Yeni Ailem

Bölüm 36

*Aysu'dan*

Karakola gelir gelmez hızla Atlas'la içeri girdik. Yukarı çıktığımızda etrafı biraz taradım. Turan komiser masasının orada oturuyordu. Üzgün bir hali vardı.

Onun yanına ilerlerken bizi fark etti ve ayağa kalkıp şaşkınlıkla bize baktı.

" S-siz nereden öğrendiniz? " Dedi.

" Araba Yiğit abime çarptı " Dedi Atlas.

" N-ne? " Dedi şokla.

Sonra devam etti,

" Ben çarpmadım. Yemin ederim ben çarpmadım. Arabamı o gün kimseye de vermedim. Ben anlayamıyorum " Dedi ellerini saçlarına geçirip.

Daha sonra gelen komiserle biz de boş yerlere geçtik.

" Bu cumartesi, saat 19.56'da neredeydiniz? " Dedi Turan'a komiser.

" Evdeydim " Dedi Turan.

" Fakat sizin arabanızla birine çarpılmış? " Dedi komiser.

" Ben gerçekten bilmiyorum. O gün arabamı birine de vermemiştim. Yemin ederim komiserim ben yapmadım " Dedi Turan.

" Ne olacak komiser bey? " Diye sordum.

" Çarpan kişinin yüzü gözükmediği için şu an kesin bir şey diyemem ama en büyük şüpheli sizsiniz Turan Bey. " Dedi komiser.

" N-ne yapacağız peki ispatlamak için? " Dedi Atlas.

" Yiğit Bey geçici hafıza kaybı yaşadığı için hatırlamasını bekleyeceğiz. Belki çarpan kişiyi görmüş olabilir " Dedi komiser.

" Ya hatırlamazsa? " Dedi Turan.

Komiser iç çekip,

" Biz etrafı araştıracağız her türlü, Yiğit Bey hatırlarsa da kesin kanıt bulmuş oluruz kim olduğu hakkında " Dedi komiser.

Kafamızı sallayarak karakoldan çıktık.

O sırada bize doğru koşarak gelen Emir'i görmüştük.

" Ne oldu, son durum ne? " Diye sordu Emir. Sanırım Atlas gelmeden önce aramıştı onu.

" Kim olduğunu kanıtlayacak bir şeyler arayacaklar " Dedim.

" Sen iyi misin Turan? " Diye sordu Emir.

Turan kafasını salladı.

" Bana inanıyorsunuz değil mi? " Dedi Turan.

Gözleri umutla bakıyordu ve bu hali çok sevimli gelmişti gözüme.

" Sana tabii ki inanıyoruz Turan. Ha, yanlışlıkla çarpmış olsan bile senin kaçmayacağını, yalan söylemeyeceğini biliyoruz. " Dedi Emir.

" Korkup da söyleyemiyorsan falan sakın panik olma. Şikayetçi olmayız biliyors- " Atlas'ın söyledikleriyle gözlerimi şokla açıp sözünü kestim.

" Saçmalama. Sen emindin onun yapmadığından " Dedim.

" Tek mantıklı açıklaması bu tamam mı!? Arabayı kimseye vermediğine göre ve anahtarı sadece kendisinde olduğuna göre bunu kim yapmış olabilir!? " Diye hafifçe bağırdı Atlas.

Üzüntüden bunu yaptığına emindim.

Turan'a baktığımda gözlerinin dolu olduğunu fark etmiştim.

" S-saçmalama Atlas. Kaç yıldır tanıyoruz onu." Dedi Emir.

" Ee!? Değişmiş olamaz mı? Artık yalan söyleyen biri olamaz mı!? " Diye bağırdığında Turan'ın gözünden bir iki damla yaş akmıştı.

Birkaç dakikalık sessizlik ardından Atlas sakinleşmişti ve ne dediğini anlamış gibiydi.

" T-Turan, ben öyle demek istemed- " Atlas konuşurken konuşmasını bölen Turan'ın hızlıca yanımızdan ayrılmasıydı.

Bende onun peşinden ilerledim. 

Boş bulduğu bir banka oturduğunda hala gözlerinden yaşlar akıyordu.

Yanına oturdum.

" Yalnız kalmalıyım, git lütfen " Dedi.

" Atlas onları isteyerek söylemedi Turan. Sadece abime bir şey olmuş olabilirdi düşüncesi onu çok üzdü ve saçmaladı " Dedim.

Kafasını omzuma yasladı. Neden heyecanlanmıştım sebepsiz yere?

" Kim yaptı o zaman bunu? Araştırmalardan bir sonuç çıkmazsa ve Yiğit hatırlamazsa, ben suçlu olacağım Aysu. " Dedi ve iç çekti.

" Yiğit abimin hatırlaması için elimizden geleni yapacağız, tamam mı? " Diyerek gözyaşlarını sildim.

O ise kafasını sallamıştı.

Atlasların yanına gitmek için ayağa kalktık.

Bizi gören Atlas hızlıca yanımıza gelmiş ve Turan'a sarılmıştı.

" Turan ben çok endişeliydim, o yüzden öyle söyledim. İnanıyorum sana, yapmayacağını biliyorum. Çok özür dilerim " Dedi Atlas.

Turan'da kollarını Atlas'a sardı.

" Sorun değil " Diyerek hafifçe tebessüm etti Turan.

***

Eve geldiğimizde evin içini inceleyen bir adet Yiğit'le karşılaşmıştık. Daha sonra beraber salona geçip oturmuştuk.

" Hiçbir şey hatırlamıyorum, çok garip. " Dedi Yiğit.

" Sana hayatımızdaki bazı önemli anılardan bahsedelim mi? Belki hatırlamaya başlarsın yavaş yavaş " Dedi gülümseyerek Yağız.

Yiğit kafasını salladı.

" Hım, bu olay çok ilginç aslında. Aysu'yu çocukluktan beri tanımıyoruz " Dedi Atlas.

" Evlatlık mı? " Diye sordu Yiğit.

" Hayır. Ama o gün doğan başka bir çocuğun annesi kendi çocuğu öldüğü için onu kaçırmış hastaneden. Sonra burada aşçı olarak çalışmaya başladı. Daha sonra test falan yaptırmış öyle öğrendik. " Dedi gülümseyerek Yağız.

" İlginç bir olay " Dedi Yiğit.

Gülümsedim.

İlginçti.

---

Yıldıza basar mısın 🥺