Chapter 57

66 12 0
                                    

flashbacks

TW // BLOOD , CUTS

Venice's POV

I went to the bar, ordered a 1 bottle of hard drink. i want to divert my attention, i want to be wasted. i want to forget all pain they gave! i hate them to death!

pagkatapos ko sa isang bote ay umorder pa ako ng isa hanggang sa  masundan yon ng masundan.

"Kuya isa pang bote" sabi ko at kinuha iyon iinumiin ko na sana nang may umagaw sakin at paglingon ko ay si Rj pala..

Wow, anong ginagawa ng lalaking 'to dito?

"Lasing kana, venice. Iuuwii na kita" i just shrugged at inagaw ang bote sakanya. 

"NO! HINDWE PA AKUE LASHENG, MAYA NALANG.." sagot ko kahit alam ko sa sarili kong lasing na ako dahil sa dami ng bote na nainom.

Iniwan ko siya doon sa kiinatatayuan niya at pumunta sa dance floor, sayaw dito sayaw doon. i don't fuckin' care if hindi ako marunong sumayaw, basta nagsasaya ako. 

Umalis ako sa dance floor ng may  naramdaman akong kakaiba teka mukhang masusuka na ako kaya dali dali akong pumunta sa banyo at doon sumuka nang sumuka. Naramdaman ko namang may humahagod sa likod ko at itinali pa ang buhok ko. Si RJ na naman.

Bumalik ako sa bartender station at nagorder ulit. Tinungga ko yon agad  at ng isang inuman lang ubos na agad!

Tumabi na naman si RJ sakin at this hinayaan ko nalang. Super tigas ng bungo netong lalaking 'to. 

Iika-ika akong maglakad pauwi at nahihilo na ako sobra, nandidilim na rin ang  paningin ko.  

paguwi ko sa bahay ay dumiretso ako sa kwarto ko at doon umiiyak ng umiyak nang may nakita akong isang cutter. 

kinuha ko yon at hiniwa ko ang kaliwang braso ko. tinignan ko lang tumulo ang dugo 

'hindi  pa sapat 'to para maibsan ang sakit na nararamdaman ko ngayon' bulong ko. 

pumasok ako sa banyo at isindi ang tubig sa may bath tub at lumusong doon. nakaramdam man ng kirot  pero naging kalmado ako. 

'i'm sorry everyone..' 

at inabot ko ang cutter na nasa gilid ko. 











Sophia's POV

After we heard the news we hurried to go back in Manila. Nasa boracay kami kasi for a 1 month workcation. 

Venice is suffering in depression. Matagal nang may mental health issues si Ven pero ayaw niyang magpagamot. Ayaw rin naming nasstress siya para hindi matrigger ang sakit niya. She's at the hospital, kritikal ang lagay at nangkukulangan sa dugo. 

Nakita daw ni Tita si Ven sa banyo ng kanyang kwarto at naliligo na sa sariling dugo, puro sugat ang katawan at mukha. Nanginginig pang tinawag ni Tita si Rj at dinala ito sa hospital.

Hanggang ngayon hindi ko namin alam ang rason kung bakit nagkaganto si Venice.. awang-awa ako kay Tita ngayon na puro iyak lang habang inaalo ni RJ. 

"WHERE IS MY DAUGHTER!!" Sigaw ni Tito na kakabalik lang galing sa meeting. 

Ni isa samin ay walang sumagot kaya mas lalo lang itong nagalit.  

"RJ, where is my daughter?" tinuro  nalang niya ang icu kung nasaan ang kaibigan at napaiyak nalang rin. 

"What happened? Honey?" nakalmang tanong  ni tito. 

"i don't know, all i know is Rj called me. To check on her, lasing daw si Venice at hindi okay ang pakiramdam. and then when i arrived the lights are all out. ang akala ko ay nasa condo siya kaya i didn't bother to call her. But pag-akyat ko i hear the water running.  I when to her room to only see her drowning in her own blood." umiiyak na sagot ni tita

I can't imagine my best friend lying on a bath tub drowning in her blood with cuts she made.  

"How is she?" 

"She needs blood immediately, dahil kung hindi high possibility of her to die. Her blood tyoe is so rare, tita is diabetic. Hindi rin sila match ni Tito." sagot ko. 

Minutes later, lumabas na ang doctor at hinintay kaming makalapit.

"Doc, how's my daughter?" tanong ni tito

"I'm sorry.. but the patient..."

Chasing The HeirWhere stories live. Discover now