Who Are You? | Jungkook Centric | Onhold

Chapter 10

නිදාගන්න ආවත් නින්ද නම් අහලකටවත් ආවෙ නෑ..මොන හේතුවකටද මන්දා..නිදා ගන්න ඕනෙ වුණත් නින්ද නොයන නිසාම ඇඳේ පෙරලි පෙරලි හිටියා..

අප්පලා තවම නිදි නෑ වගේ..අතරින් පතර එයාලගෙ කටහඬ ඇහෙනවා..

"එයාව දැක්කම..මට හැමදේම අමතක වුණා ජිමිනා..මට දැනුනෙ..මට ආපහු එයාව ලැබුණා වගේ.."

අප්පාගෙ කටහඬ ඇහෙද්දි මං වුවමනාවෙන් ඒකට කන් දුන්නා..

"මට තේරෙනවා ජන්ග්කුකා..මටත් හෙයිමිව දැක්ක ගමන් ඇස් අදහා ගන්න බැරිවුණා..හරියට එයාම කණ්ණාඩියක් ඉස්සරහා හිටගෙන ඉන්නවා වගේ.."

"ඒත්..ඒ එයා නෙමෙයි බං..මට හිතෙන්නෙ එයාමයි කියලා..ඒත්..මේ හෙයිමි එයා නෙමෙයි.."

අප්පලා කවුරු ගැනද මේ කතා කරන්නෙ??

"උඹට තේරෙන්නෙ නෑ හෙයිමිව දැක්කම  මට සතුටු හිතුණ තරම්..තත්පර ගානකට හරි මට ආයෙමත් සැරයක් එයාව ලැබුණා වගේ හිතුණා..ඒත්..මේ වෙන කෙනෙක් කියලා තේරෙද්දි..පපුව පැලෙන්න තරම් රිදෙන්න ගන්නවා බං.."අප්පාගෙ දුක්බර හඬ කිව්වෙ මිමිණිල්ලක් වගේ..

ඒ කියන්නෙ?මං වගේ කෙනෙක්ද??මං වගේ කෙනෙක් අප්පාගෙ ජීවිතේ කලින් හිටියද??

මට කිසිම දෙයක් තේරුණෙ නෑ..අප්පාගෙ කටහඬේ ගැබ් වෙලා තියෙන වේදනාව විතරමයි මට තේරුණේ..ඒ දුක හේතු රහිතවම මගෙ හදවතට කාන්දු වුණා වගෙයි..

"මට එයාව ඕනෙ ජිමිනා..තව එකපාරක් හරි එයාව තුරුල් කරගෙන ඉන්න ඕනෙ මට..මේ මාස ගානම මං ජීවත් වුණේ මැරිලා වගේ ජිමිනා..හෙයිමිව දැක්කට පස්සෙ තමයි මට හුස්ම ගන්නවා කියලා තේරුන් ගියෙ.."අප්පා‌ෙ කිව්වෙ ඉකියක් අතරින් කියලා මට තේරුණා..

නොදැනිම ඇස්වල කඳුළු පිරෙද්දි මං ජනේලෙන් එළිය බැලුවා..එළියෙ ටේබල් එකේ වාඩිවෙලා හිටිය අප්පා ජිමින් අන්කල්ගෙ උරහිසට ඔළුව තියාගෙන හිටියා..ටේයොන් අන්කල් අප්පාගෙ පිට අතගාන ගමන්..

ඔයා මෙච්චර වේදනාවකින්ද ඉන්නෙ අප්පා??ඒත් ඇයි ඒ..??

තව ටික වෙලාවක් අප්පා එක්ක කතා කර කර හිටිය ජිමින් අන්කලුයි ටේ අන්කලුයි ගියෙ මහ රැයත් පහු වුණාට පස්සෙ..ඒත් අප්පා තවමත් ගේ ඇතුළට ආවෙ නෑ..මං ආයෙත් පාරක් ජනේලෙන් එබිලා බැලුවා..අප්පා හිටියෙ ගාඩ්න් එකේ බිම එලපු මෙට්‍රස් එකක නිදාගෙන අහස දිහා බලාගෙන..