiş bakıyordu.
"Ne oldu Erdem efendi? Gerçekleri yüzüne mi vurdum? Karını bile yanında tutamadın sen! Sen sen! Erdem Aksungur! Bir haltı beceremeyen aciz herifin tekisin!"
"Baba ağır olu-"
"Ağır mı oluyor? Paşama bak sen! Müberra bak ağır oluyormuş."
"Davut-"
"Gerçekler ağır mı gelmiş paşamıza? Kıyamam ben! Neyi becerdin lan sen? Söylesene? Ancak böyle acizce ağlarsın işte! Daha gözlerime bakamıyorsun gelmiş burada hallolur diyorsun. Halloluyorduysa önce evliliğini kurtarsaydın. Önce karına hayır deseydin. Daha karına söz geçiremiyorsun iş mi halledeceksin sen?" Başımı hiddetle kaldırdım.
"Ne yapsaydım baba? Boşanmak isteyen karıma hayır mı deseydim? Ayrılmak istediği için dövse miydim yoksa? Üçüncü sayfa haberlere konu mu olsaydım? Erdem Aksungur cinnet geçirip karısını kızının gözleri önünde öldürdü. Güzel başlık bence. Peki senin gibi mi olsaydım baba? Ya ben bunca yıl belki mutlu olursun diye kendimi yırttım. Bir kere aferin oğlum demedin sen bana baba. Ne yaptım ben sana? Ya ben.." Sesim titredi. Akan gözyaşlarımın haddi hesabı yoktu. "Ya ben hayatımda ilk defa kendim için bir şey yapmak istedim. Senin gözüne girmek için değil, senin sevgini kazanmak için değil. Sadece kendim için. Baba ben evlendim-"
أنت تقرأ
Yokluğunda (Ara Verildi)
الفكاهةBirbirini çok sevdiği halde boşanan kadın ve adam.. Arada kalmış üç buçuk yaşında bir kız çocuğu.. ~ Ayrılık acısını hep kadından okuduk. Biraz da adamdan okuyalım. ~ Ben boşlukta yalnız kalmış sadece onun elini uzatmasını bekliyordum. Ben Erdem Aks...
