Province #10

61 2 12
                                    

An Stolen Love in Bulacan
by: simplyamorous

"Ano ba yan Yarrah hindi mo na inalis yang mata mo sa camera mo" reklamo ni Kaelie  isa sa
mga kaibigan ko.

Hindi ko sya pinansin at mas tinuon ang paningin ko sa camera'ng hawak ko. Hindi ko mapigilang hindi mapangiti sa lahat ng pictures na nakunan ko. Sa tuwing magtra-travel ako o kaya bumibisita sa isang lugar palagi kong bitbit ang camera ko. I want to capture every moment. Every places, even the foods of every province that I visited. But, all of those one that I really love taking photos is an stolen shots of random people. Yes, para sa akin kasi stolen shots is always been a best shot. Yung hindi napaghandaan, yung mga ngiti at tawa na labis na natural. I love the kind of vibe.

"Tsk, kaadikan mo talaga" Saad muli ni Kaelie.

"Grabe ka naman... It's my passion tsaka anong masama sa pagkahilig dito?" singhal ko naman sa kanya.

She rolled her eyes and humigop sa drinks.

"Puro ka kasi stolen shots... baka kakastolen shot mo dyan... Iba ang ma-stole mo."

Tinitigan ko sya ng matagal at prinocess ang sinabi nya.

"Hahahahahahahahaha... Insane" and I rolled my eyes at naglakad-lakad habang si Kaelie panay ang pang-aasar.

Muntik ko pang mabitawan ang camera ko sa biglang pagsunod ni Kaelie dahil sa pagsagi niya.

"Kunwari ka pa... Malay mo dito mo pala matagpuan yung magnanakaw ng puso mo... Yieeeeeee" at sinundot-sundot ang tagiliran ko.

Sinamungutan ko lamang sya.

Napadpad ang mga paa ko sa simbahan na malapit sa park na pinuntahan namin ni Kae. Hindi ko napigilang hindi mamangha sa ganda at laki nitong simbahan. Marahil ilang beses na din naman ako nakapagsimba dito ngunit patuloy pa rin akong humahanga. I feel that my heart belong on here and I don't know the reasons until now.

Naghiwalay muna kami ni Kaelie at upang makaiwas sa pang-aasar nya. Palaging ganoon na lang si Kae sa tuwing naalala nyang mang-asar. Ngunit hindi ko rin naman maitatanggi na meron sa puso kong umaasa ng konti na sa bawat lugar na nabibisita ko may makilala ako. But, there's always nothing happen. Until nasanay na din ako. Siguro nga it's not yet time to meet him. So, in the past years of being single I enjoy of being alone. I found my happiness to capturing photos. To travel the world. To eat different foods. Reason why I already to forget being in love. But, I have no regrets because I'm became happy. And to live with no worries.

**

"Ms. Saldevia please come with my office" agad naman akong sumunod sa boss ko.

Habang naglalakad kami patungo sa office nya ramdam ko ang kaba. Alam kong may mali dahil halata sa boss ko na mainit ang ulo.

Geez. Ano na naman bang mali sa presentation ko?

Abot-abot ang dasal ko hanggang sa marating namin ang office nya.

"Ms. Saldevia"

"Y-yes sir?" Ramdam ko pa rin ang kaba sa boses ko.

"Have you review your presentation?" Mahinahong tanong nito.

"Yes sir"

Sumandal ito sa swivel chair nya at humawak ito sa chin nya.

"I don't want to get mad to you Ms. Saldevia..but your presentation it's not okay with me..."

"I'm sorry sir.. I just revise my presentation.. I am sorry sir."

Nagpakawala ng malalim na buntong-hininga si sir.

Along The borders Of The Pearl (Anthology Collab Series)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon