Chasing The Heir

Chapter 48

Stell's POV 

Isang gabi bago kami umalis nang bansa ay pinuntahan ko muna si Venice. Masakit para sa akin na iwan siya habang magisang nilalabanan ang lahat ng taong against sainyo. I hate when people call her bitch, delusional, and many more. 

Pakiramdam ko ay hindi ako mabuting boyfriiend sakanya. Hindi ko man siya na protektahan saa mga pambabash sakanya tapos ngayon.. aalis pa ako ng hindi nagpapaalam.

Bumaba na ako dala ang malaking maleta. Ngayong gabi ang flight namin papuntang LA.  

"You okay? you seem very uneasy," tanong ni pau. "don't worry about her. i know she can handle herself, trust me.''  dagdag niya pa. Tumango ako at hindi na sumagot pa. 

after almost 13 hours and 30 minutes ay sawakas nakarating na kami. 

"Boys, walang maghihiwa-hiwalay sainyo!" saad ng manager namin. 

Habang naghihintay ng taxi papuntang hotel ay hindi ko maiwasang mag-overthink ng mmga bagay-bagay. Tulad ng bakit hindi payag ang parents niya sa relasyon namin samantalang okay sa magulanng ko. bakit hindi tanggap ng mga tao kung pwede na sa management namin. 

"andito na tayo! pakigising na ang mga kasama niyo!" rinig kong sabi ni ate mean. tiinapik tapik ko naman si Ken sa pisngi. Hinintay ko pang bumuukas ang mga mata nito habang tinutulungang ibinababa ang mga maleta namin sa compartment. 

Nang gabi rin na iyon ay namasyal kaming lima. Ako ang nagmamaneho sa sasakyan na hiniram namin kay kuya Don. Nasa pasengear naman si Pau at ang tatlo ay nasa likod. 

Pauwi na sana kami noong may sasakyang bumanga saamin mula sa likod. Mabilis ang pangyayari kaya nawalan kami ng preno. Pare-parehong nanlaki ang mga mata namin bago tuluyang bumangga sa puno. 

napapikit nalang ako at ibinulong ang mga salitang.. 

'farewell venice samantha, until next life. i love you.'