Bölüm 4

8.5K 302 48
                                    

*Yağız'dan*

Herkes aşağı indi. Şu an tam bir çete gibiydik. Kapıdaki korumalara kendini tutamayan Atlas kafa atarak daldı. Zaten 3 kişilerdi, 5 dakikada hallettik. İçeri girince Vedat karşıladı bizi.

" Ooo hoş geldiniz " Dedi ve sinsice sırıttı.

" Kuzenim nerede lan!? " Dedi Bora.

" Kuzeniniz ve bakıcısı " Dedi Vedat.

" Onun bakıcısı değil! " Dedi Atlas.

Herkes Vedat'a dalmamak için zor duruyordu.

" Öyle mi? Ben bakıcısı sanmıştım " Dedi. 

" Mert ve Aysu nerede? " Dedim.

" Önce beni şirketin ortağı yapmalısın " Dedi ve göz kırptı. Ben senin o gözünü parçalarım ama 

Direkt Vedat'a daldım. İçeri giren korumalara da diğerleri daldı. Herkesi dövmüştük, dayak da yemiştik tabii. İçeri girince Mert'i gördük. Hemen ellerini ayaklarını açıp sarıldık.

" İyi misin küçüğüm? " Dedi Yiğit. Mert kafa salladı.

" Ama Aysu'yu götürdüler! " Dedi Mert. 

" Nereye? " Dedi Bora. 

" Bilmiyorum ama hala evde olmalı" Dedi Mert. Yiğit Mert'le kaldı ve bizde odaları aramaya başladık.

*Atlas'tan*

Banyoya girmemle yerde yatan Aysu'yu görmem bir oldu. Kafasında kan vardı. 

" A-ABİ! " Diye bağırdım.

Yanına eğildim. Bilinci kaplı gibiydi ama beni duyduğuna emindim.

" İ-iyi misin? " Diye sordum.

" K-kafam " Dedi zorlukla.

Onu ayağa kaldırdım. Ve koluna girdim. Bora abim ise diğer koluna girdi. Arabaya bindik ve hastaneye gitmeye başladık. 

Aysu'nun kafası omzumda düştü.

" HAS ÖLDÜ! " Diye bağırdım ve Yağız abim ani fren yaptı. 

" Geri zekalı, sadece uyuyor " Dedi yanımda oturan Yiğit abim.

Bende Yağız abimin o sinirli bakışlarına karşılık sevimlice gülümsedim. Ve devam ettik.

Hastaneye gelince hemşireler pansuman yapmaya başladı. Bizde içerideydik. Hemşire çıkınca,

" Nasıl oldu bu? " Dedi Yağız abim.

" B-biz kaybolmuştuk. Tam seni arayacaktım ki köpeklerden kaçtık. Sonra seni aradım ama gerisinde bir adam beni tuttu " Dedi Aysu.

Korkmuştu. Kim olsa korkardı.

" İşine devam etmek istemezsen... " Diye başladı Yağız abim. Ama Aysu,

" Devam etmek isterim. Hayatımın en kötü travmasını yaşadım belki de ama bu bir şeyi değiştirmeyecek. Sırf böyle bir travma yaşadım diye işten ayrılsam, yeni bir iş bulmam gerekir " Dedi Aysu.

Hepimiz şaşırmıştık. Başkası olsaydı, çalışmayı bırak bir daha bizim yüzümüzü görmek istemezdi. Ama haklıyı. Bu işten çıksa başka işe girerdi. Üstelik ben Aysu'nun yemeklerini cidden beğeniyordum. Kalması beni sevindirmişti.

*Aysu'dan*

Yaşadıklarım zor şeylerdi. Hele son zamanlarda... Annemin ölümü, abi-ikiz-kardeş ilişkisi ve kaçırılma olayı. Sanki daha önceden kaçırılmış gibi normal karşılamıştım. Korkmuştum, endişelenmiştim yalan yok. Ama bendeki kafa Kurtuluruz kafasıydı. Oradayken ölebiliriz düşüncesi vardı ama sanki ölsem de çok şey değişmezdi. Sadece, gerçek ailem Aksoy ailesi mi? Sorusu aklıma takılırdı. Mert'te benim gibiydi. Korkmuştuk ama rahattık.

" Bir kaç gün bizde kal, bizim yüzümüzden kaçırıldın sonuçta. " Dedi Yağız.

Tam reddedecektim ki, Yağız tehditkar bakışlar atıyordu. Bende kafa salladım. Eve gidince oradaki hizmetli bana bir oda açtı. Zengin olunca böyle oluyordu. 

Aşağı su içmeye gidecektim ki Yiğit'in sesini duydum. 

" Kaçırıldılar ama hala hiçbir şey olmamış gibiler! " Diyordu.

" Bu iyi bir şey, en azından travmaları yok abi! " Dedi Bora.

" Bence onlara bir şey yaptılar " Dedi Yiğit.

" Ne yapsınlar gayet iyiler " Dedi Yağız.

" Bak abi, biri kaçırılsa bu kadar normal tepki vermez, veremez " Dedi Yiğit.

" Ne ima ediyorsun? Uzaylı olduklarını mı? " Dedi sohbete katılan Atlas.

" Üstelik bu iyi bir şey! Travmaları olmayacak " Dedi Yağız.

Su içmeden odaya çıktım. Haklıydı aslında Yiğit. Sanki kaçırılmamışız gibi yaşıyorduk. Ama Yağız polislere haber vermişti.

Belki de olayın şokunu atlatamamışızdır derdim de ben şokta değilim, bimdeyim. 

Tamam, mükemmel esprim bir yana cidden şok olmamıştım. Sonuçta zengin bir ailenin yanında çalışıyordum. Ama benim acilen DNA testi yaptırmam lazımdı. En yakın zamanda yapacaktım. Onlara açıklar mıydım bilmiyorum. Yani... Onlara alışana kadar susmak en iyisiydi.  Alıştığımı hissettiğim an söylerdim onlara. Peki, ne zaman alışacaktım onlara?

---

Kitap iyice mafya kitabı oldu. Bende bu kitabı mafya kitabına çeviriyorum. Mafya kitabı olduğunu düşünün dlwiqkğşldweğ

Yıldıza basar mısın 🥺


Yeni AilemWhere stories live. Discover now