Ewan ko kung totoo ba ang sinasabi niya o hindi. Sa panahon ngayon, hindi madaling paniwalaan ang mga sinasabi ng tao. Sinong magagandahan sa akin kung ganito ang itsura ko?
I stared at the mirror, completely judging myself because I cannot see anything that looks beautiful. Maski isa, wala kaya nagtataka ako kung anong ikinaganda ko sa paningin niya.
"Bakit ba lumabas kayo?" I am pertaining to my tiny pimples. Hindi ako nakatulog ng maayos kagabi kaya nagsilabasan sila ngayon. And that's because of how Four dominated my mind!
Dahil sa kakaisip sa kanya pati sa sinabi niya, halos gumulong-gulong na ako sa kama kagabi pero hindi ako nakatulog ng maayos. I deserve a sleep but he's not letting me. Kaya heto na ang kinalabasan.
May pasok pa ako at ang mas masaklap, may quiz pa. Nasa bh ako at halos hindi ko na iwan ang salamin para lang i-remind ang sarili na nagkakamali si Four sa pag-describe sa akin.
Nagiging bulag siya. O baka niloloko niya lang din ako.
Sinong magagandahan sa babaeng may tigyawat? As far as I know, the majority number of people don't like that. Hindi ko nilalahat pero mostly lang sa kanila.
Inis kong pinaypayan ang sarili saka ni-lock ang pinto. Dumagdag iyong ingay kagabi kaya hindi rin ako nakatulog. Hindi ko alam kung kailan ako makakaranas ng tahimik na gabi at hindi ko rin alam kung kailan titigil ang ingay.
Kumuha ako ng quiz na halos walang hirap dahil nakapag-review ng kaunti. I familiarized some terms so it's not that hard for me to answer it. Sa kalagitnaan lang no'n ay tumunog ang phone ko.
It's a text message from Four.
Tapos na ba class niyo? Gala tayo, libre ko.
I replied to him immediately. Sinabihan kong hindi pa kahit na tapos naman na ako sa quiz namin. Ready na nga akong lumabas kung gusto kong bumili kaso nanatili lang akong nakaupo, nakatitig lang sa phone hanggang sa makita ang reply niya.
Sinungaling naman. Kanina pa ako nakaupo sa bench at kitang-kita kita rito. Naghihintay ka pa sa reply ko HAHAHA. Ikaw ha?😜
Kumunot ang noo ko, saglit na binitawan ang phone saka dumiretso ang tingin sa benches na naroon sa labas.
Hindi nga siya nagsisinungaling. Naroon ito, nakaupo at malaya akong pinagmamasdan sa malayuan. Kumaway ito nang sandaling tumingin na nga ako sa kanya. Abot langit ang ngiti at parang gusto na kaagad akong lapitan kahit na ang layo-layo ko.
Napasinghap ako nang malamang kanina pa ito nakatingin sa akin. He's looking at me the whole time. Wala akong ideya na naroon siya kung hindi siya nagsabi sa akin.
Does this mean that he's already staring at me since we started the quiz? Ewan, nagugulo utak ko sa kanya!
Nag-vibrate ulit ang phone ko. Natulala na ako sa kanya at hindi ko na namamalayang sa kanya na nilaan ang buo kong atensyon. It's just my phone that distracted me from staring at him.
Titig na titig, ah? Crush mo na ako?
Napasinghap ako lalo. Bumalik ang tingin ko sa kanya na ngayon ay nagbabalak na ngang lapitan siya.
I grabbed my phone and then my bag. Madalian akong lumabas sa room, parang inisang hakbang lang ang distansya ng bench mula sa room.
Tumuwid ito sa pagkakaupo saka ngumisi sa akin. Naalala ko tuloy na may mga bagong tubo akong tigyawat kaya tumalikod ako ng madalian, naglakad ulit saka hindi na siya pinansin.
I turned my back from him and started pacing. Ngayon, hindi na ako dumiretso sa room kundi sa kung saan na.
Wala akong maihaharap na mukha sa kanya. Nakalimutan kong punasan ang mukha o 'di kaya ay humarap man lang sa salamin!
