Chasing The Heir

EPILOUGE

Stell's POV

As the door open and she walk down the aisle looking so beautiful in white I was crying. Not because of pain but of Happiness.

Jasmine started played the piano as the bride's parents walk with their only daughter. the heir, Samantha. Cassandra Reign sang our favorite theme song.

Beautiful in White, my soon to be Wife.

Everyone's gaze was fixed on her, specially me. My world slowed down amd she was the only one i could see. like the first time we met.

Ayaw ko man umiyak pero kusang tumutulo ang luha ko. Hanggang sa maabot nila kami ay sobra-sobra akong natuwa.

"Please take her for me, Son. Welcome to the Family." Her dad said.

"Yes po, Tito. I will." ngiting sagot ko habang nakikipag-kamay.

"Call me dad, Son." sumunod naman si Tita. Niyakap niya ako ng mahigpit.

Nagkatitigan pa kami saglit ni Venice bago lumakad sa altar.

"Let's go? Can't wait to be your Husband." bulong ko. Hinawakan ko ang kamay niya at nilagay sa braso ko.

"Brethen. We gather here today as we witness the love of Stell and Venice to each other," simula ng Pastor.

— time skip to vows —

"Stell, do you take in the name of God, Samantha as your beloved wife? To have and to hold from this day forward, for better, for worse, for richer, for poorer, in sickness and in health, to love and to cherish, until death do us part?"

"Yes, I do. Pastor." saad ko.

"Samantha do you take in the name of God, Stell to be your wedded husband? To have and to hold from this day forward, for better, for worse, for richer, for poorer, in sickness and in health, to love and to cherish, until death do us part?"

"Yes i do, Pastor." wika niya habang tumutulo ang luha sa mga mata niya.

"And now, i pronounce you, Husvand and Wife! You may now kiss the bride." Kinakabahan akong humarap sa asawa ko at itinaas ang belo nito. Hinagkan ko ito sa noo. Simbolo ng pagmamahal at respeto ko sakanya.

Palakpakan at hiyawan ng mga ka-miyembro at tropa ko ang maririnig.

Makalipas ang limant minuto ay nagsilabasan na ang mga tao, dumiretso na sa reception. Kami naman ay naiwan para sa photo-op with the fam.

"Congratulations mga Anak!" Bati ni Mama nang makalapit samin.

"Thank you Ma, Pa." sagot ko.

Hindi mawala sa mukha ko ang ngiti batid kong gayun rin sakanya. Hawak-kamay kaming lumapit sa mga Kaibigan namin.

"Congrats Bal!" wika ni Ken.

Lahat ng mga lalaking bisita naka-itim na tuxedo at ang mga babae naman ay dirty white na gown.

Iyon kasi ang request naming mag-asawa. Ang sarap pakinggan na nasa iisang bubong na kami at kasal na.

Nauna na kaming umalis sa mga magulang namin dahil hinihintay na kami sa Reception. Doon ay nagpalit muna kami ng damit. Ganoon parin naman ang kulay (white).

"Ang ganda-ganda mo Mahal ko." bulong ko sakanya bago kami maupo. Marami-rami rin tao ngayon, mas marami pa yata sa simbahan kanina.

"Ikaw rin Mahal, ang gwapo mo. well, palagi naman." saad niya. hindi ko na narinig ang sinabi niya nung huli dahil may nagpapicture saamin na fan.

"Thank you po and congrats uli!" wika ng isang A'TIN. Ngumiti kami sa kanya at nagpasalamat rin.

Natuon ang mga atensiyon ko sa mga batang naglalaro na sa isang gilid. Takbuhan at puro pawisan na!

Puro tawanan ang naging simula sa programa. Aliw na aliw ang lahat ng bisita namin. Walang tigil ang tawanan.

Muli pang tumugtog ang wedding theme song namin at sinamahan pa ito ng biyolin ngayon.

"I love you." bulong ko habang sumasayaw kami sa indak ng musika.

I read her lips saying I Love You too suddenly she reached for my lips. It was a soft gentle kissed. That kissed lasted for seconds. And It feel surreal.

When the music stopped, we settle down again with our hand intertwined. I kissed her hand before we got to sit.

This is the best day of my life. Because i finally have beside me the love of my life.

Kung tatanungin niyo ako kumusta ang buhay may asawa ay hindi madali.

Sobrang daming pagsubok ang kailangan mong daanan. Sabi nga nila 'dadaan ka muna sa butas ng karayom bago mo makamit ang tagumpay.'

But that struggles made our relationship stronger than ever. After all those years of hardwork, of waiting for the right time.. here it is.

Kung dati lamang ay kailangan ko pa siyang bantayan sa malayo para makitang ayos lang siya. Wala akong pakialam sa gastos o masasayang na pera dahil pabalik-balik ako sa Amerika.

Ngayon, araw-araw kong nasisilayan ang kaniyang ganda. Hindi nakakasawang titigan.

Pagkatapos ng mga sakripisyong ginawa niya noon, nagbunga na lahat.  

Always remember that everything happens for a reason and that reason causes change. Sometimes it hurts. Sometimes it's hard. But in the end its all for the best. Never stop trusting God and his plan.

— THE END. 💫